ერევანში კლუბური სტენდ-აპი ბრუნდება

კლუბური სტენდ-აპი ერევანში, კონდ-ჰაუსი 

თითქმის ყოველ კვირას, ადამიანების მცირერიცხოვანი ჯგუფი ერევნის ერთ-ერთ ყველაზე „დაკარგულ“ ადგილას, ნახევრად სარდაფის ტიპის შენობაში, კონდ-ჰაუსში იკრიბება. ესენი სტენდ-აპის შემსრულებლები და ხელოვნების ამ სახეობის თაყვანისმცემლები არიან. 

გამოსვლები, როგორც წესი, დაახლოებით, საღამოს 10 საათისთვის იწყება. პაბში ბნელა, ჰაერი სიგარეტის კვამლით არის გაჯერებული, სტუმრები (მადლობა ლუდს) უკვე კარგ განწყობაზე არიან. ვიღაც კიბეზე მოკალათდა, რადგან პატარა სარდაფში ყველა ადგილი დაკავებულია. 

მიკროფონს ანი ბარსეგიანი იღებს და შეკრებილებს ესალმება. 

ანი – ერთ-ერთი გოგონა სტენდაპერია გუნდში. ღონისძიებებს, როგორც წესი, ის მართავს.

თავისი პირველი Open mic („ღია მიკროფონი“) ანიმ 2020 წელს ჩაატარა. Open mic-ის დროს, სტენდაპერები პატარა აუდიტორიის წინაშე გამოდიან, რომელთა რეაქციაც შემდეგ წყვეტს, რომელ ღონისძიებებში მიიღებენ ისინი შემდგომ მონაწილეობას და საერთოდ მიიღებენ თუ არა. 

გამოსვლა, რომელშიც ანის უნდა მიეღო მონაწილეობა, კორონავირუსის პანდემიის გამო დაწყებული საყოველთაო ლოკდაუნის გამო გაუქმდა. 

რამდენიმე თვის შემდეგ, როდესაც შეზღუდვები მოიხსნა, ომი გაჩაღდა. 

ისე ჩანდა, რომ სომხეთში კლუბური სტენდ-აპის განვითარება გაურკვეველი დროით გადაიდო. ომისშემდგომ სომხეთში არავის აქვს სხვების გაცინებისა და სიცილის განწყობა. თუმცა, ომის შემდეგ, დაახლოებით, ნახევარი წელი გავიდა და სტენდ-აპი დაბრუნდა. 

სტენდაპერების გამოსვლები ერევნის პაბებში, თითქმის ყოველკვირეულად იმართება. 

ომისშემდგომი სტენდ-აპი 

ანი – სომხეთის ათასობით მცხოვრებიდან ერთ-ერთია, რომელმაც ომის დროს ახლობელი ადამიანი დაკარგა. მისი თქმით, იუმორი და სიცილი დაეხმარა და ახლაც ეხმარება ტკივილის გადალახვაში. 

და ანი ომის შესახებ საუბრობს. მაგალითად, თავის ერთ-ერთ ნომერში, ის უნიფორმების სექსუალიზაციის საკითხს აყენებს დღის წესრიგში. იმის გამო, რომ ფორმა სექსუალურია, ჯარისკაცს არ მოკლავენ?

„ამ გამოსვლის შემდეგ, ჩემთან ერთი მამაკაცი მოვიდა და მკითხა, რატომ დავცინი ჩვენს ჯარისკაცებს? იდეა კი იმაში მდგომარეობდა, რომ ჩემი მეგობარი დაკრძალეს ამ ფორმაში და არ მინდოდა მისი სექსუალიზაცია“, – ჰყვება ანი.

თუმცა, როდესაც ომისა და ტრაგიკული დანაკარგების საკითხს ეხები, განსაკუთრებული მიდგომაა საჭირო. 

„ომთან დაკავშირებული ბევრი ხუმრობა იყო. არ ვფიქრობ, რომ არის თემა, რომელსაც ხუმრობა არ შეიძლება შეეხოს. მაგრამ თუკი თქვენ მტკივნეულ თემებს ეხებით, ისე უნდა გააკეთოთ, რომ აუდიტორიამ ეს გაიგოს“, – ამბობს ანი.

ქალები და „18+“ იუმორი სომხურ სტენდ-აპში 

Standup club Yerevan ერთ-ერთი პირველია სომხეთში, რომელიც ცენზურის გარეშე, „18+“ ღონისძიებებს მართავს. ანი სამიდან ერთ-ერთი გოგონაა გუნდში, მამაკაცები ორი-სამჯერ მეტნი არიან. ითვლება, რომ პუბლიკა ნაკლებად რეაგირებს ქალების სტენდ-აპებზე, მაგრამ ანი განსაკუთრებით არ ნერვიულობს, რადგან ის მთელ რიგ უპირატესობებს ხედავს. 

