"უხამსად არაავთენტური თაფლობის თვის პერიოდი“ - მოსაზრება რუსეთ-აფხაზეთის ურთიერთობებზე

რუსეთ-აფხაზეთის ურთიერთობები

აფხაზი კინორეჟისორისა და საზოგადოებრივი პალატის წევრის, თენგიზ ჯოპუას თქმით, აფხაზეთსა და რუსეთს შორის ამჟამინდელი ურთიერთობები “უხამსად არაავთენტურია“.

მას არ სჯერა “სახელმწიფოებს შორის სიყვარულის“ და თავის Facebook გვერდზე წერს, რომ მხოლოდ გულწრფელობა და პრაგმატიზმია მათ შორის ძლიერი ურთიერთობების გარანტი.

თენგიზ ჯოპუა: “ჭეშმარიტი სიყვარული არსებობს ადამიანებს შორის, მაგრამ არა სახელმწიფოებს შორის. პოლიტიკაში სიყვარული დისონანსია, რომელიც გარყვნილების სურნელით ივსება.

აფხაზეთსა და რუსეთს შორის ურთიერთობებში ამჟამად ჩვენ ვხედავთ ჭეშმარიტად თავბრუდამხვევი შეჯვარების სეზონს, რომელიც თაფლობის თვის არომატით არის მოცული.

ეს ადრეც მომხდარა: 2008 წლიდან (როდესაც რუსეთმა აღიარა აფხაზეთის დამოუკიდებლობა) დაიწყო რომანი, რომელიც 2015 წელს მათი “ქორწინებით“ დასრულდა (რუსეთთან სტრატეგიული პარტნიორობის ხელშეკრულება გაფორმდა).

აფხაზეთი – პარაზიტი თუ მოკავშირე? მოსაზრება

შემდეგ ურთიერთობები მკვეთრად გაცივდა.

და აი, ისევ აქ ვართ.
“სერენადები ფანჯრების ქვეშ“ და საჩუქრები.

მაგალითად, სექტემბერში, აფხაზეთის კრემლის “კურატორმა“ და რუსეთის პრეზიდენტის ადმინისტრაციის უფროსის პირველმა მოადგილემ, სერგეი კირიენკომ, სოხუმის სახლი, სადაც მისი ოჯახი ოდესღაც ცხოვრობდა, აფხაზეთის ეროვნული ინსტრუმენტების ორკესტრს გადასცა – სახლი მისი პირადი სახსრებით აღდგება და ყველა საჭირო ნივთით აღიჭურვება.

მე ასეთ კავშირებს სიფრთხილით ვეკიდები: ეს პერიოდი უადგილოდ არარეალურად მეჩვენება. სახელმწიფოებს შორის უნდა იყოს პრაგმატიზმი, ინტერესების თანხვედრა, სიზუსტე, პასუხისმგებლობა ორივე მხრიდან და გულწრფელობა, როგორც ძლიერი და გრძელვადიანი ურთიერთობების გასაღები.

წინააღმდეგ შემთხვევაში, ყველაფერი ჩვეულებრივად გაგრძელდება.“

მოსაზრება აფხაზეთიდან: რუსეთი სოხუმის სისტემურ კოლონიზაციას ახორციელებს

“რუსეთი მოქმედებს ისე, რომ არ აცხადებს ოფიციალურ ანექსიას, მაგრამ თანდათან იღებს კონტროლს აფხაზეთის სუვერენიტეტის საკვანძო ელემენტებზე”

კომენტარები

თენგიზ ჯოპუას ამ პოსტზე სოციალური მედიის მომხმარებელთა უმეტესობამ რუსეთ-აფხაზეთის ურთიერთობებში არსებული მდგომარეობის მიზეზები განიხილა.

აქ მოცემულია რამდენიმე მოსაზრება:

• “იმისათვის, რომ თავი აარიდოთ საყვარელი ადამიანის ხარჯზე ცხოვრებას, თქვენ უბრალოდ თავად უნდა გააკეთოთ რამე (ამ შემთხვევაში, აფხაზეთმა)”
• “როგორც ჩანს, მოსკოვმა გადაწყვიტა, რომ აფხაზეთი დამოუკიდებლად ვერაფერს მიაღწევს და “ხელით“ უნდა იმართებოდეს. მოსკოვი ჩაერია და თავისი დღის წესრიგი დააწესა. ის გააძლიერებს ძალაუფლებას, შექმნის ახალგაზრდა ჩინოვნიკების ელიტას და პოლიტიკური ასპარეზიდან გააძევებს ყველას, ვინც არ ეთანხმება ამ დღის წესრიგს”
• “მოსკოვის მთავარი პრობლემა აფხაზეთთან დაკავშირებით სანდო მონაცემების ნაკლებობა და ცუდი ანალიზია.”