ირაკლი რუხაძე: პრემიერს ვუთხარი, გულისყურით რომ გისმენთ, არ ნიშნავს, რომ ყველა ვეთანხმებით
ირაკლი რუხაძის ინტერვიუ
სამთავრობო პროპაგანდისტული ტელეკომპანია “იმედის” მფლობელი, ბიზნესმენი ირაკლი რუხაძე აცხადებს, რომ “ქართული ოცნების” პრემიერმინისტრ ირაკლი კობახიძეს უთხრა, რომ პრეზიდენტად მიხეილ ყაველაშვილის ნაცვლად, უფრო გამაერთიანებელი ფიგურა სჯობდა, რომელიც უკეთესად იმუშავებდა დასავლეთთან.
ირაკლი რუხაძე თვლის, რომ თუ იქ დამსწრე ბიზნესმენები არ ეთანხმებიან პრემიერის პირველ განცხადებას საქართველოს რუსეთ-უკრაინის ომში ჩართვის მოთხოვნას, მაშინ მმართველი ძალის ყველა შემდგომი მოთხოვნა საგიჟეთია და არაფერში ჯდება. ბიზნესმენმა პრემიერს ისიც მიუთითა, რომ რადგან მის გამოსვლას უკრაინაში ომის დაწყებიდან ისტორიას განვითარების შესახებ ყურადღებით უსმინეს ბიზნესმენებმა, არ ნიშნავდა იმას, რომ ყველა იზიარებდა ირაკლი კობახიძის პოზიციას.
ბიზნესმენი დეტალურად იხსენებს იმ ისტორიას, რომელზედაც ირაკლი კობახიძემ 23 დეკემბერს 100-ზე მეტ ბიზნესმენთან შეხვედრისას ისაუბრა და ამ საუბარს საინტერესოს და კონსტრუქციულს უწოდებს.
ირაკლი რუხაძის თქმით, ირაკლი კობახიძეს უთხრა, რომ “განსაკუთრებულად ფხიზლად უნდა იყვნენ, რომ რაღაცეები არ გააკეთონ შეცდომით”, ამ კონტექსტში მან ახსენა 28 ნოემბერს გაკეთებული განცხადება ევროინტეგრაციასთან დაკავშირებით.
რას ამბობს ირაკლი რუხაძე
5-10 წუთში 4-საათიანი შეხვედრის შეჯამება რთულია. 4 საათი ძალიან საინტერესო და კონსტრუქციული შეხვედრა იყო და ბევრ ხალხს მიეცა საშუალება თავისი აზრი გამოეხატა. ბიზნესსა და მთავრობას შორის უამრავი ურთიერთპატივისცემა იყო და ეს არ შეიძლებოდა არ ყოფილიყო, რადგან ჩვენ კონტექსტი უნდა გავითვალისწინოთ.
ჩვენ ვართ წარმოუდგენელი ეკონომიკური აქტიურობისა და ეკონომიკური დოვლათის შექმნის პერიოდში. რამდენიმე წელი ეკონომიკის უპრეცედენტო ზრდა გვქონდა. იმ ოთახში ვინც იჯდა, ყველამ თავის კომპანიებზე იგრძნო ეს სიკეთე. ამიტომ იქ შეუძლებელია ეს გრძნობა არ ყოფილიყო და ამ სულისკვეთებით მოვიდა ბევრი.
იყო ხალხი, რომლებიც დღეს აკრიტიკებს მთავრობას, იმიტომ რომ მიაჩნია რომ მთავრობა დღეს არასწორ პოზიციაზე დგას და იყო ხალხი, რომლებსაც მიაჩნიათ, რომ მთავრობა სწორ მხარეს დგას, რომლებსაც მეც ვეკუთვნი. მე ვთქვი სიტყვა, რომელმაც როგორც ვხედავ, ვნებათაღელვა გამოიწვია. არ ვაპირებდი სიტყვის თქმას და იქ მომივიდა თავში, რომ ეს მეთქვა.
პრემიერმა დეტალურად და ვრცლად მოყვა ისტორია უკრაინაში ომის დაწყებიდან და სად ვართ დღეს, რომელსაც მე დიდწილად ვეთანხმები, შეიძლება ყველა ნიუანსს არა, მაგრამ დიდწილად ვეთანხმები. ამას ყველანი გულისყურით ვუსმენდით.
