აზერბაიჯანელი ჟურნალისტი საქართველოს "ჩრდილოვანი მმართველის" წინააღმდეგ
აფგან მუხთარლის საქმე
1 აგვისტოს, საქართველოს გენერალურმა პროკურატურამ გამოძიება დაიწყო სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის უფროსის ყოფილი მოადგილის, სოსო გოგაშვილის განცხადებაზე, რომელმაც ისაუბრა 2017 წელს თბილისში, აზერბაიჯანელი ჟურნალისტის, აფგან მუხთარლის გატაცებაში ქვეყნის ხელისუფლების მონაწილეობაზე. თავად ჟურნალისტს ეს განცხადება თავისი საქმის გამოძიების განახლების საფუძვლად მიაჩნია. აფგან მუხთარლის ამის შესახებ დამოუკიდებელი აზერბაიჯანული გამოცემა „მეიდან ტვ“ ესაუბრა.
სპეცსამსახურების მონაცემების გამჟღავნების ბრალდებით, ივლისის შუა რიცხვებში დაკავებული გოგაშვილი, 26 ივლისს, რუსთავის ციხიდან გამოქვეყნებულ წერილში ამტკიცებდა, რომ მუხთარლი გაიტაცეს მმართველი პარტიის, „ქართული ოცნების“ დამფუძნებლის, მილიარდერ ბიძინა ივანიშვილის ბრძანებით, რომელიც ამავდროულად საქართველოს „ჩრდილოვან მმართველად“ მიიჩნევა.
ჟურნალისტი აფგან მუხთარლი, რომელსაც საქართველოში ბინადრობის ნებართვა ჰქონდა და უკანასკნელი რამდენიმე წელი თბილისში ცხოვრობდა, 2017 წლის 29 ივლისს „გაქრა“. იმის შესახებ, რომ საღამოს საყიდლებზე გამოსული აფგანი სახლში არ დაბრუნებულა, ინფორმაცია მისმა მეუღლემ, ლეილა მუსტაფაევამ გაავრცელა. მომდევნო დღეს აღმოჩნდა, რომ მუხთარლი ბაქოს ციხეში იმყოფებოდა.
- აფგან მუხთარლის დაზარალებულის სტატუსი მიენიჭა
- „აზერბაიჯანში ცხოვრება – ჩემი უფლებაა“ – ყოფილი პატიმარი აფგან მუხთარლი JAMnews-ს საკუთარი გეგმების შესახებ ესაუბრა
- აფგან მუხთარლი: მითხრეს, რომ საქართველოს ხელისუფლებამ ჩემს გატაცებაში ქრთამი აიღო
როგორც მოგვიანებით თავად ჟურნალისტმა განაცხადა, ის თბილისის ცენტრში რამდენიმე ადამიანმა გაიტაცა, ხელები შეუკრეს, სცემეს, მანქანაში შეაგდეს, თავზე ტომარა ჩამოაცვეს, ჩაიყვანეს საზღვარზე და აზერბაიჯანს გადასცეს. ამას გარდა, მას ჯიბეში ათი ათასი ევრო ჩაუდეს. აზერბაიჯანის ხელისუფლებამ მას ბრალად საზღვრის უკანონო გადაკვეთა, კონტრაბანდა, ასევე ხელისუფლების წარმომადგენლებისთვის წინააღმდეგობის გაწევა წარუდგინა.
ამ ბრალდების გამო მას ექვსი წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯეს. ჟურნალისტის ახლობლებმა მაშინვე განაცხადეს, რომ ეს ყველაფერი აზერბაიჯანული და ქართული სპეცსამსახურების ნამოქმედარი იყო.
გოგაშვილი ამტკიცებს, რომ აფგან მუხთარლის საქმეზე ყველა მტკიცებულება სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის ოპერატიულ-ტექნიკურმა დეპარტამენტმა გაანადგურა, რომლის მოვალეობაშიც შედის საიდუმლო საგამოძიებო მოქმედებების ჩატარება. კერძოდ, წაშალეს ქუჩაში დამონტაჟებული კამერების ჩანაწერები.
ამ ინფორმაციას ფეისბუქის საკუთარ გვერდზე მაშინვე გამოეხმაურა თავად აფგან მუხთარლი, რომელიც აზერბაიჯანის ციხიდან გათავისუფლების შემდეგ, ამჟამად გერმანიაში ცხოვრობს.
