სასწავლო წლის დაწყებამდე ერთი თვე დარჩა. რას აპირებენ სკოლები და ბაღები?
სასწავლო წლის დაწყებამდე ერთი თვით ადრე, საქართველოში საგანგაშოდ მაღალია კორონავირუსით ინფიცირებულთა და გარდაცვლილთა რიცხვი.
ახალი შტამი ბავშვებშიც აქტიურად ვრცელდება და მძიმე გართულებები ახლავს.
იმუნიზაციის მრჩეველთა ეროვნული ტექნიკური ჯგუფის ხელმძღვანელის, ივანე ჩხაიძის განცხადებით, ახალი შემთხვევების დაახლოებით 10 პროცენტი ბავშვებზე მოდის. ეს ნიშნავს, რომ მაგალითად, 11 აგვისტოს გამოვლენილ 5 ათასზე მეტ ინფიცირებულს შორის დაახლოებით 500 ბავშვია.
ამ მძიმე ეპიდვითარების ფონზე, ქვეყანაში ისევ დაბალია ვაქცინაციის ტემპი. აცრის სავალდებულოდ გამოცხადება ან ასაკის დაწევა კი ჯერ არ განიხილება.
რა იქნება სექტემბერში, მაშინ როდესაც სასწავლო წელი დაიწყება? ბავშვები საკლასო ოთახებში დაბრუნდებიან თუ ონლაინ გააგრძელებენ სწავლას?
რას აკეთებს სახელმწიფო იმისთვის, რომ სკოლები და ბაღები ახალ სასწავლო წელს შედარებით უსაფრთხო გარემოში შეხვდნენ? რა გეგმა აქვს განათლების სამინისტროს?
მიმდინარეობს მასწავლებლების და სკოლა-ბაღების სხვა თანამშრომლებიც მასობრივი ვაქცინაცია? რამდენად მოესწრება ეს სექტემბრამდე, თუკი დღევანდელი მონაცემებით მასწავლებელთა მხოლოდ 30 პროცენტამდეა აცრილი?
რა გაკეთდა იმისთვის, რომ ლოქდაუნის შემთხვევაში ონლაინ სწავლება უფრო ხარისხიანი იყოს, ვიდრე წინა წელს?
რა ელით მშობლებს, განსაკუთრებით დედებს, რომელთა შრომა გაორმაგდა პანდემიის დროს?
ეს არის მთავარი კითხვები, რომლებიც ახლა, ზაფხულის მიწურულს ყველა მშობელს აწუხებს.
მშობლების შიშები და კითხვები – იქნება სკოლები და ბაღები უსაფრთხო?
მარიკა ტვილდიანი, გასულ წელს, მშობიარობიდან ოთხ დღეში დაინფიცირდა. კოვიდი დაუდასტურდა მის ახალდაბადებულ ჩვილსაც. ის გასულ წელს ყველაზე პატარა ინფიცირებული იყო:
„ერთი თვის ხდებოდა, კლინიკიდან რომ გამოვიყვანეთ. ვიდეოთვალით მაყურებინებდნენ ექიმები მის ჭამას, ბანაობას… ამას არავის ვუსურვებ“, – ამბობს მარიკა და სწორედ იმ „ჯოჯოხეთის“ გამო, რაც გაიარა, სექტემბრის განსაკუთრებით ეშინია:
„უფროსი შვილი მეხუთე კლასშია, თბილისის ერთ-ერთ საჯარო სკოლაში დადის. თუ ყველაფერი ასე უნდა გაგრძელდეს, შემეშინდება მისი გაშვება. ონლაინ-სწავლება მირჩევნია,” – ამბობს მარიკა.
- ჯანდაცვის მინისტრი: საქართველოს საავადმყოფოებში ცოტა საწოლი დარჩა
- ეკლესია და Pfizer-ი: რატომ ჩააგდო საქართველომ ვაქცინაციის კამპანია
საქართველოში სკოლა-ბაღები, კორონავირუსის გამო, პირველად 2020 წლის მარტში დაიკეტა. მთელი სემესტრი ბავშვებმა ონლაინ ისწავლეს. სწავლა საკლასო ოთახებში 2020 წლის სექტემბერ-ოქტომბერში, მხოლოდ რამდენიმე კვირით განახლდა. სასწავლო დაწესებულებები მალევე დაიკეტა, რადგან ქვეყანაში მკვეთრად გაუარესდა ეპიდმდგომარეობა.