ამის მერე მე პრემიერს ვუთხარი, რომ მის მიერ მოყოლილი ისტორია ძალიან რთულია, ის რომ ჩვენ გულისყურით გისმენდით და არ გაწყვეტინებდით არ უნდა ითარგმნოს იმაში, რომ ან ყველას გვესმის რას გვიყვებით, ან რატომღაც ყველანი გეთანხმებით. ჩვენ პატივისცემით გისმენდით და არ გაწყვეტინებდით, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ამ ოთახში ამას ხალხი ეთანხმება
ისტორია ასეთია: უკრაინაში დაიწყო ომი, რა დროსაც საქართველოს სთხოვეს ამ ომში ჩართვა და საქართველომ უარი თქვა ამ ომში ჩართვაზე და დიდი სანქციების დაწესებაზე, რაღაც სანქციები დაწესებული გვაქვს, მაგრამ უარი თქვა სანქციების დაწესებაზე და ამას მოჰყვა ძალიან დიდი ტალღა, ცუნამი საქართველოს მთავრობის წინააღმდეგ დასავლეთის ქვეყნიდან, რომლებიც იმ დროს აწარმოებდნენ ფაქტობრივად ომს რუსეთთან და ეხმარებოდნენ უკრაინას ფინანსურად, იარაღით და ა.შ. ეს ამ ისტორიის დასაწყისია.
ამის შემდეგ რაც ხდება საქართველო ფართხა-ფურთხით შეგვაგდეს და გვითხრეს, რომ შემოიტანეთ განცხადება ევროკავშირის კანდიდატობაზე…მანამდე – ომის დაწყებამდე საქართველოს ეუბნებოდნენ, რომ საერთოდ არ მოხვიდეთ თქვენს წინ სხვა ქვეყნებია და რამდენიმე წელი არ მოხვიდეთ და არ დაგველაპარაკოთო.
ომი, რომ მოხდა და საქართველო რომ „ცუდად“ მოიქცა, რაღაც არ გააკეთა, რაც მისგან უნდოდათ, უცებ დაგვაჯილდოვეს და გვითხრეს, მოდი ახლა სწრაფად განვიხილავთ ამ თქვენს კანდიდატობის განცხადებას. ამას მოჰყვა ის, რომ განაცხადზე უარი გვითხრეს. ამ პერიოდში მოხდა ორი გადატრიალების მცდელობა საქართველოში, არ ვიცი რა მცდელობა იყო, მაგრამ უზარმაზარი დემონსტრაციები, რომლებიც დღესაც მიდის…
ორი იყო მაგ პერიოდში [გაზაფხულზე]… პირველი იყო იმაზე, რომ უკრაინის ომში წასვლის მოხალისეები არ დააფინანსა მთავრობამ, იმ დონეზე რომ NGO-ები იყვნენ გარეთ და იძახდნენ მთავრობა გადადგეს, ღარიბაშვილი გადადგეს და ჩვენ ტექნიკურ მთავრობას შევქმნით და მოვალთო; მეორე იყო, როდესაც არ მიგვიღეს – ამან ყველაფერმა გაიარა, საქართველომ გაძლო და აქ ფუნდამენტალური ძვრები არ მოხდა, ამის შემდეგ გამოვიდა დოკუმენტი, სადაც ჩვენ თურმე მოლდოვასაც და უკრაინასაც ვაჯობეთ.
ამიტომ აბსოლუტურად აუხსნელი იყო ჩვენ რატომ არ მოგვცეს კანდიდატის სტატუსი და ამის ახსნა მხოლოდ იმით შეიძლება რომ საქართველო ისჯებოდა – ამას ვყვები დაახლოებით იმას, რაც პრემიერმა მოყვა – მერე ხდება კანონი, კანონის მოტრიალება, სხვადასხვა რაღაცები, განცხადება, არჩევნები გაყალბდა/არ გაყალბდა – ეს საკმაოდ რთული და გრძელი ისტორიაა, რომლის პრემიერმა მოყვა.
მე უბრალოდ ვთქვი და რაღაც პერიოდში გავიმეორე – შენ თუ თავიდან რაღაც პერიოდში პირველი ნაწილის არ გჯერა, რომ საქართველოს რეალურად ამ ომში ჩაბმას ითხოვდნენ, მაშინ ყველა მოქმედება, რაც ქართულმა ოცნებამ გააკეთა არის საგიჟეთი და არაფერში ჯდება
ის, რომ დასავლეთს შეასკდა, ყველა გადაიმტერა, მთელი მსოფლიო მოგვიტრიალდა და ჩვენ გვაგინებდა – მე ვთქვი, რომ ეს არაფერში ჯდება, თუ იმ პირველი ნაწილის არ გჯერა. ეს ჩემი გამოსვლის მთავარი ნაწილი იყო. მე ვთქვი, რომ ეს ურთულესი ისტორიაა, რასაც თქვენ ყვებით ბატონო პრემიერო და ზუსტად ვიცი, რომ ამ ოჯახში ზის ხალხი, რომელსაც ამ ყველაფრის არ სჯერა, იმიტომ კი არა რომ ცუდები ან კარგები არიან, არამედ იმიტომ რომ.