„სოსო გოგაშვილმა, როგორც საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის უფროსის მოადგილემ, ჩემი გატაცების ოპერაციის ყველა დეტალი იცის. მივაღწევთ, რომ მან ჩვენება მისცეს პროკურატურას“, – დაწერა მუხთარლიმ.
„საქართველოს ხელისუფლებამ ყველაზე ცუდი ვარიანტი აირჩია“
„სოსო გოგაშვილის განცხადება ჩემთვის ახალი ამბავი არ ყოფილა, – განაცხადა „მეიდან ტვ“-სთან ინტერვიუში მუხთარლიმ, – როგორც თქვენთვის ცნობილია, როგორც ბაქოში გამოძიების მიმდინარეობისას, სადაც გატაცების შემდეგ აღმოვჩნდი, ისე სასამართლო სხდომებზე მუდმივად იმას ვამბობდი, რომ საქართველოში ყველაზე მაღალ პოზიციაზე მყოფმა ადამიანმა გამიტაცა. მაშინ არაერთხელ განვაცხადე, რომ ბიძინა ივანიშვილისა და მაშინდელი პრემიერ-მინისტრის, გიორგი კვირიკაშვილის ბრძანებით გამიტაცეს, რადგან ჩემს გატაცებაში ოთხი სხვადასხვა სახელმწიფო უწყება მონაწილეობდა.
პირველ რიგში, ეს არის შინაგან საქმეთა სამინისტროს კრიმინალური პოლიცია, სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის თანამშრომლები, ასევე, ლაგოდეხის საბაჟო-გამშვები პუნქტის ხელმძღვანელი და ამავე პუნქტის თანამშრომლები, რომლებიც იმ დღეს მორიგეობდნენ. ეს ოთხი სტრუქტურა ვერ მოახერხებდა ადამიანის გატაცებას ქვეყნის ხელისუფლების მითითების გარეშე. სოსო გოგაშვილის განცხადებაში მხოლოდ იმან გამაკვირვა, რომ მაღალ თანამდებობაზე მყოფმა პირმა, ოფიცერმა აღიარა დანაშაული, რომელშიც თვითონაც არის გარეული. მხოლოდ თავად აღიარებამ გამაკვირვა“.
აფგან მუხთარლი 5 წლის წინანდელ მოვლენებსაც იხსენებს:
„ჩემს გატაცებამდე სადღაც ერთი კვირით ან 10 დღით ადრე, „ამერიკის ხმისთვის“ მიცემულ ინტერვიუში ვისაუბრე საქართველოს ხელისუფლების მიერ ჩემი დაკავებისა და აზერბაიჯანული მხარისთვის გადაცემის შესაძლებლობაზე. მაშინ თავისუფალი ვიყავი. მაგრამ არ ველოდი, რომ მომიტაცებდნენ. ვფიქრობდი, რომ დამაკავებდნენ და ჩემს ექსტრადირებას მოახდენდნენ. მე კი გამიტაცეს ანუ საქართველოს ხელისუფლებამ ყველაზე ცუდი ვარიანტი აირჩია“.
ასევე, მუხთარლიმ განაცხადა, რომ თავის ქართველ ადვოკატთან, არჩილ ჩოფიკაშვილთან ერთად უკვე დააყენა შუამდგომლობა გამოძიებაში გოგაშვილის, ივანიშვილისა და სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის მაშინდელი უფროსის, ამჟამად საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის, ვახტანგ გომელაურის ჩართვის თაობაზე:
„თავის წერილში სოსო გოგაშვილი წერს, რომ ჩემს გატაცებას უშუალოდ ხელმძღვანელობდა სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის მაშინდელი უფროსი, ამჟამად საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრი, ვახტანგ გომელაური. ბიძინა ივანიშვილის ბრძანებით კი წაშალეს ყველა კამერის ჩანაწერი. მაშინვე დავუკავშირდი ჩემს ადვოკატს და მან უკვე დააყენა შუამდგომლობა“.
„ასევე, ჩვენ მოვითხოვეთ გოგაშვილის უსაფრთხოების უზრუნველყოფა, რათა არ მოიკლას თავი ან რამე მსგავსი არ მოხდეს, როგორც ეს ხანდახან ხდება ხოლმე და ჩვენ ყველამ ვიცით ამის შესახებ“, – განუცხადა „მეიდან ტვ“-ს ჩოფიკაშვილმა.
მუხთარლი და მისი ადვოკატი ითხოვენ ბოლოს და ბოლოს საქართველოში რეალური და ობიექტური გამოძიების ჩატარებას.
