«Ինքնաթիռի տոմսի համար աշխատում էի թեյի պլանտացիայում». Էմին Կարաչոբանի պատմությունը
21-ամյա ճանապարհորդը Բաքվից վաստակում է ոչ միայն օրվա հացի, այլև աշխարհով մեկ ճամփորդելու համար։ Եկամտի հիմնական աղբյուրը սոցիալական ցանցերում ունեցած բլոգն է, ինչպես նաև իր ձեռքի աշխատանքների վաճառքը։
Բայց նա ստիպված է լինում տարբեր երկրներում լրացուցիչ գումար աշխատել, որպեսզի շարունակի ճանապարհորդությունը։ Վերջին անգամ 10 օր աշխատել է թեյի պլանտացիայում՝ ինքնաթիռի տոմս գնելու համար։ Էմին Կարաչոբանն ասում է՝ հանգիստ կյանքն իր համար չէ։
- Չնայած տարածաշրջանի անկայուն իրավիճակին՝ տուրիզմը Հայաստանում ակտիվանում է
- LikeLocal. ընթրիք հայ ընտանիքում՝ Հայաստանը մարդկանցով ճանաչելու հնարավորություն
- Զբոսաշրջության զարգացում Հայաստանի հարավում՝ ի հեճուկս համավարակի ու պատերազմի
Էմինը դեմ է համակարգին։ Ոչ թե կոնկրետ հայրենի երկրի քաղաքական համակարգին, այլ ընդհանրապես աշխարհակարգին։ Նրան դուր չի գալիս, որ օրվա հացը վաստակելու համար մարդիկ ստիպված են աշխատել օրական 12 ժամ։
Ադրբեջանցի երիտասարդ ճանապարհորդի ամենանվիրական ցանկությունը Լատինական Ամերիկայի, Ասիայի և Աֆրիկայի երկրներ ճանապարհորդելն է։
«Միգուցե աշխարհով մեկ շրջելու ընթացքում մի օր ընտրեմ մշտական բնակության վայր ինձ համար։ Ճամփորդելով սովորում եմ նոր լեզուներ, բացահայտում տարբեր մշակույթներ։ Նյութական աշխարհն ինձ չի անհանգստացնում»,- ասում է Էմին Կարաչոբանը։
Երջանկություն է ապրել այնպես, ինչպես ուզում ես
Էմինի կարծիքով՝ ցանկացած մարդու համար իրական երջանկություն է ապրել այնպես, ինչպես իրեն է դուր գալիս։
Մենք երիտասարդ ճանապարհորդին հարցրինք, թե որն է նրա ճամփորդությունների վերջնական նպատակը: Եթե լեռնագնացների ամենանվիրական երազանքը Էվերեստը մագլցելն է, «ութհազարները» նվաճելը, ապա Էմինի երազանքը շատ ավելի համեստ է.
«Երազում եմ գնալ Նորվեգիա և դիտել հյուսիսափայլը։ Դա տեղի է ունենում յուրաքանչյուր վեց ամիսը մեկ: Ուզում եմ ողջ օրը՝ գիշերից առավոտ նայել այդ հրաշալի երկնքին»։
Սերը 2-3 շաբաթով
Ինչ վերաբերում է սիրուն, ապա Էմինն իր յուրօրինակ տեսակետն ունի.
«Ճանապարհին ես շատ մարդկանց եմ հանդիպում։ Պատահում է՝ սիրահարվում եմ: Բայց դա մի պահ է, անցողիկ»։
Պատահել է, որ սիրահարվել է և սիրելիի հետ երկու-երեք շաբաթով մեկնել է ճամփորդության։ Բայց երկար ժամանակով՝ ոչ, նման բան չի եղել։
Աշխատանք թեյի պլանտացիայում՝ հանուն ինքնաթիռի տոմսի
«Հանդարտ, չափված կյանքը մի վայրում ինձ համար չէ»,- ասում է մեր զրուցակիցը։
Բայց նա, ինչպես բոլորը, կարծում է, որ նորմալ կյանքի համար անհրաժեշտ է կայուն եկամտի աղբյուր.
«Ես շատ եմ ճանապարհորդում։ Դրա համար ինձ փող է պետք։ Վաստակում եմ տարբեր ճանապարհներով։
Յութուբի իմ ալիքում տարբեր երկրներից վլոգներ եմ տեղադրում, դրանից մի քիչ գումար եմ վաստակում։ Այնտեղ վաճառում եմ նաև իմ ձեռքի աշխատանքները՝ զարդեր։ Երբեմն ստիպված եմ լինում գտնել աշխատանք մի քանի օրվա համար։
Վերջին անգամ այդպես 10 օր աշխատել եմ Թուրքիայում՝ թեյի պլանտացիայում։ Վաստակածս գումարով ինքնաթիռի տոմս եմ գնել։
Այս պահին Բաքվում եմ, զարդեր եմ վաճառում։ Կհավաքեմ պահանջվող գումարն ու կմեկնեմ Թաիլանդ։
Լավ է, երբ սահմանները բաց են։ Նման դեպքերում ես ավտոստոպ եմ անում։ Բայց Թաիլանդում այդպես չես հայտնվի, պետք է ինքնաթիռով գնալ»։
«Հնարավոր է՝ մնամ ու ապրեմ Ավստրալիայում»
Մեր հարցին՝ որտե՞ղ ես տեսնում քեզ 50 տարեկանում, Էմին Կարաչոբանն այսպես պատասխանեց.
«Ամեն ինչ կարող է պատահել։ Ես ինձ տեսնում եմ տարբեր վայրերում: Հնարավոր է՝ մինչ այդ որոշեմ մնալ ու ապրել ինչ-որ տեղ Ավստրալիայում։ Թաիլանդը նույնպես վատ տարբերակ չէ:
Շարունակելու եմ ճանապարհորդել, նոր լեզուներ սովորել…
Իհարկե, սրանք բոլորը երազանքներ են: Մարդն ի վիճակի չէ նախապես պլանավորել նույնիսկ հաջորդ մեկ տարվա իր կյանքը, էլ չեմ ասում այդքան հեռավոր ապագայի մասին»։
«Մենք կարող էինք ապրել ավելի արդար աշխարհում»
Էմինի խոսքով՝ կյանքը կարող էր ավելի լավը լինել, եթե հարգվեին մարդու իրավունքները.
«Մարդիկ կան, որ աշխատում են օրական մոտ 10 ժամ, բայց ստացած գումարով հազիվ են ծայրը ծայրին հասցնում։
Մենք կարող էինք ապրել ավելի արդար աշխարհում: Այդ ժամանակ մարդիկ իրենց աշխատանքի դիմաց արժանապատիվ վարձատրություն կստանային, կարող էին շատ ավելի երջանիկ կյանքով ապրել»։