„როდესაც ჩვენ (ქალები – რედ.) სცენიდან ვსაუბრობთ საკამათო თემებზე, არაერთმნიშვნელოვანი ლექსიკის გამოყენებით, ეს პუბლიკაზე შოკისმომგვრელ შთაბეჭდილებას ახდენს, მაგრამ ამავდროულად ადამიანებს გახსნაში ეხმარება“, – ამბობს ანი.

იუმორს ცენზურის გარეშე მართლაც კარგად იღებენ და ანის ამის ახსნა აქვს. მისი პუბლიკა მომზადებული და ღიაა ასეთი ხუმრობებისათვის. ყოველ შემთხვევაში, გამოსვლას ყოველთვის წინ უძღვის ხოლმე მთელი რიგი გაფრთხილებები: თუკი თქვენ არ ხართ მზად ნებისმიერ თემაზე ხუმრობისთვის, უმჯობესია წარმოდგენაზე არ მიხვიდეთ – სპექტაკლი „18+“ ან „21+“ იქნება. 

პრობლემები, რომლებსაც იუმორი წყვეტს 

ანის იუმორს ნამდვილად აქვს ერთი თემატური ხაზი, რომელიც შესამჩნევია ფაქტობრივად მის ყველა ნომერში. მისი ხუმრობები არის – ქალებზე, ოჯახზე, ომზე, მეგობარ ბიჭზე, სექსიზმსა და დისკრიმინაციაზე. ეს არის თემები, რომლებზე „ხუმრობაც ჩვენთან არ შეიძლება“.

„ერთხელ გამოხმაურება მივიღე, რომ ძალიან ახლობელ თემებზე ვსაუბრობდი. და მათ ეს გულზე ხვდებოდათ, მაგრამ სწორედ ამიტომ არ ეცინებოდათ. და სიმართლე რომ გითხრათ, სწორედ ეს არის სტენდ-აპ კომედიის ჩემი საყვარელი ჟანრი – როდესაც შენ კი არ აცინებ, არამედ ურთიერთობა გაქვს ადამიანებთან. 

მათი რეაქცია – ხმაურიანი სიცილი კი არა, არამედ დადებითი გრძნობაა. და როდესაც თქვენ პრობლემაზე საუბრობთ, რომელიც თქვენს აუდიტორიას აღელვებს, ისინი ხვდებიან, რომ მარტოები არ არიან. და ამაში თერაპიული ეფექტიც კი არის. ასეთი მიდგომა მათთვის ბევრად მეტ რამეს ხსნის, ვიდრე უბრალოდ ხუმრობები“.

ანი მნიშვნელოვან სოციალურ და კულტურულ პრობლემებზე საუბრობს იუმორის დახმარებით, მაგრამ ამტკიცებს, რომ ერთადერთი პრობლემა, რომლის გადაჭრაც სიცილის დახმარებით სურს – აიღოს ტაბუირებული თემები და მათდამი მსუბუქი დამოკიდებულება ჰქონდეს.

კლუბური სტენდ-აპის მომავალი 

ანი თავის ფინანსურ მომავალს კლუბურ სტენდ-აპს არ უკავშირებს. მასაც და გუნდის სხვა წევრებსაც სხვა პროფესიები გააჩნიათ და სტენდ-აპი მათთვის – ჰობია. 

კლუბური სტენდ-აპის მომავალი სომხეთში ჯერ ისევ ბურუსით არის მოცული. რთული სავარაუდოა, განვითარდება ეს სფერო თუ დარჩება მცირე აუდიტორიის მქონე ერევნულ სუბკულტურად, რომელიც ენთუზიასტების წყალობით ცოცხლობს. 

იმის ნაცვლად, რომ ასეთ რთულ კითხვებს უპასუხონ, სტენდაპერები უბრალოდ გთავაზობენ, უახლოეს შაბათ საღამოს მოინახულოთ Standup club Yerevan-ი და გაერთოთ.

ეს ისტორია არის მედიაპროექტ „ტრაექტორიების“ ნაწილი. ის მოგვითხრობს ადამიანების შესახებ, რომელთა ცხოვრებასაც სამხრეთ კავკასიაში მომხდარი კონფლიქტები შეეხო. პროექტი მუშაობს ავტორებსა და რედაქტორებთან მთელი კავკასიიდან და მხარს არ უჭერს არც ერთ მხარეს არც ერთ კონფლიქტში. ამ გვერდზე გამოქვეყნებულ პუბლიკაციებზე პასუხისმგებლები არიან ავტორები. ტოპონიმები უმრავლეს შემთხვევაში მოხსენიებულია ისე, როგორც ეს მიღებულია ავტორის საზოგადოებაში. პროექტს ევროპის კავშირის მხარდაჭერით ახორციელებენ ორგანიზაციები GoGroup Media და International Alert.