„უკვე მეექვსე წელი მიდის მუხთარლის დაკავებიდან (აზერბაიჯანში – რედაქტორის შენიშვნა) და ქართული მხარე ამ დრომდე ვერ ხსნის, როგორ აღმოჩნდა ადამიანი თბილისის ცენტრიდან აზერბაიჯანულ ციხეში“, – ამბობს ადვოკატი.
ამასთან, მუხთარლი საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის გადადგომას ითხოვს:
„ამ ადამიანის მიერ დაკავებული თანამდებობა და მისი სიახლოვე ივანიშვილთან ეჭვქვეშ აყენებს, რომ ჩატარდება სამართლიანი გამოძიება, რადგან მისმა სტრუქტურამ გამიტაცა. და მოვითხოვ, რომ ის თავად გადადგეს პოსტიდან.
უკვე გვაქვს მიმოწერა ევროპარლამენტის დეპუტატებთან. საერთაშორისო დონეზე მოვითხოვთ საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის გადადგომას. იმედი მაქვს, რომ ამას მივაღწევთ. სანამ ეს ადამიანი არ წავა თანამდებობიდან. პროკურატურა გამოძიებას არ ჩაატარებს. ნებისმიერ შემთხვევაში, სანამ ივანიშვილია ხელისუფლებაში, სანამ ქვეყანას „ქართული ოცნება“ მართავს, არ მჯერა, რომ პროკურატურა ობიექტურ გამოძიებას ჩაატარებს“.
ბაქოში მუხთარლის დაკავების შემდეგ, საქართველოს მაშინდელმა შინაგან საქმეთა მინისტრმა, გიორგი მღებრიშვილმა განაცხადა, რომ მან არაფერი იცოდა იმის შესახებ, როგორ გადაკვეთა ჟურნალისტმა საზღვარი. მისი თქმით, დაიკითხა 343 მოწმე, მათ შორის, საქართველო-აზერბაიჯანის საზღვრის ლაგოდეხის მონაკვეთზე მომუშავე 61 მესაზღვრე, ამოიღეს ათობით ვიდეოჩანაწერი თბილისის ქუჩებიდან, შემოწმდა აზერბაიჯანელი ჟურნალისტის სატელეფონო ზარები, მაგრამ ძალადობასთან ან მუხთარლის გატაცებასთან დაკავშირებული საეჭვო ვერაფერი გამოავლინეს.
საქართველოს ხელისუფლება უარყოფდა მუხთარლის გატაცებაში მონაწილეობასა და აზერბაიჯანულ სპეცსამსახურებთან თანამშრომლობას. ამის მიუხედავად, მომხდარის შემდეგ თანამდებობა დატოვეს საქართველოს კონტრდაზვერვისა და საზღვრის დაცვის სამსახურების ხელმძღვანელებმა.
აფგან მუხთარლი აზერბაიჯანული ციხიდან 2020 წლის მარტში გამოვიდა.
საერთაშორისო უფლებადამცველმა ორგანიზაციებმა ჟურნალისტი სინდისის პატიმრად გამოაცხადეს. 2018 წლის ივნისში, ევროპარლამენტმა რეზოლუცია მიიღო სახელწოდებით – „მუხთარლის საქმე და ჟურნალისტების მდგომარეობა აზერბაიჯანში“, რომელშიც მოუწოდებდნენ ბაქოს, გაეთავისუფლებინა ჟურნალისტი, თბილისს კი – ჩაეტარებინა გამოძიება მის სავარაუდო გატაცებასთან დაკავშირებით. ჟურნალისტმა გისოსებს მიღმა ოთხ წელზე ცოტათი ნაკლები დრო გაატარა.
საზოგადოებისთვის ჟურნალისტის ციხიდან გათავისუფლების შესახებ ცნობილი მას შემდეგ გახდა, რაც ის ბერლინის მიმართულებით თვითმფრინავში აღმოჩნდა. ხელისუფლება საგულდაგულოდ მალავდა მისი გათავისუფლების ინფორმაციას.
