მოსაზრება აფხაზეთიდან: რუსეთის მიერ ლუგანსკისა და დონეცკის აღიარება - რა იქნება შემდეგ?
აფხაზეთი ლუგანსკისა და დონეცკის სახალხო რესპუბლიკების აღიარების შესახებ
როგორ აისახება აფხაზეთზე რუსეთის მიერ უკრაინის აღმოსავლეთში მდებარე ლუგანსკისა და დონეცკის სახალხო რესპუბლიკების აღიარება? ამ თემაზე კომენტარს აკეთებს აფხაზეთში JAMnews-ის რედაქტორი, ინალ ხაშიგი.
იმის მიხედვით, თუ როგორ ვითარდებოდა სიტუაცია კოლექტიურ დასავლეთსა და რუსეთს შორის ურთიერთობებში, კრემლის მიერ ორი დონბასური რესპუბლიკის დამოუკიდებლობის აღიარება ფაქტობრივად გარდაუვალი ქმედება იყო.
მაგრამ სიტუაცია მცირედით განსხვავდება 2008 წლის აგვისტოს მოვლენებისგან, როდესაც რუსეთის მიერ აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობის აღიარება მართალია სხვა დიდი მოთამაშეების მხრიდან მტრობადაც კი აღიქმებოდა, ამის მიუხედავად, ეს ქმედება უდავოდ მკვეთრად გასცდა ორი კონფლიქტური ზონის გრადუსს.
არათუ ფართომასშტაბიან ომზე, არამედ მცირე შეტაკებებზეც კი არცერთი მხარე არ ფიქრობს.
- მოსაზრება: არის თუ არა ვინმე, ვისაც ქართულ-აფხაზური კონფლიქტის გადაწყვეტა სურს?
- კომენტარი აფხაზეთიდან: „არ გვინდა, სხვა ქვეყნის ქსეროასლი გაგვხადონ“
ქართულ-აფხაზური და ქართულ-სამხრეთ ოსური კონფლიქტები ფაქტობრივად გადაუწყვეტელია, მაგრამ სტაბილური მშვიდობა, – და ამას, ალბათ, ყველა აღიარებს, – ამ რეგიონებში არსებობს. რასაც ვერ ვიტყვით ორ დონბასურ რესპუბლიკასთან დაკავშირებით მიღებული ახლანდელი აქტის პერსპექტივებზე.
მოსკოვმა არა მხოლოდ აღიარა ლუგანსკისა და დონეცკის სახალხო რესპუბლიკების დამოუკიდებლობა იმ საზღვრებში, რომელშიც თავიდანვე არსებობდნენ დონეცკისა და ლუგანსკის ოლქები, არამედ ოფიციალურად აიღო საკუთარ თავზე მათი დაცვა.
თუმცა, ამ ტერიტორიების ნაწილს კიევი აკონტროლებს და ეს კონფლიქტის ესკალაციის რისკს ზრდის უკრაინასა და რუსეთს შორის პირდაპირ სამხედრო შეტაკებებამდე.
იმის გათვალისწინებით, რომ უკრაინაში, რომელსაც ასე აქტიურად უჭერს მხარს დასავლეთი, რევანშისტულ განწყობებთან დაკავშირებით ყველაფერი წესრიგშია, მოვლენათა განვითარების სამომავლო პერსპექტივები საკმაოდ პესიმისტური ხდება.
აფხაზეთს ამ სიტუაციაში წინასწარ განსაზღვრული არჩევანი აქვს. რუსეთი მისთვის არა მხოლოდ მოკავშირე, არამედ რესპუბლიკის უსაფრთხოების გარანტია და არაფერია გასაკვირი იმაში, რომ ვლადიმირ პუტინის მიერ ლუგანსკისა და დონეცკის სახალხო რესპუბლიკების აღიარების შესახებ აქტზე ხელმოწერის შემდეგ, პრეზიდენტმა ასლან ბჟანიამ ანალოგიური ნაბიჯი გადადგა.
ეკონომიკური თვალსაზრისით ეს რესპუბლიკას ფაქტობრივად არაფრით ემუქრება. აფხაზეთი ისედაც მისი დამოუკიდებლობის აღიარებიდან მოყოლებული ევროკავშირის მკაცრი სანქციების ქვეშ არის, რომელიც საქართველოს ინიცირებით დაწესდა, რუსეთის შემდეგ მეორე სავაჭრო პარტნიორი – თურქეთი – ძალიან დამოუკიდებელია საიმისოდ, რომ საკუთარი ინტერესების წინააღმდეგ სხვის თამაშში ჩაერთოს.
თუკი, ღმერთმა არ ქნას და, ომი დაიწყება, აფხაზეთი, ალბათ, განაცხადებს თავისი მთავარი მოკავშირის სამხედრო დახმარების შესახებ, მაგრამ რესპუბლიკის შეიარაღებული ძალების მოკრძალებული შესაძლებლობების გათვალისწინებით, ეს მონაწილეობა, დიდი ალბათობით, უფრო ნომინალური იქნება, ვიდრე რეალური.
ერთადერთი, რაც შეიძლება აფხაზეთისთვის შეიცვალოს, და არა მარტო მისთვის, ლუგანსკისა და დონეცკის სახალხო რესპუბლიკების აღიარებით – ეს არის საკავშირო სახელმწიფოს მოდერნიზებულ პროექტში შესვლა.
ახლა, როცა, ერთი მხრივ, კოლექტიური დასავლეთისა და, მეორე მხრივ, რუსეთის, ბოლო დროს მასთან მჭიდროდ დაკავშირებული ბელარუსითურთ, დაპირისპირებამ კრიტიკულ დონეს მიაღწია, კავშირი, რომელშიც რუსეთისა და ბელარუსის გარდა, უეჭველად შევლენ აფხაზეთი, სამხრეთი ოსეთი, დონეცკისა და ლუგანსკის სახალხო რესპუბლიკები, და შესაძლოა, რამდენიმე სხვა სახელმწიფოც, თითქმის რეალობა ხდება.
სტატია მომზადებულია სოხუმის რედაქციის მიერ და პროექტის პირობების თანახმად, დაბეჭდილია უცვლელად. ტექსტში გამოყენებული ტერმინები და ტოპონიმები, ასევე მოსაზრებები და იდეები, გამოხატავს სტატიის ავტორის პირად პოზიციას და ყოველთვის არ ემთხვევა JAMnews-ის და მისი ცალკეული თანამშრომლების მოსაზრებებსა და პოზიციას. JAMnews-ი იტოვებს უფლებას წაშალოს პუბლიკაციის ქვეშ დატოვებული კომენტარები, რომლებიც შეფასდება, როგორც შეურაცხმყოფელი, მუქარის შემცველი, ძალადობის წამქეზებელი და ასევე ეთიკურად მიუღებელი სხვა მიზეზების გამო