ამის შემდგომ, ქვეყანაში რამდენიმე თვე მკაცრი ლოქდაუნი და კომენდანტის საათი მოქმედებდა. სკოლები მხოლოდ 2021 წლის მარტში გაიხსნა. სკოლაში სიარული ნებაყოფლობითი იყო – ზოგმა მშობელმა შვილის ონლაინ სწავლებაზე დატოვება არჩია, რადგან ვირუსის შეეშინდათ.
დღეს, როდესაც ქვეყანა კორონავირუსის გავრცელების მორიგ პიკშია (აგვისტოში ყოველდღიური შემთხვევები 5 ათასს გადასცდა) და ჯანდაცვის უწყებაც კი აღარ მალავს, რომ სისტემა კოლაფსის ზღვარზეა, ონლაინ სწავლება კვლავ ბევრ მშობელს ურჩევნია.
ანნა ნემსიწვერიძემ გასული წელი შფოთვაში გაატარა. მისი შვილი მეხუთე კლასშია და ძირითადად, ონლაინ სწავლობდა.
ანნას ესმის, რომ სოციალიზაცია მნიშვნელოვანია. მაგრამ, მაშინ, როდესაც ბავშვები რისკის ქვეშ არიან, მათი აცრა დაშვებული არ არის, წესების დაცვა სკოლებში კი თითქმის გამორიცხულია, ანნასაც ონლაინ-სწავლება ურჩევნია:
„თუნდაც რომ მასწავლებლების უმრავლესობა აცრილი იყოს, კლასელების მშობლებზე და ოჯახის წევრებზე არ მაქვს არანაირი ინფორმაცია ან გარანტია. გადაწყვეტილი მაქვს, რომ თუნდაც გაიხსნას სკოლები, მე ონლაინ დავტოვებ. სოციალიზაციის კუთხით კი მხოლოდ აცრილი მშობლების შვილებს შევახვედრებ ღია სივრცეში. თორემ, ფსიქიკა ვერ გაუძლებს“.
თუმცა, ყველა ასე არ ფიქრობს. მშობლების დიდი ნაწილი მიიჩნევს, რომ სახლში გატარებულ კიდევ ერთი წელს მძიმე შედეგი ექნება ბავშვებისთვის.
ნინო რობაქიძის უფროსი შვილი მესამე კლასშია. კერძო სკოლაში დადის. გასულ წელი თითქმის სრულად სახლში გაატარა ორი წლის დასთან ერთად.
ნინო შიშობს, რომ ჩაკეტილობა ბავშვებზე მძიმედ იმოქმედებს. ამაში მას ის კვლევებიც არწმუნებს, რაც საქართველოსგან განსხვავებით, ბევრ ქვეყანაში უკვე ჩატარდა.
მისი თქმით, გასულ წელს განსაკუთრებით დაწყებითი საფეხურის მოსწავლეებს გაუჭირდათ. მათ ჰქონდათ განვითარების ჩამორჩენა და ეს, სამომავლოდ მნიშვნელოვნად აისახება მათი ცხოვრების მომდევნო ეტაპებზე:
„ისე წავიდნენ ბავშვები სკოლაში, რომ „პრესქულის“ და ბაღის ეტაპი გამოტოვეს. ასე იქნება წელსაც, თუ წავლენ, ეს ჯერ კიდევ საკითხავია. ესეც არის პრობლემა და აისახება ბავშვების მოსწრებაზე სასკოლო, საუნივერსიტეტო და კარიერულ საფეხურზე. ისეთი ქვეყნისთვის კი, რომელსაც ისეც პრობლემები აქვს განათლების ხარისხში, ეს ძალიან პრობლემურია“.