„მე არ გავუთავისუფლებივარ, სასჯელის სახე შემიცვალეს, ანუ პატიმრობა შემიცვალეს იძულებით, – უთხრა „მეიდან ტვ“-ს პატიმრობიდან გათავისუფლების შემდეგ ბერლინში, პირველ ვიდეოინტერვიუში აფგან მუხთარლიმ, – აზერბაიჯანის მიწაზე ფეხი მაინც ვერ დავადგი. სასჯელაღსრულების დაწესებულებიდან ეგრევე მანქანაში ჩავჯექი და იქიდან უკვე აეროპორტში ჩამოვედი. მაშინვე თვითმფრინავში ჩამსვეს. როდესაც გათავისუფლებაზე მესაუბრებოდნენ, აღვნიშნავდი, რომ მსურდა რაღაც დრო მაინც დავრჩენილიყავი აზერბაიჯანში, დედა მენახა, სოფელში ჩავსულიყავი, ნათესავებს შევხვედროდი.
ადამიანმა, რომელიც მელაპარაკებოდა, მითხრა, რომ არ ჰქონდა ჩემთან ამის შესახებ საუბრის უფლებამოსილება, მაგრამ ამ საკითხს უფლებამოსილ პირებამდე მიიტანდა. თუკი დაუშვებენ, შეხვდებიო. არ ვიცი, ვინ იყვნენ ეს უფლებამოსილი პირები, მაგრამ მათ ამის უფლება არ მომცეს“.
და ის ახლა გერმანიაში ცხოვრობს მეუღლესა და პატარა ქალიშვილთან ერთად.
გოგაშვილი „ტუზით ხელში“
„სამი წლის განმავლობაში, სანამ გისოსებს მიღმა ვიმყოფებოდი, მოწმედ გავდიოდი ჩემი გატაცების საქმეზე. ციხიდან გამოსვლის შემდეგ, ერთხელ ვცადე საქართველოში ჩასვლა, მაგრამ საქართველოს ხელისუფლებამ ბილეთი გამიუქმა. საბაჟო გავიარე, პასპორტ-კონტროლიც გავიარე, მაგრამ როდესაც თვითმფრინავში ჩასხდომა გამოცხადდა, გაირკვა, რომ ჩემი ბილეთი გაუქმებული იყო. საქართველოს ხელისუფლებამ ქვეყანაში ჩასვლის უფლება არ მომცა. მაშინ საქართველოს პარლამენტის სპიკერმა განაცხადა, რომ აფგან მუხთარლის ჩასვლა სურდა, რათა დაერღვია შიდა სტაბილურობა ქვეყანაში, რა აზრი აქვს მის საქართველოში ჩამოსვლასო?“, – ჰყვება მუხთარლი.
ჟურნალისტის თქმით, მაშინ საქმეში ჩაერია ევროპის ადამიანის უფლებათა სასამართლო, რის შემდეგაც მეორე მცდელობით, ის საქართველოში შეუშვეს. ეს უკვე 2021 წლის აპრილის დასაწყისში მოხდა.
„და მაშინ უკვე საქართველოში, საათზე მეტხანს გამაჩერეს აეროპორტში, დამკითხეს, მაგრამ შემდეგ ქვეყანაში შემიშვეს, – აგრძელებს თხრობას აფგანი, – ჩავედი საქართველოში და ჩვენება მივეცი – როგორ მომიტაცეს, რა გზით მატარეს. მანამდე ათი საათის განმავლობაში ვაძლევდი ჩვენებას გერმანულ პოლიციას საქართველოს პროკურატურის მოთხოვნით და ათ საათზე მეტხანს ვაძლევდი ჩვენებას საქართველოშიც. სად მომიტაცეს, რა მიმართულებით წამიყვანეს, რა ადგილას ჩამომსვეს მანქანიდან, მომხსნეს თავიდან ტომარა და თვალები სახვევით ამიხვიეს – ამ ყველაფრის შესახებ დეტალურად, ყველა ნიუანსის თაობაზე მოვუყევი პროკურატურას, ვაჩვენე და ამის შემდეგ დაზარალებულად მცნეს.
მაგრამ მას შემდეგ, რაც საქართველოდან წავედი არც მე და არც ჩემს ადვოკატს არანაირი ინფორმაცია არ მიგვიღია გამოძიების მიმდინარეობის შესახებ. და ახლა გაირკვა, რატომაც – იმიტომ რომ, ეს დანაშაული ჩაიდინეს ივანიშვილის ბრძანებით და ამ ყველაფერს ხელმძღვანელობდა ადამიანი, რომელიც ახლა საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრია“.
