"ჩვენ გადავწყვიტეთ, რომ სხვისი ჯიბის იმედზე აღარ ვიყოთ და დამოუკიდებელ ქვეყნად ვიქცეთ" - ნიკოლ ფაშინიანი
ფაშინიანი სხვისი ჯიბიდან ამოსვლის შესახებ
პარლამენტში გამოსვლისას, სომხეთის პრემიერ-მინისტრმა წარმოადგინა თავისი ხედვა ქვეყნის პროგრესის შესახებ 2018 წლიდან 2025 წლამდე. ნიკოლ ფაშინიანმა თავისი მთავრობის მთავარ მიღწევად დაასახელა ის, რომ ქვეყანა “სხვისი ჯიბის იმედზე აღარაა” და დამოუკიდებელ ქვეყნად იქცა.
მან თავისი გამოსვლა ოპოზიციონერი დეპუტატის ბრალდებაზე პასუხის გაცემით დაიწყო, რომ 2018 წელს შეიარაღებულ ძალებში მაღალ თანამდებობებზე “სხვა ქვეყნის გავლენის აგენტი“ დანიშნა. ფაშინიანმა განაცხადა, რომ დაშნაკცუტუნის პარტია, რომელსაც დეპუტატი წარმოადგენს, თავად იყო გავლენის აგენტი იმავე ქვეყნისთვის მთელ მსოფლიოში – სულ მცირე ბოლო 70 წლის განმავლობაში. მან ორივე საპარლამენტო ოპოზიციურ ფრაქციას უცხოური გავლენის აგენტები უწოდა. პრემიერ-მინისტრმა არ დაასახელა რომელი ქვეყანის, თუმცა, ის, სავარაუდოდ, რუსეთს გულისხმობდა, რადგან ოპოზიციის ლიდერები, ყოფილი პრეზიდენტები, რობერტ ქოჩარიანი და სერჟ სარგსიანი პრორუსები არიან.
“მათ სურთ თანამედროვე სომხეთის მიმართ ზიზღისა და უპატივცემულობის დათესვა. ჩვენ უნდა გადავწყვიტოთ: ვითმენთ თუ არა ჩვენი ქვეყნის პარლამენტში უცხოელი გავლენის აგენტების ქსელს? ჩემი პასუხია – არა. ბოლოს და ბოლოს, რატომ არიან ისინი ასეთი ისტერიულები? ეს მათი ბოლო შანსია, დაიბრუნონ ჩვენი სახელმწიფო იმავე ჯიბეში, საიდანაც გამოვძვერით“, – თქვა ფაშინიანმა.
მისი თქმით, სომხეთი ამ “ჯიბეში“ იმყოფება დამოუკიდებლობის მოპოვების დღიდან მთიანი ყარაბაღის გარშემო არსებული ვითარების გამო. მან მიანიშნა, რომ 2018 წელს, როდესაც ის ხელისუფლებაში მოვიდა, სომხეთისგან დამოუკიდებლობაზე უარის თქმას ელოდნენ.
“მათ ვერ მიიღეს ის, რაც სურდათ. დღეს სომხეთი დამოუკიდებელი სახელმწიფოა სუვერენული ნების ცენტრით და დამოუკიდებლად გადაწყვეტილებების მიღების უნარით“, – განაცხადა პრემიერ-მინისტრმა.
მშვიდობის დამყარების მისია შესრულებულია
“მთავრობამ [თავის 2021 წლის პროგრამაში] დაისახა უმაღლესი, კეთილშობილური მიზანი – მთელი რეგიონისა და სომხეთისთვის მშვიდობიანი განვითარების ეპოქის დაწყება. ჩვენ შევასრულეთ ჩვენი მთავარი მისია.
ეს ხალხი [საპარლამენტო ოპოზიცია] ამბობს: “არა, ეს მშვიდობა არ არის“.
მშვიდობა ნიშნავს, რომ ბოლო წლისა და რვა თვის განმავლობაში საზღვარზე არც ერთი ჯარისკაცი არ დაღუპულა. მშვიდობა ნიშნავს, რომ სასაზღვრო დასახლებების მაცხოვრებლებს სამი თვის განმავლობაში არ გაუგიათ სროლის ხმა. მშვიდობა ნიშნავს, რომ 30 წლის შემდეგ პირველად, მატარებელი ჩავიდა სომხეთში აზერბაიჯანის ტერიტორიის გავლით. მას ხორბალი გადაჰქონდა“.
ყარაბაღის დამოუკიდებლობის საკითხი ტყუილია
“ჩვენი პროგრამა [2021 წლის საარჩევნო პროგრამა] ყარაბაღის შესახებ დებულებებს შეიცავდა. მასში ნათქვამია, რომ სამშვიდობოები, მათ შორის სომხეთი, მაგრამ კონკრეტულად სამშვიდობოები, ორივეს მშვიდობის გარანტიას აძლევენ.
შეგვეძლო თუ არა ამ დებულებების გაგრძელება? შეგვეძლო, მაგრამ მაშინ ჩვენ სახელმწიფოს დავკარგავდით.