გასულ წელს, ე.წ. ლოქდაუნის დროს, ნინომ და მისმა მეგობარმა, მშობელთა საინიციატივო ჯგუფი დააარსეს. ისინი საპროტესტო აქციებს მართავდნენ და ჩაკეტილი სკოლა-ბაღების გახსნას ითხოვდნენ:
„ვითხოვდით რომ ბავშვები დაბრუნებულიყვნენ კლასში. შემუშავებულიყო სპეციალური პროტოკოლები. ყოფილიყო ისეთი ტიპის მოდელები, რომელიც მაქსიმალურად დაიცავდა და შეამცირებდა რისკებს. ბავშვებს კი ონლაინ სივრციდან გამოსვლის საშუალებას მისცემდა“.
ნინო რობაქიძეს იმის წარმოდგენაც არ უნდა, რომ ისევ დაიხურება სკოლები და ბაღები, ისევ დარჩებიან დედები ბავშვზე ზრუნვის სერვისების, ბავშვები კი განათლებისა და განვითარების შესაძლებლობის გარეშე.
„მე ვერ დავაძალებ ყველას აცრას, არ ვარ ექიმი, ვერ ვიქნები კატეგორიული. მაგრამ, მე შემიძლია ვიყო კატეგორიული და მაქვს უფლება მოვთხოვო განათლების სამინისტროს რომ ბავშვთან მუშაობდეს მასწავლებელი, რომელსაც შეუძლია რაციონალური გადაწყვეტილების მიღება; რომ სკოლა და ბაღი იყოს უსაფრთხო“, – ამბობს ის.
რა ისმის განათლების სამინისტროსგან?
მშობლების უმრავლესობა გვეუბნება, რომ ამ ეტაპისთვის სკოლებსა და ბაღებს მათთან არავითარი კომუნიკაცია არ ჰქონიათ სასწავლო წლის დაწყებასთან დაკავშირებით.
მათი დაკვირვებით, გასული წლის გამოცდილების მიუხედავად, სამინისტროს წელსაც არ აქვს მკაფიო გეგმა.
ცნობილია, რომ ამ ეტაპისთვის, ანუ სასწავლო წლის დაწყებამდე ერთი თვით ადრე, ვაქცინირებულია მასწავლებელთა ჯერ მხოლოდ 30 პროცენტი. მათგან დიდი ნაწილი დედაქალაქში.
განათლების სამინისტროში JAMnews-ს უთხრეს, რომ ამ ეტაპზე მასწავლებელთა სავალდებულო ვაქცინაცია არ განიხილება. ქვეყანაში ვაქცინაციის პოლიტიკა ნებაყოფლობითია და სამინისტროც ამ მიდგომას იზიარებს.
თუმცა, უწყებაში ამბობენ, რომ მაქსიმალურად ცდილობენ ვაქცინაციის პროცესს ხელი შეუწყონ.
„ყველა დიდ პუნქტში, სადაც მიმდინარეობს ვაქცინაცია, გამოიყო დამატებითი სივრცეები განათლების სისტემაში მომუშავე ადამიანებისთვის. ეს მარტო სკოლას არ ეხება, პროფესიულ სასწავლებლებს, უნივერსიტეტებს და ზოგადად სისტემაში დასაქმებულ ადამიანებს. მათ შეუძლიათ რიგის გარეშე აიცრან და სამ ვაქცინას შორის გააკეთონ არჩევანი“, – გვითხრეს განათლების სამინისტროს პრესსამსახურში.
კითხვაზე, რამდენად აქვთ სისტემაში დასაქმებულ ადამიანებს ამაზე ინფორმაცია, რა იცის სამინისტრომ მათი მზაობისა და აცრებისადმი დამოკიდებულების შესახებ და ამ კუთხით რა კეთდება, გვიპასუხეს:
“მასწავლებლებს რესურსცენტრების მეშვეობით მიეწოდათ ინფორმაცია. ჩვენ ხელში რაც არის, პიარ-კამპანიებით, ავტორიტეტული პირების აქციაში ჩართვით, მოვუწოდებთ აცრებისკენ. ნახავდით, მზექალა შანიძე აიცრა საჯაროდ და ყველას მოუწოდა“.
ვაქცინაციის რა მაჩვენებელს შეიძლება მივაღწიოთ ერთ თვეში, სამინისტროს ჯერ ამის პროგნოზი უჭირს.
პროგნოზებზე ვერც ჯანდაცვის სამინისტრო ამბობს რამეს. აქაც ამბობენ, რომ ჯერ ვაქცინაციის სავალდებულოდ გამოცხადება არ განიხილება.
