"ჩვენ არავის ვალი არ გვაქვს" - მოსაზრება აფხაზეთიდან
აფხაზეთის დამოკიდებულების შესახებ დასავლეთისა და რუსეთის მიმართ
რუსეთსა და კოლექტიურ დასავლეთს შორის კონფლიქტის კონტექსტში კვლავ აქტუალური გახდა კითხვა: „რა არის აფხაზეთის არჩევანი?“. ცნობილი აფხაზი საზოგადო მოღვაწე ახრა ბჟანია დარწმუნებულია, რომ გეოპოლიტიკური კატაკლიზმების მიუხედავად, აფხაზეთი მსოფლიოსგან იზოლირებული ვერ იქნება.
„ვფიქრობ, აშშ-მა რომ აღიაროს აფხაზეთი, ამას არავინ გააპროტესტებს. მართალია, ზოგ შტატში უშვებენ ერთსქესიანთა ქორწინებას, რა ვქნათ ახლა… ვაპატიოთ როგორმე. მაგრამ სამაგიეროდ იქ არსებობს Apple, Tesla, Starlink და ისინი დაფრინავენ ჯეიმს ვებთან ერთად.
ის, რომ ვიღაცამ ჯერ არ მცნო, არ ნიშნავს, რომ ის ჩემი მტერი და ბოროტმოქმედია. ბოლოს და ბოლოს, რუსეთიც არ ცნობდა აფხაზეთს 15 წლის განმავლობაში და დაჟინებით მოითხოვდა “უფროსი ძმის” წიაღში დაბრუნებას, შემდეგ კი აიღო და აღიარა. იმიტომ, რომ გეოპოლიტიკური განლაგება შეიცვალა. და ეს შეიძლება კიდევ არაერთხელ შეიცვალოს და ჩვენ რაღაც მომენტში გვცნოს თურქეთის, არაბული სამყაროს და თუნდაც ევროპის ქვეყნებმა. ამიტომ, როცა ამბობენ, რომ „კოლექტიური დასავლეთი“ ჩვენი მტერია, ეს არის იდეოლოგიური შტამპი, რომლის მიღმაც არ დგას რაიმე ხელშესახები და რეალური ფაქტორი.
- „თუ კორუფციის წინააღმდეგი ვარ, ანტირუსული ელემენტი ვარ? – აფხაზეთში ხელისუფლების ბრალდებებს უპირისპირდებიან
- “ჩივნინგის” სტიპენდიის არსებობა აფხაზეთში – რატომ არის ეს მნიშვნელოვანი
დასავლურ ცივილიზაციაში ბევრი რამ არ შეიძლება უბრალოდ არ აღგაფრთოვანებდეს – ეს არის შრომის კულტი, ჯანსაღი ავანტიურიზმი, რეფორმების სული და კანონმორჩილება… ეს გრძელი სიაა.
„დაწყევლილი დასავლეთის“ მაგალითები რომ ჩვენს მიწაზე გამოეყენებინათ, ცხოვრება ბევრად უკეთესი იქნებოდა. ამიტომ, მეჩვენება, რომ ენერგია უნდა დაიხარჯოს არა ვირტუალურ ოპონენტებთან ბრძოლაში – მით უმეტეს, რომ დიდი ალბათობით, მათ არ იციან ამის შესახებ – არამედ მეგობრების პოვნაზე, ან თუნდაც მათი სოციალური ტექნოლოგიების ადაპტაციაზე.
ჩვენმა მთავრობამ უნდა იბრძოლოს ორმხრივად მისაღები ურთიერთობისკენ ყველასთან, ვისაც ჩვენს ტერიტორიასთან არ აქვს პრეტენზია.
საგარეო საქმეთა სამინისტრომ უნდა გახსნას და არა დახუროს კარები. რატომ არის ეს დემარშები სრულიად უვნებელი ადამიანების გაძევებისა და პერსონა ნონ გრატად გამოცხადების მიზნით, ვინც მართლა გულით შეიყვარა აფხაზეთი და მისი სიკეთე უნდა? მაშინ ყველა ჩავიკეტოთ სარდაფებში, რომ ვერავინ გამოიცნოს ჩვენი სურვილები.
ვის გვინდა ვემსახუროთ? თუ თქვენი მეგობრების ურთიერთობა მეზობლებთან გაუარესდა, ეს არ ნიშნავს, რომ ისინი თქვენთვისაც უნდა გაუარესდეს.
