«Ցուցադրական պատիժ»․ Հայաստանի իշխող կուսակցությունից պատգամավոր է հեռացվել
Հովիկ Աղազարյանը հեռացվեց ՔՊ-ից
Հայաստանի խորհրդարանի իշխող «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունից հեռացվել է պատգամավոր Հովիկ Աղազարյանը, ով 2015 թ․-ից կուսակցության հիմնադիր անդամ էր։ Որոշումը կայացվել է ՔՊ վարչության նիստի ընթացքում։ Պաշտոնական պարզաբանման համաձայն՝ Աղազարյանը հեռացվել է «պետական և կուսակցական նշանակության կոնֆիդենցիալ տեղեկատվության արտահոսքերի, ինչպես նաև հանրության բարոյական նորմերի կոպիտ խախտումների» պատճառով։ Իշխող թիմը պնդում է՝ պատգամավորը անանունության սկզբունքով լրատվամիջոցին է հայտնել ազգային անվտանգությանը վերաբերող տեղեկություններ։
Ինքը՝ Աղազարյանը, չի հիշում այդպիսի դեպք, որ «նպատակամղված և պլանավորված արտահոսք» իրականացրած լինի։ Իշխող թիմի նախկին պատգամավորը ներողություն է խնդրել բոլոր կուսակցական ընկերներից որևէ ժամանակահատվածում իր վարքով թիմի հեղինակությանը չնչին վնաս անգամ հասցնելու համար։ Իր գործունեությունը շարունակելու է որպես անկախ պատգամավոր։ Չի բացառում, սակայն, որ իրավապահ մարմինները որոշեն միջնորդություն ներկայացնել իրեն պատգամավորական անձեռնմխելիությունից զրկելու համար։
Քաղաքական մեկնաբան Հակոբ Բադալյանի կարծիքով՝ գործ ունենք ոչ թե կոնկրետ արարքի համար պատգամավորին պատասխանատվության ենթարկելու, այլ ցուցադրական պատժի հետ՝ ի ցույց կուսակցության մնացյալ պատգամավորների և անդամների։
«Դա արվում է ցույց տալու համար, որ իրենք կարող են հայտնվել նույն վիճակում։ Այսինքն իրենք էլ կարող են մեկուսացվել և զրկվել կուսակցական զրահից, իշխանության լոյալության զրահից, եթե համարձակվեն ներքաղաքական պրոցեսներում որևէ կերպ ընդդիմանալ այն հաշվարկներին, որ ունի Նիկոլ Փաշինյանը, և տրվել այլ հաշվարկների»,- JAMnews-ի հետ զրույցում նշել է Բադալյանը։
Կոնֆիդենցիալ տեղեկություն հանրայնացնելու վարկածը լուրջ չի համարում։ Ասում է՝ եթե պետական գաղտնիք է հանրայնացրել, խոսք պետք է գնա նաև քրեական պատասխանատվության մասին։
«Նպատակամղված պետական գաղտնիքի արտահոսք չեմ կազմակերպել»․ Աղազարյան
«Բոլորը շատ լավ գիտեն, թե ինչ է նշանակում պետական գաղտնիք և պետական կարևորության փաստաթուղթ։ Ես 6 տարվա մեջ երբևէ չեմ եղել այդ բաժնում և չեմ դիմել այս կամ այն գաղտնի փաստաթղթին ծանոթանալու համար, որովհետև դա արվում է գրավոր, դա արձանագրվում և ֆիքսվում է»,- պատասխանելով հնչող մեղադրանքներին՝ ասել է պատգամավորը։
Անդրադառնալով խմբակցության նիստերից տեղեկատվության արտահոսքին՝ Աղազարյանն ասել է, որ կարող է պատահել, որ լրագրողների հետ զրույցում ասել է մի բան, որ «չէր կարելի ասել»։
«Ես չեմ հիշում այդպիսի դեպք, որ նպատակամղված և պլանավորված արտահոսք եմ արել»,- շեշտել է նա։
Աղազարյանը նաև նշել է, որ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի ձեռքի տակ են հայտնվել իր անձնական նամակագրությունները։ Դա տեղի է ունեցել այն ժամանակ, երբ հեռախոսը քննիչների մոտ է եղել։
«Պարզվում է, որ իմ հեռախոսը բացել են և իմ հեռախոսից շատ նյութեր հայտնվել են վարչապետի մոտ»,- պատմել է նա։
Մանդատը վայր դնելու խնդրանքով Աղազարյանին էր դիմել Փաշինյանը