საქართველოში ჯერ ასევე არ განიხილება აცრების ასაკის დაწევა, როგორც ეს მაგალითად, აშშ-შია.
უწყებაში გვიპასუხეს, რომ მსგავსი ტიპის გადაწყვეტილებების საკოორდინაციო და იმუნიზაციის საბჭოები იღებენ.
რაც შეეხება ჯანდაცვის უწყებას, ვერც აქ ამბობენ ამ ეტაპზე, რა ბედი ელის საქართველოში სწავლის პროცესს.
„ამაზე [სწავლის დაწყებაზე] მსჯელობა შედარებით ადრეა, ჯერ აგვისტოს დასაწყისია, სწავლა 15 სექტემბრიდან იწყება. ჯანდაცვის სამინისტრო თავისი რეკომენდაციებით მაქსიმალურად ეცდება, ინფექცია იყოს იმდენად სტაბილური, რომ ბავშვებს მიეცეთ საშუალება ადგილზე მიიღონ განათლება“, – თქვა ჯანდაცვის მინისტრმა ეკატერინე ტიკარაძემ ჟურნალისტებთან საუბრისას 11 აგვისტოს.
თუმცა, მას შემდეგ, რაც ინფიცირების ახალმა შემთხვევებმა მკვეთრად იმატა, მინისტრის ტონიც უფრო მკაცრი გახდა – ის აღიარებს, რომ ქვეყანა კოლაფსის ზღვარზეა და კლინიკებში საწოლები აღარ დარჩა.
რა ელით ბავშვებს ონლაინ სწავლების შემთხვევაში?
JAMnews-ის კითხვაზე, თუ რა გეგმა აქვს უწყებას ე.წ. ლოქდაუნის შემთხვევაში, განათლების სამინისტროს საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურში გვიპასუხეს, რომ “სამინისტროს უკვე აქვს ონლაინ-სწავლებისა და წერტილოვანი მართვის გამოცდილება”.
მიუხედავად იმისა, რომ თითქმის წელიწადნახევარი საქართველოში სწავლა ონლაინ იყო, მასშტაბური კვლევა, ანალიზი და კონკრეტული ციფრები ონლაინ სწავლების ხელმისაწვდომობაზე, პროცესში გამოვლენილ ხარვეზებზე და მასწავლებლების მზაობაზე, ამ დრომდე არ არსებობს.
საქართველოში არც ის გამოუკვლევია ჯერ ვინმეს, როგორ აისახა ეს პროცესი ბავშვებზე. არსებობს მხოლოდ ინდივიდუალური გამოცდილება, ზოგ მოსწავლეზე ამან უარყოფითად იმოქმედა და მათი აკადემიური მოსწრების ხარისხი გაუარესდა.
რაც შეეხება გაჯეტებზე ხელმისაწვდომობის და ინტერნეტის პრობლემას, რომელიც გასულ წელს საქართველოში ათასობით ბავშვს ჰქონდა, სამინისტროში ამბობენ, რომ “იქ სადაც ინტერნეტის პრობლემებია, სწავლება არც შარშან ყოფილა დისტანციური”:
„სრული დისტანციური წელი არ გვქონია, ცალკეული კლასები და სკოლები გადადიოდნენ. გარდა ამისა, მაღალმთიან რეგიონებში იმდენად მცირეკონტიგენტიანი სკოლებია, რომ იქ ისედაც დასწრებით მიმდინარეობდა სწავლა. დიდი ქალაქები იყო დისტანციურად. რეგიონებში, სადაც ხელმისაწვდომობის პრობლემა არსებობს, იქ სკოლაში დადიოდნენ“, – გვითხრეს განათლების სამინისტროს პრესსამსახურში.
გასულ, 2020 წელს, ლოქდაუნის პერიოდში, სახლში 165 000 სკოლამდელი ასაკის და 592 000 სასკოლო ასაკის ბავშვი დარჩა. განათლების მართვის საინფორმაციო სისტემის მონაცემებით, ბავშვების 20 პროცენტს არ ჰქონდა კომპიუტერი და ინტერნეტი.