გერმანიასთან რუსეთს თავისი ანგარიშები ჰქონდა და მათი ურთიერთობა სხვა იყო. და, სხვათა შორის, უფრო ხშირად ისინი იყვნენ მოკავშირეები და არ არის გამორიცხული, რომ ისინი კვლავ გახდნენ მოკავშირეები მომავალშიც. ამიტომ, ჩვენი მცდელობა, რომ ვინადიროთ ვირტუალურ მტერზე, აზრს მოკლებულია.
- „აფხაზეთს თუ უნდა რომ ანგარიშს უწევდნენ, კი არ უნდა განდევნოს, არამედ მოიზიდოს დასავლეთი“ – ვიდეო დისკუსია
- “ჩინოვნიკებს კანონები არ ეხებათ”- აფხაზი ბლოგერი იმაზე, თუ როგორ არის მოწყობილი ხელისუფლება აფხაზეთში
დიახ, რა თქმა უნდა, არის უკმაყოფილება დასავლეთის მიმართ (და ასევე აღმოსავლეთის მიმართ), რომ ჩვენი ისტორიული არჩევანი ყველგან არ არის აღიარებული. დიახ, ჩვენი მომავალი ბევრად უფრო ნათელი იქნება და არ მოგვიწევს ომისშემდგომი ბლოკადის კოშმარით უფლებების შეზღუდვა, მაგრამ დღევანდელი სამყარო ასე მუშაობს: არაფერია ადვილი და ყველაზე რთული თავისუფლებაა.
ამიტომ, თუ გსურთ ამ თავისუფლების შენარჩუნება, შესაბამისად უნდა მოიქცეთ, რათა მთელ მსოფლიოში შენი არჩევანი იყოს ცხადი, რომ ეს ყველასთვის გასაგები და მისაღები იყოს – დასავლეთშიც, სამხრეთშიც და აღმოსავლეთშიც.
სხვათა შორის, ამ კონტექსტში, ალბათ, ქართულ ისტებლიშმენტს თავისი თავსთვის რთული აღიარება მოუწევს, კერძოდ: 30 წლის წინ მათი ხელისუფლება აგრესორის როლს ასრულებდა და ჯარებს გზავნიდა აქ, რათა გაკვეთილი ესწავლებინა ჩვენთვის და სამ დღეში აეღოთ აფხაზეთი. სოხუმის სანაპიროზე ბუბა კიკაბიძის კონცერტის გამართვა, მარიონეტული ხელისუფლების დასმა და აფხაზეთის გამოცხადება “დიადი საქართველოს” ლეგიტიმურ ნაწილად – ეს მათი სურვილები იყო.
მაგრამ ჩვენ ავირჩიეთ თავისუფლება! სანადირო თოფებითა და მაღაროელთა საბრძოლო მასალით დავხვდით ჯარს აღჭურვილს ტანკებით, იარაღით, თვითმფრინავებითა და საბრძოლო მასალით ЗаКВО-დან, რომლებიც შევარდნაძეს ელცინმა გადასცა. სახელმწიფო დონეზე არავინ დაგვეხმარა, მხოლოდ მოხალისეები – მარადიული ხსოვნა მათ!
ასე რომ, აფხაზეთის ოკუპირებულ ტერიტორიად დასახელება სისულელეა და თავის გამართლებას ჰგავს. სამაგიეროდ, თქვენ უბრალოდ უნდა აღიაროთ და ამავდროულად უნდა მოაგვაროთ მრავალი პრობლემა საგარეო პოლიტიკაში.
მე დავწერე ეს მძიმე ტექსტი მარტივი სიტყვების სათქმელად: ჩვენ არავისი არაფერი გვმართებს, ჩვენ ღია ვართ ყველასთვის, ვინც არ ითხოვს ჩვენს მიწას – ჩვენ ჩვენი ბრძოლით მოვიპოვეთ თავისუფლება და არ ვაპირებთ მის დათმობას.”
სტატია მომზადებულია სოხუმის რედაქციის მიერ და პროექტის პირობების თანახმად, დაბეჭდილია უცვლელად. ტექსტში გამოყენებული ტერმინები და ტოპონიმები, ასევე მოსაზრებები და იდეები, გამოხატავს სტატიის ავტორის პირად პოზიციას და ყოველთვის არ ემთხვევა JAMnews-ის და მისი ცალკეული თანამშრომლების მოსაზრებებსა და პოზიციას. JAMnews-ი იტოვებს უფლებას წაშალოს პუბლიკაციის ქვეშ დატოვებული კომენტარები, რომლებიც შეფასდება, როგორც შეურაცხმყოფელი, მუქარის შემცველი, ძალადობის წამქეზებელი და ასევე ეთიკურად მიუღებელი სხვა მიზეზების გამო