პოლიტიკური ლიდერობა არის ის, როდესაც ისეთ პასუხისმგებლობას იღებ, რასაც სხვა არავინ გააკეთებდა. [ყარაბაღის კონფლიქტის მოგვარების] მოლაპარაკებების დოკუმენტები მალე გამოქვეყნდება და თქვენ ნახავთ, რომ ყარაბაღის დამოუკიდებლობის საკითხი ტყუილია“.
მმართველმა პარტიამ სომხეთი გადაარჩინა.
“რა მოხდებოდა, 2018 წელს ხელისუფლებაში რომ არ მოვსულიყავით? ჩვენ ვიყავით ერთადერთი ძალა, რომელსაც შეეძლო ამ გზის გავლა. ხელისუფლებაში სხვა პოლიტიკური ძალა რომ ყოფილიყო, დღეს სომხეთის რესპუბლიკა არ იარსებებდა. რაც არ უნდა უხეშად ჟღერდეს, უნდა ვთქვა: დიახ, ეს არის მისია, რომელსაც ჩვენ ვასრულებთ.
2021 წელს ვთქვი: თუ ხალხი გადაწყვეტს ჩემს დახვრეტას, მე ჩუმად კედელთან დავდგები. ახლაც ვიმეორებ ამას. მაგრამ თუ მაშინ გარკვეულწილად დაბნეულები ვიყავით, ახლა თავდაჯერებულები ვართ. ახლა დარწმუნებული ვარ ჩვენს მიერ არჩეულ გზაში.
ჩვენ მხოლოდ ახლა ვიწყებთ იმის გაგებას, თუ რა არის სახელმწიფო. მათ [ყოფილმა ლიდერებმა და მათ მიერ ხელმძღვანელობით მოქმედმა პოლიტიკურმა ძალებმა] არ იციან, რა არის სახელმწიფო. მათ იციან, რა არის ავანპოსტი. ჩვენც ავანპოსტი ვიყავით; ჩვენც იმ ჯიბეში ვიყავით. მაგრამ გადავწყვიტეთ, რომ დამოუკიდებელი სახელმწიფო უნდა ვყოფილიყავით“.
სამშვიდობო დღის წესრიგიდან გადახვევა არ მოხდება.
“იარაღსა და სამხედრო ტექნიკას დავუბრუნდეთ. სომხეთისთვის კატასტროფული იქნებოდა, თუ ნათლად არ იქნებოდა ნათქვამი: ჩვენი პრობლემა არა საბრძოლო მზადყოფნის ან სამხედრო ძალის მიღწევა, არამედ თავდაცვისუნარიანობის უზრუნველყოფაა. უფრო მეტიც, ჩვენ არ გვაქვს პრობლემები, რომლებიც ჩვენი საერთაშორისოდ აღიარებული ტერიტორიის გარეთ უნდა გადაიჭრას. ისინი [ოპოზიციური ძალები] მუდმივად სხვა გზაზე გვაყენებენ.
და ჩვენ ვამბობთ, რომ არ ჩავატარებთ სამხედრო ოპერაციას არცვაშენში [სომხეთის ანკლავი] ან სხვა ტერიტორიებზე [ოკუპირებული აზერბაიჯანის შეიარაღებული ძალების მიერ], რადგან ამის საჭიროება არ არსებობს.
მშვიდობა პროცესია. თუ მშვიდობა საბოლოოდ დამყარდებოდა, მისი ეტაპობრივად განხორციელება საჭირო არ იქნებოდა. ჩვენ ვამბობთ: მშვიდობა დამყარდა, ახლა მხოლოდ მისი შენარჩუნება გვჭირდება“.
სომხეთის ბედი მის ხელშია.
“ჩვენ უნდა დავიცვათ დღევანდელი სომხეთი, რადგან დღევანდელი სომხეთი გაცილებით ძლიერი, გაცილებით თავდაჯერებული სახელმწიფოა, უფრო ჩამოყალიბებული, ვიდრე ოდესმე.
დღევანდელი სომხეთი არის სახელმწიფო, რომლის ბედი მის ხელშია და მისი ხალხის ხელშია.
ისტორიაში არასდროს ჰქონია სომხეთს ასეთი შანსი, გამხდარიყო აყვავებული, ბედნიერი, დამოუკიდებელი და უსაფრთხო სახელმწიფო. მე არ ვსაუბრობ ბოლო ხუთ წელზე, არამედ ბოლო ხუთ საუკუნეზე.
და დიახ, უნდა ვაღიაროთ, რომ ეს პრობლემა ძალიან რთული, სასტიკი განსაცდელების გავლის შემდეგ მოვაგვარეთ. ეს დამოუკიდებლობა ჩვენი მოწამეების სიცოცხლის ფასად მოვიპოვეთ. დღეს კი სომხეთი ბოლო 500 წლის განმავლობაში თავისი ისტორიის საუკეთესო პერიოდს განიცდის, და ამის გაგება უმნიშვნელოვანესია.“