გვანცა ლომსაძემ ახალციხეში, სოფელ გურკელის საჯარო სკოლა დაამთავრა. მეთორმეტე კლასში თითქმის მთლიანად ონლაინ სწავლობდა. ამ სკოლაში ორი სოფლის – წინუბნისა და გურკელის მცხოვრებლები სწავლობენ. არცერთ სოფელში რომელიმე ინტერნეტ – პროვაიდერი არ არის. გაკვეთილებზე დასასწრებად მოსწავლეები მობილური ოპერატორების ინტერნეტს იყენებდნენ.
„ჩემს კლასში სამი მოსწავლე ვიყავით. ერთი საერთოდ არ ესწრებოდა გაკვეთილებს, ერთი იშვიათად“, – ამბობს გვანცა.
- ონლაინ-სწავლება – ჩავარდნა თუ გარღვევა? როგორ მოერგო ქართული სკოლა ახალ რეალობას
- რატომ ვერ გახდება საქართველო “დისტანციური სწავლების ჰაბი”. დეპუტატის იდეა და რეალური რიცხვები
„ჩვენთან კი არა, განვითარებულ ქვეყნებშია პრობლემები. მასწავლებლებს კი არა, თბილისში, მაღალი რანგის ონლაინ-შეხვედრებზეც არის ტექნიკური ხარვეზები. ამიტომ, გასაკვირი არ არის, რომ პრობლემები იყო და იქნება სკოლებში“, – ამბობს ექსპერტი განათლების საკითხებში შალვა ტაბატაძე.
მისი თქმით, პრობლემებია სწავლების მეთოდებშიც:
„მიუხედავად იმისა, რომ მასწავლებლებმა შეძლეს ადაპტირება ტექნიკური თვალსაზრისით, შინაარსობრივი და მეთოდოლოგიური თვალსაზრისით ხარისხი არ არის სახარბიელო. ისევე როგორც, ამ მეთოდოლოგიიდან გამომდინარე, ძალიან დაბალია მოსწავლეების ჩართულობა“.
- ექიმებისა და მეცნიერების მიმართვა: “საქართველოში ვაქცინაციის დონე საგანგაშოდ დაბალია”
- “შენ აიცერი თუ კაია”. კოვიდის აცრის მოწინააღმდეგეთა მთავარი არგუმენტები
განათლების ექსპერტი შალვა ტაბატაძე ამბობს, რომ ონლაინ სწავლების შემთხვევაში განათლების სამინისტრო მომავალი სასწავლო წლისთვის ბევრს ვერაფერს შეცვლის. მისი თქმით, ისევ იქნება ის უთანასწორობა, რაც არსებობს ამ სისტემაში და ეს უთანასწორობა იქნება იმაზე კიდევ უფრო მძაფრი, ვიდრე აქამდე იყო:
„ვიღაცები მიიღებენ უკეთეს განათლებას, რომლებსაც ონლაინ იქნება თუ პირისპირ, დახვეული ჰყავთ რეპეტიტორები და ვიღაცებს მოაკლდებათ ის ელემენტარული ცოდნა და განათლების შესაძლებლობაც, რომელიც მათ სკოლაში ჰქონდათ“.
შალვა ტაბატაძე ფიქრობს, რომ გასული წლისგან განსხვავებით, წელს წვდომა შესაძლოა უფრო მეტ მოსწავლეს ჰქონდეს და ეს იყოს გაუმჯობესებული. მაგრამ, ეს არ იქნება საკმარისი:
„60 ათასი მასწავლებლის ახალი სისტემისთვის მომზადება რეალისტური არ არის და რთულად განხორციელებადია. მათ შორის, თუნდაც, მასწავლებელთა ასაკიდან გამომდინარე. ამიტომ, პრობლემები ისევ იქნება“.
რას აპირებენ თავად სკოლები?
პასუხისმგებელი უწყების ასეთი მიდგომის ფონზე, ერთიორად იზრდება თავად, ინდივიდუალურად, სკოლა-ბაღების როლი.
რამდენიმე კერძო სკოლამ უკვე აცნობა მათი მოსწავლეების მშობლებს, რომ სექტემბრისთვის მათ სკოლაში უსაფრთხოება მაქსიმალურად იქნება უზრუნველყოფილი, რადგან პერსონალის დიდი ნაწილი აცრილია.