„როგორც ადვოკატები ამბობენ, წერილში გოგაშვილმა ყველაფერი დეტალურად აღწერა. რამდენადაც ჩემთვის არის ცნობილი, ეს ყველაფერი ჯერ პრესაში არ გამოქვეყნებულა. გამოძიებისთვის გადაცემას ელოდებიან. პრესაში გავრცელებამ კი შესაძლოა საიდუმლოების გამჟღავნება გამოიწვიოს და ხელი შეუშალოს საქმეს. მე მჯერა, რომ ჩვენებებს ჩამოართმევენ. იმდენად, რამდენადაც საქართველო გაცილებით უფრო დემოკრატიული ქვეყანაა, ვიდრე აზერბაიჯანი“, – მიაჩნია აფგან მუხთარლის აზერბაიჯანელ ადვოკატ ნემათ ქერიმლის.
მოსაზრებას, რომ გოგაშვილს, შესაძლოა, „ხელში ტუზი ეჭიროს“, ეთანხმება ადვოკატი არჩილ ჩოფიკაშვილიც.
„ვფიქრობთ, რომ ის მხოლოდ განცხადებებით არ შემოიფარგლება. თავის მიერ ნათქვამის გარკვეული დამატებითი მტკიცებულებები აქვს. შესაძლოა, გარკვეული მასალები ჰქონდეს, დამატებითი მოწმეები ჰყავდეს. ვფიქრობ, რომ ის ამ განცხადებაზე არ გაჩერდება“, – ამბობს ადვოკატი.
„თავის ტკივილი ხელისუფლებისთვის“
საქართველოში, ოპოზიციაში მიაჩნიათ, რომ გოგაშვილის ჩვენებას ნებისმიერ ვარიანტში უარყოფითი შედეგები მოჰყვება მმართველი პარტიისთვის.
„თუკი ისინი სიმართლეს შეესაბამება, ეს დაუძლეველი ტვირთი აღმოჩნდება „ქართული ოცნებისთვის“, რადგან საუბარია ძალიან მძიმე დანაშაულებზე, – ოპოზიციური პარტია „ლელოს“ ერთ-ერთი ლიდერის, ანა ნაცვლიშვილის ამ სიტყვებს «Эхо Кавказа» აქვეყნებს, – თუ ის სიმართლეს არ ამბობს, ეს არანაკლები ბნელი ლაქაა ხელისუფლებისთვის, რადგან ამ პიროვნებას მათი მმართველობის პირობებში, წლების განმავლობაში ძალიან მაღალი თანამდებობა ეკავა“.
ნაცვლიშვილს მიაჩნია, რომ თუკი გამოძიება მაინც ჩატარდება, ვერავინ დაჰპირდება საზოგადოებას, რომ საქმეს ობიექტურად გამოიძიებენ.
„როგორც არ უნდა იყოს, ეს წერილი – თავის ტკივილია ხელისუფლებისთვის“, – მიაჩნია მას.
მმართველ პარტიაში კი სხვაგვარად ფიქრობენ:
„გოგაშვილის აღიარებით წერილს, არანაირი სამართლებრივი შედეგები არ შეიძლება მოჰყვეს, – განაცხადა „ქართული ოცნების“ დეპუტატმა ალუდა ღუდუშაურმა, – და რა გინდათ მოითხოვოთ ადამიანური და მორალური პრინციპებისგან დაცლილი ადამიანისგან? ეს არის ბინძური პოლიტიკური სპეკულაცია ნულოვანი მორალური ავტორიტეტის მქონე პირისგან“.
27 ივლისს, გოგაშვილის საქმეს გრიფი „საიდუმლო“ დაადეს, რაც მისი ადვოკატის, რამაზ ჩინჩალაძის აზრით, გარკვეულ ეჭვებს იწვევს:
„ამ საქმის გასაიდუმლოების არანაირი სამართლებრივი წინაპირობა არ არსებობდა. როგორც ჩანს, ვიღაცას ძალიან ეშინია სკანდალური გარემოებების გასაჯაროების. მის მიერ განცხადებულ ნებისმიერ ფაქტთან დაკავშირებით, მან დამიდასტურა მზაობა, მიაწოდოს ამომწურავი და დეტალური ინფორმაცია სახალხო დამცველს, არასამთავრობო ორგანიზაციებსა და პროკურატურას“.
ამ დოკუმენტების გამოქვეყნების ზუსტი თარიღი ადვოკატისთვის ჯერჯერობით უცნობია.
