„ჩვენ გავიმარჯვებთ“: სომხეთის ექსპრეზიდენტი არჩევნებში მონაწილეობას აპირებს

სომხეთის ექსპრეზიდენტმა რობერტ კოჩარიანმა განაცხადა, რომ რიგგარეშე არჩევნებში მონაწილეობას მიიღებს, თუკი ის გაიმართება.

„მონაწილეობას მივიღებ ჩემს გუნდთან ერთად და ჩვენ გავიმარჯვებთ“, – განაცხადა მან სამ სომხურ მედიასაშუალებასთან ინტერვიუში.

ამასთან ერთად, კოჩარიანი მიიჩნევს, რომ ვადამდელი არჩევნების ჩატარება ამ მომენტში, იმ პირობებში, რომელიც ომის შემდეგ ქვეყანაში შეიქმნა, სახიფათოა. ყოფილი პრეზიდენტის აზრით, უმჯობესია, რომ პრემიერი ნიკოლ ფაშინიანი საკუთარი ნებით წავიდეს თანამდებობიდან, მისი გუნდი კი შეცვალოს გარდამავალმა მთავრობამ – მაქსიმუმ ერთი წლით.

ექსპრეზიდენტი რეგიონში სატრანსპორტო კომუნიკაციის გახსნის თემასა და სომეხი ტყვეების დაბრუნების საკითხსაც შეეხო, რომლებიც ყარაბაღის მეორე ომის დასრულების შემდეგ, ამ დრომდე აზერბაიჯანში იმყოფებიან.

• მოსაზრება: მითებმა და ბუნდოვანმა რეალობამ სომხების ომში დამარცხება გამოიწვია
• სომხეთში მძღოლები უფრო მკაცრად დაისჯებიან საგზაო მოძრაობის წესების დარღვევისთვის

რატომ არის კოჩარიანი და ოპოზიცია რიგგარეშე არჩევნების წინააღმდეგი

2020 წლის ნოემბერში, ყარაბაღში ცეცხლის შეწყვეტის სამმხრივ განცხადებაზე სომხეთის, აზერბაიჯანისა და რუსეთის ლიდერების ხელმოწერის შემდეგ, ერევანში საპროტესტო აქციები დაიწყო პრემიერ-მინისტრ ნიკოლ ფაშინიანის გადადგომის მოთხოვნით. ოპოზიციას მიაჩნია, რომ ის დანაშაულებრივ შეთანხმებაზე წავიდა და საკუთარი ნებით ჩააბარა ყარაბაღის ტერიტორიები.

დეკემბრის ბოლოს, ფაშინიანმა ქვეყნის პოლიტიკურ ძალებს 2021 წელს რიგგარეშე საპარლამენტო არჩევნების ჩატარების შესახებ კონსულტაციების დაწყება შესთავაზა. მაგრამ სომხურმა ოპოზიციამ ეს წინადადება უარყო და მოითხოვს, რომ პრემიერმა თანამდებობა არჩევნებამდე დატოვოს.

ამ მიდგომას ეთანხმება ექსპრეზიდენტი რობერ კოჩარიანიც. ის დარწმუნებულია, რომ ახლა რიგგარეშე საპარლამენტო არჩევნების ორგანიზება სახიფათოა, „წინააღმდეგობებისა და გაურკვევლობის ატმოსფეროში, როდესაც მგრძნობიარე კითხვებზე პასუხების ნაკლებობაა“:

„ჩვენ ყველა საჭირო ინსტრუმენტი გვაქვს პოლიტიკური ბრძოლისთვის, გვყავს გუნდიც. თუკი ხელისუფლება თავს მოგვახვევს არჩევნების ადრე ჩატარებას, მათ, როგორც ჩანს, აქვთ ამისათვის საჭირო ხმები პარლამენტში და ამ შემთხვევაში, ვფიქრობ, რომ მართებულია მასში მონაწილეობა. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ჩვენ ამ ხალხს შესაძლებლობას მივცემთ, რომ განიმტკიცონ ხელისუფლება“.