მათ შორისაა “მწვანე სკოლაც”. გასულ კვირას ამ სკოლამ მოსწავლეების მშობლებს აცნობა, რომ მათი თანამშრომლების 91,5 პროცენტი უკვე აცრილია ორჯერადად ან დარეგისტრირებულია და სწავლის დაწყებისთვის იქნება ორჯერადად აცრილი.
“აუცრელი თანამშრომლების 8,5 პროცენტს აქვს გარკვეული ობიექტური მიზეზი (ამ ეტაპზე გამწვავებული ქრონიკული დაავადება, ორსულობა/ლაქტაცია, ცოფისა და ტეტანუსის აცრა, გამწვავებული ალერგია). აუცრელ თანამშრომლებთან სკოლის ადმინისტრაციას აქვს მუდმივი კომუნიკაცია და დიდ ნაწილთან, პირად ექიმებთან კონსულტაციის შემდგომ, შესაძლოა გადაწყდეს მათი ვაქცინაციაც“, – წერია განცხადებაში, რომელიც სკოლამ საჯაროდ გაავრცელა.
მასწავლებლების და სხვა თანამშრომლების 90 პროცენტიანი ვაქცინაციის შესახებ განცხადება გაავრცელა ასევე კიდევ ერთმა კერძო სკოლამ – ნიუტონის სკოლამ.
თუმცა, ჯერ განათლების სამინისტროში არ ამბობენ, მიიღებს თუ არა სრულად ვაქცინირებული სკოლა “შეღავათს” და დართავენ თუ არა საკლასო ოთახებში სწავლის განახლების უფლებას მხოლოდ ვაქცინირებულ სკოლებს.
რაც შეეხება საჯარო სკოლებს, ჯერჯერობით მათგან არ ისმის მსგავსი განცხადებები პედაგოგთა სრულად ვაქცინაციის თაობაზე.
ცაულინა მალაზონია ახალქალაქის სოფელ ზაკში, ქართულ ენასა და ლიტერატურას ასწავლის. ამბობს, რომ სკოლებში გასულ წელს მეტწილად მოაწესრიგეს ინფრასტრუქტურა, სანიტარულ ნორმებთან მიმართებაში. აცრებს რაც შეეხება, მაგალითად, ჯავახეთში მასწავლებლებთან საუბარია საჭირო:
“მეგი ბაქრაძის [ვაქცინაციის შემდგომ გარდაცვლილი მედდა] ტრაგიკულმა ფაქტმა ჯავახეთში ვაქცინაციის მიმართ ნდობის დაკარგვა გამოიწვია. როცა კოლეგებს ვაქცინაციის აუცილებლობაზე ვესაუბრებოდი, მათ თვალებში შიშს ვხედავდი. მაგრამ ,როდესაც მე ავიცერი და ფოტო სოციალურ ქსელში დავდე, მათგან დიდი მხარდაჭერა ვიგრძენი. მირეკავდნენ და რწმუნდებოდნენ, რომ აცრას რეაქცია არ მოჰყოლია. მათ აქვთ სურვილი, მეტი იცოდნენ ვაქცინის ხელმისაწვდომობისა და გარანტიების შესახებ”.
ეკა დიდიშვილი სოფელ ხეთაში ბაღში მუშაობს. მისი თქმით, მისი კოლეგებიდან აცრილი არავინაა:
“მე ვფიქრობ, რომ ავიცრა. ფსიქოლოგიურად ვამზადებ საკუთარ თავს. თუ ჩვენთან ბაღში სხვებიც აიცრებიან, მეც ავიცრები – სამსახურს ვერ დავკარგავ, პასუხისმგებლობასაც ვგრძნობ ბავშვების წინაშე”, – ამბობს ის.
- რა უფრო საშიშია – ვირუსი თუ იზოლაცია? როგორ არ დაიწყო სასწავლო წელი საქართველოში
- სტრესი პანდემიის დროს. საუბარი ფსიქოთერაპევტთან
პედაგოგების დიდი ნაწილი საინფორმაციო ვაკუუმშია აცრებთან დაკავშირებით ან მცდარ ინფორმაციას ფლობს.
ამას ადასტურებს გაეროს ბავშვთა ფონდის, UNICEF-ის ინიციატივით აცრებთან დაკავშირებით ჩატარებული საინფორმაციო შეხვედრები რეგიონებში.
