ახალი წლიდან აფხაზეთში ელექტროენერგიის ფასი სამჯერ გაიზრდება
აფხაზეთში ელექტროენერგიის ტარიფები იზრდება
ახალი წლიდან აფხაზეთში ელექტროენერგიის ტარიფები კიდევ ერთხელ გაიზრდება. საერთო ჯამში, ბოლო ერთი წლის განმავლობაში, აფხაზეთში კილოვატის ფასი 300%-ით გაიზარდა.
აფხაზური საზოგადოება აღშფოთებულია, რადგან ხელფასები და პენსიები მხოლოდ ხუთ წელიწადში ერთხელ იზრდება და ისიც მხოლოდ უმნიშვნელოდ, თუმცა ახლა ტარიფები ერთ წელიწადში სამჯერ გაიზარდა.
ოპოზიციაც აღშფოთებულია. ისინი ხაზს უსვამენ, რომ ელექტროენერგიის ფასების ბოლო ზრდა ყველაზე მეტად რიგით მოქალაქეებს დააზარალებს.
“ამასობაში, არ არსებობს მცდელობები, განხორციელდეს რაიმე ეკონომიკური რეფორმა, რამაც შეიძლება შემოსავლების ზრდა გამოიწვიოს და ქვეყნის მდგრადი განვითარების პირობები შექმნას. არანაირი რეალური ნაბიჯი არ გადადგმულა კორუფციასთან საბრძოლველად და ყველა დონეზე ბიუჯეტის ხარჯების გამჭვირვალობის უზრუნველსაყოფად“, – ნათქვამია ოპოზიციური ორგანიზაციების ერთობლივ განცხადებაში.
თენგიზ ჯოპუა, ცნობილი აფხაზი პუბლიცისტი და აფხაზეთის საზოგადოებრივი პალატის წევრი, თავის ბლოგში განიხილავს იმ მიზეზებს, თუ რატომ დგამს, მისი აზრით, სოხუმი ასეთ არაპოპულარულ ნაბიჯს.
თენგიზ ჯოპუა: “ხელისუფლების მიერ გატარებული ეკონომიკური პოლიტიკა ყოველთვის ვიღაცის ინტერესებს ემსახურება. თუმცა ეს ყოველთვის არ არის საზოგადოების ან თუნდაც მსხვილი ბიზნესის ინტერესები.
ზოგადად, ეკონომიკური ფაქტორები აქ მეორეხარისხოვანია. მთავარი მიზანია მაღალი ტარიფების დაწესება და ქვეყანაში მოხმარების შეზღუდვა – მაღალი ფასები ამის საშუალებას იძლევა. შემდეგ, ჭარბი გენერაცია შეიძლება ექსპორტირებული იყოს შიდა ფასებთან შეუდარებელ ფასებში.
მეორეც, ელექტროენერგიის ტარიფების ზრდა გამოიწვევს სხვა ენერგორესურსებზე მოთხოვნის ზრდას, სადაც ადრე ხარჯები არ ნაზღაურდებოდა ან მხოლოდ დიდი ხნის შემდეგ ნაზღაურდებოდა. მაგალითად, გაზიფიკაციის სექტორში. გაზგამანაწილებელი ქსელი უკიდურესად კაპიტალდაბანდებულია. საჭიროა დამაჯერებელი ეკონომიკური გამართლება და ელექტროენერგიის მიწოდების შეზღუდვის გარეშე ეს წარმოუდგენელია.
მესამე, აფხაზეთის ეკონომიკური პოლიტიკა ყოველთვის ბიუჯეტის გარშემო ტრიალებდა. ეკონომიკის შესახებ აფხაზური შეხედულება მხოლოდ ფისკალურ მოთხოვნებზეა ორიენტირებული. ამრიგად, რუსეთიდან ელექტროენერგიის იმპორტი მთავრობას ფინანსურ და პოლიტიკურ რესურსებს აცლის.
ორივე ეს ღონისძიება, პირველ რიგში, თავად მთავრობის ინტერესებს აზიანებს – ისინი ცოტა თავისუფლებას და თვითკმარობის შეგრძნებას მაინც მოითხოვს. საქმე არ ეხება აფხაზეთის ეკონომიკურ სუვერენიტეტს, არამედ ბატონის წინაშე ვასალის უმნიშვნელო პოლიტიკურ “სუვერენიტეტს“. შესაძლოა, დაჩოქება აღარ იყოს სამარცხვინო აფხაზი პოლიტიკოსებისთვის, მაგრამ მაინც სტკივათ მუხლები.
კრიზისის დროს სახელმწიფო ცდილობს ეკონომიკურ პროცესებზე გავლენის მოხდენას სხვადასხვა ინსტრუმენტის გამოყენებით: ფისკალური, მონეტარული, საბიუჯეტო და საგარეო ვაჭრობა. მთელი ამ ინსტრუმენტებიდან მხოლოდ უმარტივესი და ყველაზე რადიკალური გამოყენება ვიცით. ყველაფერი დანარჩენი ან ძალიან რთულია, ან შეუძლებელია.
კრიზისს სჭირდება ეკონომიკური მხარდაჭერა, საგადასახადო ტვირთის შემცირება, მთავრობის ადმინისტრაციული ხარჯების შემცირება, ბიუჯეტის ხარჯების პრიორიტეტების გადახედვა და ა.შ.
თუმცა, ტარიფების გაზრდის გამოცხადებისას, მთავრობა არ ჩქარობს ადმინისტრაციული ხარჯების შემცირების გამოცხადებას. მომხმარებლებისგან გადასახადების ამოღების გამკაცრებაზე საუბრისას, არავის უხსენებია ფინანსური დისციპლინის გაძლიერება თავად მთავრობის სისტემაში.
ასე რომ, არაფერი იცვლება. მხოლოდ სახეები იცვლება. ისინი უფრო ახალგაზრდები და ლამაზები გახდნენ. და სწორედ აქ მთავრდება ცვლილებები.”