მე მყავს მეგობრები, პარტნიორები, რომლებთანაც ვკამათობ, რომელთაც შემიძლია ვაჩვენო ჰილარი კლინტონმა რა თქვა, აქ რა წერია, იქ რა წერია და მიჭირს ამის დამტკიცება… – რა უნდა გვეომა, სამ დღეში დავმარცხდებოდით და ასე თუ გჯერა, მაშინ ყველაფერი შემდეგი – იწყებ ფიქრს – რამ გააგიჟა ეს ხალხი, რა სიგიჟეში გამხვიეს, მართლა რუსეთში ხომ არ მივყავარ, მარსზე ხომ არ მიმაფრენენ…
მე ამაზე ვუთხარი, რომ მართლა ძალიან მნიშვნელოვანია, როდესაც ამას ჰყვება პირველი ნაწილი კარგად უნდა იყოს ახსნილი და ჩემი მხრიდან შევეცადე…. ომი რომ დაიწყო უკრაინაში ეს უბედურებაა, როგორც უკრაინელებისთვის, ასევე ჩვენთვისაც
გამოხმაურება
ირაკლი რუხაძის ინტერვიუს სოციალურ ქსელში ეხმაურება ფილოსოფოსი ლევან ღამბაშიძე.
“ქართული ოცნება თუ რამე ბოროტებას წარმოადგენს, მისი ჰორკრუქსია იმედის ტელევიზია.
არ არსებობს ცალკე ქართული ოცნება და ცალკე იმედი.
ყველა ჭუჭყი, ღვარძლი, ცოფი, ტყუილი და სიშლეგე, რითაც ოცნება საკუთარ მოსახლეობას აჩლუნგებს, საზოგადოებას ხლეჩს და სამიზნედ იღებს ქვეყნის გამორჩეულ მოქალაქეებს, სწორედ იმედის ტელევიზიიდან გადმოედინება.
ამიტომ ტყუილია დაპირისპირება იმედსა და ქართულ ოცნებას შორის. ასეთი რამე ვერ მოხდება.
სამაგიეროდ მოხდება ასეთი რამე:
ქართული ოცნება, მისი საბჭოთა წინაპრის, კომუნისტური პარტიის მსგავსად იყენებს პოლიტიკურ ხრიკს, სახელად “პოლიტიკოსი ზვარაკი”. ამას აღწერს აკაკი ბაქრაძე.
ჯერ მოიფიქრებ რაღაც სიგიჟეს, ჩააჭერ ბოლომდე, მერე ამბობ რომ ეს იყო სიგიჟე და თავიდან იშორებ ერთადერთ ადამიანს, ვისაც ამ სიგიჟეს ტენი. თუ ვინმე გაბრაზებული იყო, ყველა წყნარდება, რადგან დამნაშავე თითქოს დასჯილია. და შენც აგრძელებ ცხოვრებას,ახალი აკვიატებული აზრით, ახალი სიგიჟით…
გაიხსენეთ ოცნების პრემიერები. სად არიან ისინი? ბავშვთა შიმშილი კვირიკაშვილს დაბრალდა, გავრილოვი გახარიას, ბახტაძეს… ეგ საერთოდ ვინ იყო?
ხოდა ეჭვი მაქვს ეს ვითომ დაპირისპირება კობახიძის მოსასრიალებლად შემოაგდეს.
როგორ, კობახიძე დასავლეთს შეასკდა, იმედი ამას ყველაფერს ზურგს უმაგრებდა და ეხლა აღმოჩნდა რომ შესკდომა არასწორი იყო? და დამნაშავე მარტო კობახიძე რატოა? იმედი რომ არ ყოფილიყო როგორ აკრეფდა ოცნების ეს ჯოჯოხეთური პოლიტიკა ძალას? “გარეჯისაქართველოა” კამპანია მთლიანად იმედის კამპანია იყო და არა მხოლოდ ოცნების. და ეს კამპანია ადამიანების განადგურებაზე იყო მიმართული, შესაბამისად მნიშვნელობა არ აქვს იდეის ავტორი ვინ იყო. თუ ვინმე ადამიანების განადგურებას არ ეთანხმებოდა, კამპანიაში არ უნდა ჩართულიყო. წერტილი.
ასე რომ, არანაირი ფოკუსის არევა და ზვარაკის მიღება… მთავრობის ცვლილება არაფერს ცვლის, ვინაიდან ბოროტების წყარო იგივე რჩება.
ტყვეების გამოშვება და ხელახალი არჩევნები. ეს არის ქვეყნის სტაბილიზაციის ერთადერთი საშუალება. თუ არა და სულ რომ ეს თვე გადააგორონ, პირველივე გაძვირებულ ზეთის ფასზე თავზე ჩამოაცვამს ხალხი ოცმებას ამ რეპრესიულ სისტემას. ამ ბრაზის გაქრობა მხოლოდ იმ ორ პირობას შეუძლია. სხვა ყველა გამოსავალი მისი დროებით მიძინება იქნება.” – წერს ღამბაშიძე.