Հայաստանի վարչապետն այդ լուրերը հաստատել էր նոյեմբերի 22-ին՝ Հանրային հեռուստաընկերության եթերում և հույս հայտնել, որ իր խնդրանքն անարձագանք չի մնա։ Ինչպես 6 բարձրաստիճան պաշտոնյաների ազատման, այնպես էլ այս դեպքում վարչապետ Փաշինյանը հայտարարել էր, թե խնդիրը ոչ թե անձնական, այլ համակարգային բնույթ ունի։
Կոնֆիդենցիալ տեղեկատվության հանրայնացման մասին, սակայն, կառավարության ղեկավարը ոչինչ չէր ասել։ Հիշեցրել էր միայն հոկտեմբերի 15-ին ԱԺ-ում Քննչական կոմիտեի նախագահ Արգիշտի Քյարամյանի և պատգամավոր Հովիկ Աղազարյանի միջև տեղի ունեցած թեժ բանավեճը։ Քյարամյանը Աղազարյանին մեղադրել էր որդու առնչությամբ հարուցված քրեական գործին միջամտելու մեջ, լեզվակռիվ էր տեղի ունեցել։
«Անթույլատրելի է այն, ինչ տեղի ունեցավ խորհրդարանում։ Մեր ինստիտուտների պահպանության առումով ճիշտ չէր լինի այս ամենն անարձագանք թողնել»,- նշել էր նա և հավելել, որ նույն խնդրանքով դիմել էր նաև ազատման դիմում ներկայացրած Արգիշի Քյարամյանին։
Պատգամավորը մերժել էր վարչապետի խնդրանքը
Հովիկ Աղազարյանը լրագրողների հետ զրույցում ասել էր, որ «թիմից ճնշումներ կան» և հավելել՝ մի մասն ասում է՝ մանդատը վայր դնի, մյուսը մասն ասում է՝ չդնի։
Գրեթե 10 օր պատգամավորը չէր հայտնում՝ ինչ որոշում է կայացրել։ Ասում էր, թե Մոսկվայում բնակվող ընկերոջից զանգ է ստացել, նա էլ խնդրել է առանց իրեն տեսնելու չարձագանքել վարչապետի հրապարակային խնդրանքին։ Թե ով էր Աղազարյանի այդ ընկերը՝ մինչ օրս անհայտ է։
Դեկտեմբերի 2-ին Աղազարյանը հայտնեց, որ մերժում է Փաշինյանի խնդրանքը և վայր չի դնի մանդատը։ Հիմնավորելով կայացրած որոշումը՝ պատգամավորը նշել էր, որ կան քրեական վարույթներ, որոնցում ինքը ներգրավված է, և իր՝ մանդատից հրաժարվելը մարդիկ կարող են կապել քննության արդյունքների հետ։
«Եթե ես ընդունեի վարչապետի խնդրանքը, ապա հետագայում, եթե այդ վարույթների ավարտման արդյունքում պարզվի, որ ես մեղավորություն չունեմ, հասարակության մոտ կարող է տպավորություն ստեղծվել, որ ինձ ինչ-որ գործարք է առաջարկվել, և ես գնացել եմ այդ գործարքին: Իսկ եթե վարույթներից գոնե մեկի ավարտման արդյունքում ապացուցվի, որ ես մեղավոր եմ, բնականաբար, կզրկվեմ պատգամավորական մանդատից»,- պարզաբանել էր Աղազարյանը:
Խմբակցությունից դուրս գալու որոշման մասին իշխող ուժի նախկին պատգամավորը հաղորդեց միայն այսօր, երբ արդեն հայտնի էր, որ «Քաղաքացիական պայմանագրի» վարչության նիստում նրան կուսակցությունից հեռացնելու որոշում է կայացվել։
«Չեմ ուզում խմբակցության իմ գործընկերներին ևս մեկ լրացուցիչ անգամ դնել դժվար իրավիճակի մեջ, որ քննարկեն ինձ խմբակցությունից հեռացնելու հարցը։ Ես ինքս հայտարարում եմ, որ դուրս եմ գալիս խմբակցությունից՝ մեծ ցավով»,- այսօր խորհրդարանում հայտարարեց Աղազարյանը։
Քաղաքական մեկնաբան Հակոբ Բադալյանի կարծիքը
««Քաղաքացիական պայմանագրի» ներսում տեղի են ունենում ներթիմային վերադասավորումներ։ Եվ այդ գործընթացն իրականացնում է Նիկոլ Փաշինյանը։ Ըստ իս, զուտ անձնական հաշվարկներով կամ շատ նեղ շրջանակների հաշվարկներով։ Եվ կուսակցական որոշումները պարզապես գալիս են բավարարելու այդ հաշվարկները։
Թե հատկապես ինչ հաշվարկներ կան Հովիկ Աղազարյանի մասով, իհարկե, կդժվարանամ ասել։ Բայց կարծում եմ Աղազարյանի նկատմամբ գործընթացը ավելի շատ միտված է ոչ թե նրան պատժելու ինչ-որ արարքի համար, այլ ցուցադրական պատիժ է ՔՊ կուսակցության մնացյալ բոլոր պատգամավորների և անդամների համար։
