თევზაობა ნავით 12 ფოტოში

სიაზანი – პატარა ქალაქი აზერბაიჯანის ჩრდილო-აღმოსავლეთში, კასპიის ზღვის სანაპიროზე, დედაქალაქიდან ჩრდილოეთისკენ მიმავალ გზაზე. აქ ბევრი იკვებება თევზაობით, როგორც ვუგარი და მისი მეგობრები.
ვუგარი 11-12 წლის ასაკიდან იჭერს თევზს კასპიის ზღვაში. 5 წელზე მეტია, რაც ნავით გადის ზღვაში. მანამდე კი ნაპირიდან ანკესით და ბადით თევზაობდა.
აქ იჭერენ კუტუმს, კეფალსა და ვობლას. ზუთხის დაჭერა აკრძალულია – 2001 წელს აზერბაიჯანში დროებითი მორატორიუმი გამოაცხადეს ზუთხის დაჭერაზე. და არც მოიპოვება ზუთხი ნაპირთან ახლოს, ამბობს ვუგარი: „მისთვის ძალიან შორს უნდა შეცურო, თანაც, ტექნიკურად გამართული ნავით“.
„ეს სახლი ჩვენთვის ავიშენეთ – რომ პირდაპირ სანაპიროზე დაველოდოთ გათენებას – ან შესაფერის ამინდს“.
„ხალხი ამბობს, რომ წლის ცხელ სეზონზე თევზის ჭამა არ შეიძლება, მაგრამ ეს ასე არ არის. თევზის ჭამა შეიძლება ზამთარშიც და ზაფხულშიც. მთავარია, რომ თევზი ახალი იყოს.
თევზი ახალია თუ არა, ასე საზღვრავენ: ახალ თევზს ლაყუჩები ღია ფერის და სველი აქვს და თუ თითს დააჭერ, ჩაღრმავება თავისით გასწორდება“.