რამდენად კარგად იცნობთ საქართველოს კურორტებს

,,საქართველოს კურორტებისა და საკურორტო ადგილების ნუსხის შესახებ” პრეზიდენტის ბრძანებულების თანახმად, ოფიციალურად, საქართველოში 103 კურორტია რეგისტრირებული. საკურტო ადგილი კი, ორჯერ მეტია.

ეს არის საირმე, კურორტი, რომლის მშენებლობა გასული საუკუნის 30-იან წლებში დაიწყო. საირმეს თავად ცეკას პირველი მდივანი, ვასილ მჟავანაძე ლობირებდა და კურორტის ტერიტორიაზე აგარაკიც ჰქონდა. დღეს საირმე თანამედროვე კურორტია რამდენიმე კორპუსით, აუზებით, სპა-ცენტრით, ტყე-პარკით და სხვა გამაჯანსაღებელი და სარეკრეაციო ინფრასტრუქტურით.

ბალნეოლოგიურ კურორტს სამეგრელოში, სენაკის მუნიციპალიტეტში ჰქვია მენჯი. აქ გოგირდწყალბადიანი ქლორიდულ-ნატრიუმიანი მინერალური წყალი მოდის, რომელსაც იყენებენ აბაზანებისათვის სახსრების, ნერვული სისტემის, გინეკოლოგიური და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ზოგიერთი დაავადების სამკურნალოდ.

არტემ დავიდიანცის სახელს უკავშირდება კურორტ ბახმაროს აღმოჩენა. დავიდიანცი 1875 წლიდან მსახურობდა ოზურგეთში და ჰყავდა ციებითა და ტუბერკულოზით დაავადებული მრავალი პაციენტი. მან შეამჩნია, რომ ჭლექით დაავადებული ადამიანები გურიის მთებიდან განკურნებულები ბრუნდებოდნენ და მოაწყო ექსპედიცია ამ ადგილების სამკურნალო თვისებების შესასწავლად. ბახმაროს მთავარ მოედანს დღემდე დავიდიანცის სახელი ჰქვია.

სწორი პასუხია ანაკლია. მე-18 საუკუნეში ანაკლიას მჭიდრო სავაჭრო ურთიერთობები ჰქონდა მეზობელ ქვეყნებთან. გემებს ტრაპიზონიდან და კონსტანტინოპოლიდან მარილი, ჭურჭელი, რკინა და იარაღი ჩამოჰქონდათ, საქართველოდან კი სიმინდი, ბზა, თაფლი, აბრეშუმი, ხარის ტყავი, კვერნისა და თახვის ბეწვი გაჰქონდათ. ვაჭრობდნენ ადამიანებითაც – აფხაზი და მეგრელი თავადები თავიანთ ქვეშევრდომებს ოსმალებზე ჰყიდდნენ. ლეგენდის თანახმად, ამ ადგილის სახელწოდება ანაკლია სწორედ ტყვეებით ვაჭრობას უკავშირდება: თურმე დედას (ანას) შვილი მოსტაცეს და გაყიდეს. ქალი ზღვის ნაპირას იდგა და სასოწარკვეთილი მოთქვამდა. მისი კივილის გაგონებაზე ხალხს უთქვამს: „ანა რკიანს“ ( მეგრულად - ანა კივისო). „ანარკია“ მოგვიანებით ანაკლიად გადაკეთდა.

საქართველოში ყველაზე გრძელი ქუჩა ქობულეთშია - აღმაშენებლის გამზირი. მისი სიგრძე 15 კილომეტრია.

სწორი პასუხია - საირმე. საირმის ექვსი წყაროდან ხუთი მინერალური სასმელი წყალია, მეექვსე კი - მინერალური თერმული წყალი. ეს წყლები სათავეს დედამიწის სიღრმეში იღებენ და ზედაპირზე ამოდიან წყაროების სახით. კომუნისტების ეპოქაში, საირმეში მთელი საბჭოთა კავშირიდან ჩამოდიოდნენ ადამიანები, რომლებსაც აწუხებდათ კუჭ-ნაწლავის თუ უროლოგიური პრობლემები; კენჭოვანი დაავადებები. თუმცა, მას შემდეგ ამ წყლებში სხვა მნიშვნელოვანი მინერალებიც აღმოაჩინეს. მაგალითად, გერმანულმა ლაბორატორიამ საირმის წყლებში ლითიუმიც იპოვა, რომელსაც ნერვული სისტემის სხვადასხვა დაავადებების სამკურნალოდ (უძილობა, ნევროზები, აშლილობები) იყენებენ. საირმე რეკომენდებულია მათთვის, ვისაც აქვს შარდ-კენჭოვანი, ნაღვლ-კენჭოვანი, კუჭ-ნაწლავის დაავადებები, ენდოკრინული სისტემის დაავადებები, ნივთიერებათა ცვლის მოშლა. მას შემდეგ, რაც რამდენიმე წლის წინ საირმეში სასტუმროები აღადგინეს, კურორტი მთელი წლის განმავლობაში იღებს ვიზიტორებს.

ლიბანი არც მეტი არც ნაკლები ბორჯომშია, უწერა - ონში, სულორი - ვანში, ხოლო კლიმატურ-ბალნეოლოგიური კურორტი კინდღი ოკუპირებულ ოჩამჩირეში. კინდღი გამოირჩევა ძალიან თბილი, უთოვლო ზამთრით, ულამაზესი სანაპიროთი და ბუნებით და გარდა ამისა, განთქმულია მინერალური წყლებითა და სამკურნალო ტალახით.

რა თქმა უნდა, ეს არის ტურბაზის ცნობილი შენობა ფასანაურში, სადაც საბჭოთა დროს ისვენებდნენ დამსვენებლები მთელი ქვეყნიდან. დღეს ეს შენობა დანგრეულია და არ ფუნქციონირებს.

ეს ლესელიძეა, ბავშვთა სანატორიუმი. ლესელიძე აფხაზეთში, მდინარე ფსოუსთან, რუსეთის საზღვართან მდებარეობს. მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ სოფელი კეთილმოეწყო და კურორტად განვითარდა. ლესელიძეში საბავშვო სანატორიუმი, დასასვენებელი სახლი და სპორტული ბაზა-პანსიონი ააშენეს. ლესელიძე ითვლებოდა წამყვანი სპორტსმენების შეკრებისა და ვარჯიშის საყვარელ ადგილად. აქ ვარჯიშობდა სსრკ ეროვნული საფეხბურთო ნაკრებიც. აქ დადიოდნენ ე.წ. „სბორებზე“ ასევე ხელბურთელები და მძლეოსანი სპორტსმენები.