Կոնֆիդենցիալ տեղեկատվությունը ենթադրում է գաղտնիություն, այսինքն՝ խոսքն այն մասին է, որ Աղազարյանը հանրայնացրել է պետական գաղտնիք։ Հետևաբար, պետք է հանրությանը հաղորդել, թե ինչի մասին է խոսքը, եթե դա իսկապես լուրջ բացատրություն է, նաև ասել, թե ինչ ճանապարհով է տիրապետել այդ գաղտնիքին և իրավական ինչ պատասխանատվության է ենթարկվելու դրա համար։
Ինքնին այն, որ օգտագործվել է կոնֆիդենցիալ ինֆորմացիա, ոչ թե պետական գաղտնիք ձևակերպումը, թույլ է տալիս խոսել այն մասին, որ սա պարզապես ձևական բնորոշում է։
Սա բացառապես ներքին հաշվարկներով թելադրված պրոցես է, որտեղ Աղազարյանն ընդամենը դրվագներից մեկն է։ Աղազարյանի օրինակը Փաշինյանի համար նույնիսկ օգտակար օրինակ է, քանի որ այդ հիմքով նա ստանում է ներկուսակցական պտուտակները ձգելու լեգիտիմ իրավունք ու հնարավորություն։
Հարց է առաջանում՝ արդյո՞ք սա չի ստեղծի նախադեպ, երբ այլ պատգամավորներ կամ պաշտոնյաներ ևս կսկսեն չկատարել Փաշինյանի խնդրանքը։ Եթե ՀՀ իշխանության կառուցվածքը լիներ այնպիսին, որ բացի Փաշինյանից լինեին նաև համազոր այլ բևեռներ, այդ բևեռների միջև մրցակցություն, նման վտանգ կարող էր առաջանալ։
Բայց քանի որ այդպիսի բևեռներ չկան և մեծ հաշվով բոլորը գերազանցապես կախված են միայն Փաշինյանից, այսինքն՝ միայն Փաշինյանն է անհասանելի բևեռ՝ մնացյալների համեմատ, ապա այդպիսի նախադեպային վտանգ չի առաջանում։ Եվ հակառակը՝ այսպիսի օրինակներով վարչապետը ցույց է տալիս, որ իրենից են կախված մնացյալը և ոչ թե ինքն է կախված պատգամավորներից, խմբակցությունից։
Ինչո՞ւ է պետք ձգել ներկուսակցական պտուտակները։ Պտուտակները ձգել պետք է, որովհետև միջազգային իրավիճակը շարունակում է լինել անկանխատեսելի, այդ պայմաններում Հայաստանը շարունակում է կանգնած լինել անմիջական, բարդ մարտահրավերների առաջ։
Եվ բնական է, որ ներքին կառավարելիությունը Փաշինյանի համար ունի էական նշանակություն։ Հատկապես, երբ խոսքը վերաբերում է նախընտրական պրոցեսներին։
Խորհրդարանական ընտրությունները սարերի հետևում չեն։ Փաշինյանը հասկանում է, որ այս թիմով հնարավոր չէ ապահովել որևէ ցանկալի արդյունք։ Դա չափազանց բարդ է։
Եթե նախկինում կուսակցական վարկանիշը բարձր չէր, բայց Փաշինյանը փոխհատուցում էր դա անձնական վարկանիշով, ապա հիմա նա ունի նաև անձնական վարկանիշի խնդիր։
Թիմի ներսում տրամադրություններն ու իրավիճակը կառավարելը նրա համար դառնում է կարևոր։ Նա գնալու է ներթիմային որոշակի փոփոխությունների, թիմային վերանայման, պարադիգմի փոփոխության, որպեսզի փորձի դա կապիտալիզացնել նախընտրական քարոզարշավի տրամաբանության մեջ։
Մեծ հավանականությամբ կարող են անհրաժեշտ լինել նաև զոհաբերություններ թիմից։ Բնական է՝ այստեղ կարող է առաջանալ թիմի ներսում կոլեկտիվ բնազդի վտանգ, ինքնապաշտպանական բնազդով կարող են դիմադրել։ Քանի դեռ այդպիսի պրոցեսներ չեն արմատացել, չեն կարծրացել, Փաշինյանը փորձում է ներթիմային կոմբինացիաներով թիմի ներսում հաստատել ավելի ձիգ կառավարում՝ անհրաժեշտ փոփոխությունները հնարավորինս անարգել իրականացնելու համար»։
Հետևեք մեզ — Facebook | Youtube | Telegram
Հովիկ Աղազարյանը հեռացվեց ՔՊ-ից