ექსპრეზიდენტს მიაჩნია, რომ, დაახლოებით, 200-300 ათასი ადამიანი სომხურ საზოგადოებაში რადიკალურად არის განწყობილი, მაგრამ კიდევ ერთი რევოლუცია, 2018 წლის მოვლენებიდან სულ რაღაც ორი წლის შემდეგ, შეიძლება პრობლემად იქცეს ქვეყნისთვის. და მაინც, თუკი პოლიტიკური გზით ხელისუფლების შეცვლის იმედი „მოკვდება“, მაშინ, კოჩარიანის აზრით, უკვე გაზაფხულზე ადამიანები ისევ გამოვლენ ქუჩაში და პროტესტის ეს ტალღა წინაზე უფრო ძლიერი იქნება.

აზერბაიჯანიდან სომეხი ტყვეების დაბრუნების შესახებ

რობერტ კოჩარიანს არ სჯერა იმის, რომ აზერბაიჯანმა არ იცის სომეხი ტყვეების ზუსტი რიცხვი. ექსპრეზიდენტი დარწმუნებულია – აზერბაიჯანის ხელისუფლება „მისდევს მიზანს, პრობლემები შეუქმნას ყარაბაღის არმიის კომპლექტაციას“:

„დაკავებული გყავდეს ტყვეები – ეს ძალიან სერიოზული თავის ტკივილია. ალიევი ახლა მუდმივი ზეწოლის ქვეშაა ტყვეების გამო, მაგრამ მას კონკრეტული მიზანი აქვს – შეარყიოს ყარაბაღის უსაფრთხოების სისტემა. იმ შემთხვევაში, თუკი ის ტყვეებს დააბრუნებს, აზერბაიჯანის შეიარაღებული ძალები ახალ ტყვეებს აიყვანს. ეს პრაქტიკა მხოლოდ მაშინ შეწყდება, როდესაც ხელისუფლება (სომხეთის) პირობას დადებს, რომ აღარ გაგზავნის ჯარისკაცებს ყარაბაღში“.

სომხეთის სატრანსპორტო კომუნიკაციების შესახებ

სატრანსპორტო კომუნიკაციის გახსნა, ექსპრეზიდენტის აზრით, თავისთავად პოზიტიური ნაბიჯია, თუმცა, სომხეთს მხოლოდ პრობლემებს უქმნის. საქმე ისაა, რომ სომხეთის ტერიტორიაზე მეღრისთან გზის მონაკვეთს რუსი მესაზღვრეები გააკონტროლებენ, დანარჩენ მონაკვეთზე კი, რუსეთამდე, დაახლოებით, 850 კილომეტრზე, სომხურ მხარეს არანაირი გავლენა არ ექნება:

„ამ საკითხზე, ერთმა მხარემ მიიღო ყველაფერი, რისკენაც მიისწრაფოდა, მეორემ – იმედი, მაგრამ არა ბერკეტები თავად პროცესზე გავლენის მოხდენის“.

რობერტ კოჩარიანი ამტკიცებს, რომ კომუნიკაციების გახსნის საკითხი ადრეც განიხილებოდა – ყარაბაღის კონფლიქტის გადაწყვეტის ყველა სავარაუდო ვარიანტი, მაგრამ „უკანასკნელი აკორდის რანგში“:

„ახლა აზერბაიჯანმა ძალით გადაწყვიტა ტერიტორიის საკითხი. არსებითად, ჩვენ არ დაგვრჩა აღარაფერი, რის სანაცვლოდაც განიხილება ყარაბაღის სტატუსის საკითხი. ბაქოს პროცესი გადაწყვეტილად მიაჩნია, და ჩვენ ბოლო ეტაპში შევედით. ახლა აზერბაიჯანი ისეთი სიტუაციების შექმნას შეეცდება, ყარაბაღში სომხები რომ აღარ დარჩნენ, ანდა ამ ტერიტორიებზე აზერბაიჯანის ხელისუფლება პატარა ნაწილებად იყოს მიღებული“.