ეს ორგანიზაცია მთელი ზაფხულის განმავლობაში დადის რეგიონებში და ატარებს მასწავლებლებთან შეხვედრებს. ამ შეხვედრებზე ექიმი-ალერგოლოგი ბიძინა კულუმბეგოვი ჯანდაცვის სხვა სპეციალისტებთან ერთად აწვდის პედაგოგებს სანდო ინფორმაციას ვაქცინაზე – უხსნის თუ რა აფექტი და გვერდითი მოვლენები შეიძლება ჰქონდეს ვაქცინას. პასუხობს მათ ეჭვებსა და შეკითხვებს.
შედეგად, მაგალითად, მაღალმთიან აჭარაში გამართული მსგავსი შეხვედრის შედეგად, 200-ზე მეტი მასწავლებელი აიცრა.
იგივე ტიპის შეხვედრა ჰქონდა UNICEF-ს 11 აგვისტოს, ახალციხეში, სადაც მედდის გარდაცვალების გამო ვაქცინაციის პროცესი, ფაქტობრივად, ჩავარდნილია. ორგანიზაცია წერს, რომ შეხვედრას 60-მდე მასწავლებელი ესწრებოდა და მისი დასრულების შემდეგ, უმრავლესობა მათთან ერთად წავიდა ადგილობრივ კლინიკაში ასაცრელად.
რა ელით საბავშვო ბაღებს?
რაც შეეხება ბაღებს, პანდემიის პერიოდში მათ მხოლოდ სამიოდე თვე თუ იმუშავეს.
სასწავლო წლის დაწყებამდე ცოტა ხნით ადრე საბავშვო ბაღების ბედი კიდევ უფრო ბუნდოვანია.
„ჩემი შვილი ისე გადავიდა მეოთხე წელში, რომ საბავშვო ბაღში მხოლოდ ორი თვე იარა. ისიც დიდი სტრესით, რადგან მე ვერ ვიღებდი ბაღთან ადაპტაციაში მონაწილეობას. კართან ვტოვებდი და მიჰყავდათ. ისიც არ მინახავს, სად მიჰყავდათ, რა გარემოა იქ, რადგან კოვიდრეგულაციების გამო, მშობლების შესვლა აკრძალული იყო“, – გვეუბნება თაკო ზუროშვილი.
„სკოლებისგან განსხვავებით ბაღი ვერ იმუშავებს ონლაინ. კერძო ბაღებიც კი არ ცდილობენ რამენაირად შეამცირონ რისკი ბავშვებზე, ან ბავშვთა რაოდენობა შეზღუდონ, ან მშობლებს მოსთხოვონ აცრა. არ შემიძლია 25-ბავშვიან ჯგუფში გავუშვა ბავშვი და სულ შფოთვებში ვიყო, ამიტომ ვიტოვებ ძიძას“, – ამბობს ნინო ვადაქარია.
ქეთევან კრიალაშვილმა რამდენიმე დღის წინ თბილისის ბაგა-ბაღების მართვის სააგენტოს საჯაროდ მიმართა და სთხოვა გამოექვეყნებინათ ბაღების მიხედვით აცრილი პერსონალის სტატისტიკა:
„როგორც მშობელმა, ყველაფერი გავაკეთე შესაძლებლობის ფარგლებში, რომ ჩემი შვილისთვის უსაფრთხო გარემო შემექმნა. ოჯახის ყველა წევრი ორჯერადად ვართ აცრილი. მაინტერესებს, რამდენად პასუხისმგებლობიანად უდგება სააგენტო, ბაღის დირექცია, პერსონალი ამ საკითხის და ვინ, ან როგორ უზრუნველყოფს იმ ბავშვების უსაფრთხოებას, რომელთა აცრა ჯერ-ჯერობით არაა დაშვებული.
მესმის, რომ ეს არის ადამიანის უფლებების დარღვევა, ვინმეს დააძალო იმის გაკეთება, რაც არ უნდა. მაგრამ, ჩემი შვილის უფლებაა, იაროს ბაღში და ბაღმა უზრუნველყოს უსაფრთხო გარემო“, – ამბობს ქეთევანი.