„აზერბაიჯანის რიგიც მოვა“
აფგან მუხთარლი და მისი ქართველი ადვოკატი, რომლებსაც თავიანთ შუამდგომლობაზე ოფიციალური პასუხი ჯერ არ მიუღიათ, მიუხედავად ამისა, გენერალური პროკურატურის განცხადებას გოგაშვილის განცხადებაზე გამოძიების დაწყების შესახებ შუამდგომლობის ნაწილობრივ დაკმაყოფილებად აღიქვამენ.
„პროკურატურა ჩვენებას ჩამოართმევს გოგაშვილს. მაგრამ თუკი ჩვენი შუამდგომლობა სრულად არ დაკმაყოფილდება, ჩვენს საქმიანობას გავაგრძელებთ და ამას წარვადგენთ როგორც მორიგ მტკიცებულებას ევროპის ადამიანის უფლებათა სასამართლოში“, – აცხადებს მუხთარლი.
„ფეისბუკზე“ გამოქვეყნებულ პოსტში აფგან მუხთარლი ასევე წერს, რომ „აზერბაიჯანში ადამიანის გამტაცებლებამდეც მივა რიგი“.
„საქართველოდან ჩემმა გამტაცებლებმა ჩემი თავი ნეიტრალურ ზონაში აზერბაიჯანის სახელმწიფო სასაზღვრო სამსახურის უფროსის თანაშემწეს, ელჩინ გულიევსა და სასაზღვრო ჯარების ხელმძღვანელის თანაშემწეს გადასცეს. იქიდან სასაზღვრო ჯარების ფორპოსტში გადამიყვანეს ბელაქანის რაიონის სოფელ მაზანდარაში, – განმარტავს აფგანი „მეიდან ტვ“-სთან ინტერვიუში, – და აზერბაიჯანის ხელისუფლების მონაწილეობა აზერბაიჯანელი ჟურნალისტის გატაცებაში უდავოა.
გამოძიებისა და სასამართლო პროცესის დროს ცილს მწამებდნენ სწორედ სასაზღვრო სამსახურის ოფიცრები, ზემდეგები და ჯარისკაცები.
აქ კიდევ ერთი მომენტია – აზერბაიჯანმა საქართველოს 3 მილიონი დოლარი გადაუხადა. ამასთან დაკავშირებით საქართველოს პროკურატურას ჩვენება მივეცი.
სახელებს არ ვასახელებ, იმიტომ რომ ეს გამოძიების საიდუმლოა, მაგრამ ამ ადამიანს საკმაოდ მაღალი თანამდებობა უკავია აზერბაიჯანში. ჩემი გათავისუფლების შემდეგ აღმოჩნდა, რომ ერთ-ერთი ოპოზიციონერი დეპუტატი საქართველოს პარლამენტში ასევე ლაპარაკობდა იმის შესახებ, რომ აზერბაიჯანმა ქრთამის სახით 3 მილიონი დოლარი გადაიხადა“.
„აზერბაიჯანს ჯერჯერობით არანაირი რეაგირება არ მოუხდენია. და, ჩემი აზრით, ჯერჯერობით არც მოახდენს, – მიაჩნია ნემათ ქერიმლის, – რეაქცია ექნებათ, როდესაც გამოძიება დაიწყება, ახალი დეტალები გამჟღავნდება. ისევ დაწერენ ჟურნალისტები, გამოძიება კი რაიმე განცხადებას გააკეთებს. და თუკი ივანიშვილი მისცემს ჩვენებას რაიმე ფორმით, აისბერგი დაიმსხვრევა. და ამ ყველაფრის შემდეგ აზერბაიჯანიდანაც წამოვა განცხადებები, რომლითაც ისინი თავის დაცვას შეეცდებიან.
აფგანთან მოვილაპარაკეთ, რომ დაველოდოთ მოვლენების განვითარებას საქართველოში. შემდეგ კი მივმართავთ პროკურატურას გამოძიების ჩატარების მოთხოვნით. თუ არ ვცდები, აზერბაიჯანის სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 206-ე მუხლის თანახმად, სამართალდამცავი ორგანოები ვალდებული არიან გამოძიება დაიწყონ პრესაში გამოქვეყნებულ ცნობებთან დაკავშირებით. ეს ინფორმაცია უკვე ჩვენს მედიაშიც გამოქვეყნდა. ამიტომ პროკურატურას თავად უნდა გამოევლინა ინიციატივა და დაეწყო გამოძიება. მაგრამ ისინი ამას არ აკეთებენ. ჩვენ კი მომავალში მივმართავთ“.
“მედიაქსელის” მხარდაჭერით
