Վրաստանի նախագահը «թեժ բանավեճի» է հրավիրում Իվանիշվիլիին
Վրաստանի նախագահ Զուրաբիշվիլիի մամուլի ասուլիսը
«Ամեն ինչ հետաձգվել է մինչև ընտրություններ, բայց չի դադարեցվել»,- մամուլի ասուլիսի ժամանակ հայտարարել է Վրաստանի նախագահ Սալոմե Զուրաբիշվիլին։ Զուրաբիշվիլին բանավեճի է հրավիրել իշխող «Վրացական երազանք» կուսակցության պատվավոր նախագահ Բիձինա Իվանիշվիլիին։ Նրա խոսքով՝ Իվանիշվիլին պետք է հստակեցնի իր որոշ դիրքորոշումներն ու ասի, թե ինչ ապագա է ուզում երկրի համար։
Վրաստանի նախագահի ելույթի կարևոր դրվագները
Բիձինա Իվանիշվիլիի մասին
«Ոչ ոք չի կարող հասկանալ, թե որտեղ է նա, ինչ է ուզում, ինչու է ուզում և ինչ է անում այս երկրի հետ։ Եթե անձամբ չի հանդիպի ինձ հետ, թող գա բանավեճի։ Ես պատրաստ եմ և հրավիրում եմ նրան բանավեճի։ Թող գա, քանի որ իրեն գլխավոր կառավարիչ է համարում։ Կարծում եմ, որ մեզ թեժ բանավեճ է սպասվում:
Ինձ բացատրություններ պետք չեն, ես նայում եմ փաստերին և տեսնում եմ, թե ուր է գնում երկիրը։ Բայց կարիք կա հասարակությանը բացատրել որոշ դիրքորոշումներ։
Բացատրեք, թե ինչու է երկու անգամ պաշտոնանկ արվել կոռումպացված վարչապետը, և մենք գիտենք, որ դա մասամբ կոռուպցիայի հետևանք է: Հետո նա հետ է բերվել, նոր պաշտոն ստացել, իսկ վարչապետի պաշտոնում նշանակվել է ամենաքիչ ժողովրդականություն վայելող անձը։
Ինչո՞ւ նա [Իվանիշվիլին] վնաս հասցրեց այս երկրին, արդյո՞ք պետք է դա մեզ բացատրի ընտրություններից առաջ։ Մեզ լավ բանավեճ է սպասվում:
Պարոն Իվանիշվիլին ոչինչ չի ասել իր հասարակությանը և ոչինչ չի բացատրել։ Ինչո՞ւ նա փոխեց կառավարության կուրսը, կառավարություն, որը, ինչպես գիտենք, ընդամենը կատարող է, և այնպիսի վնաս հասցրեց երկրին, որ այն հայտնվեց մեկուսացած վիճակում։ Դա թուլացրեց երկիրը՝ միասնական երկիրը։
Մոռացե՞լ ենք կարգավիճակ ստանալու օրերը։ Ինչ երջանկություն կար ժողովրդի մեջ, ու բոլորը միմյանց շնորհավորում էին։ Այդ ամենը ոչնչացվեց, որպեսզի անիմաստ ու ավելորդ օրենք [«օտարերկրյա գործակալների մասին»] ուժի մեջ մտնի։ Ինչո՞ւ։ Որևէ մեկն ասե՞լ է։
Նրանից լսեցինք երկու կարևոր ուղերձ, որոնք, հավանաբար, անձամբ չէր հեղինակել, երկու կարևոր ուղերձ, որոնք մեզ թշնամության դրդեցին՝ նախ մեր գործընկերների, երկրորդ՝ հասարակության նկատմամբ։ Նա հասարակությանը խոստանում է հաշվեհարդար և բռնաճնշումներ»։
ԱՄՆ-ի օգնության դադարեցման մասին
«Ամերիկայի արձագանքը և հայտարարությունները զարմանալի չեն։ Ինչպե՞ս կարող էր այլ կերպ լինել, երբ ավելի քան 30 տարի ոչ միայն ֆինանսապես, այլև քո բոլոր ջանքերով օգնություն ես ցուցաբերում երկրին պետականաշինության գործում, որպեսզի նա ոտքի կանգնի՝ որպես անկախ, տնտեսապես կայուն պետություն, ու հանկարծ առանց որևէ բացատրության քեզ թշնամի են անվանում, ինչ-որ բանում մեղադրում, անհասկանալի ու չլսված դավադրության տեսություններ առաջ բերում։
Ինչպե՞ս պետք է արձագանքի Ամերիկան։ Իհարկե, նրա հստակ ու կոշտ արձագանքը սպասելի էր։ Չգիտեմ՝ իշխանությունները զարմացած են, թե ոչ։ Երևի չպետք է զարմանան։
Հավանաբար, [իշխանությունները] կռահում էին այդ մասին, հատկապես Իվանիշվիլիի՝ ապրիլի 29-ի ելույթից հետո, որը մինչ այդ ձեռնարկված բոլոր քայլերի պսակն էր։ Սա արդեն ավարտված հայեցակարգ է։ Ամերիկան ձեր փոքրիկ երեխան չէ, որի հետ կարող եք խաղ անել, աշխարհի ամենահզոր պետություններից մեկն է։ Դուք նրան այդպես եք վերաբերվում և կարծում եք, որ արձագանք չի՞ լինի: Որպես Վրաստանի նախագահ՝ ես ցավում եմ դրա համար։
Ահա թե ինչ կասեմ մի քանի օրից ժամանող սենատոր [Ջին] Շահինին. ամեն ինչ ճիշտ է, բացի երկու բանից։ Մենք պետք է դա ընդունենք, հասկանանք և հնարավորինս արագ շտկենք, մենք՝ որպես հասարակություն կարող ենք դա անել։
Ես չեմ հասկանում մեր բանակի բյուջեի և Լուգարի լաբորատորիայի ֆինանսավորման սահմանափակումները: Կան բազմաթիվ ուղղություններ, որտեղ իշխանությունը կարող է և պետք է պատժվի, բայց դա չպետք է վերաբերվի բանակին, որը վրացական պետության միակ հենասյունն է, մանավանդ որ այն ամբողջովին ստեղծվել է Ամերիկայի կողմից։ Ես դա չեմ հասկանում և անպայման կպարզեմ:
Հասկանալի է, որ զորավարժությունները հետաձգվել են մինչև ընտրություններ։ Քանի դեռ ամեն ինչ պարզ չի դարձել, կարելի է որոշ նշաններ ցույց տալ։ Բայց բանակին դիպչել չի կարելի։
Որովհետև մեր բանակը վայելում է բնակչության լիակատար վստահությունը, և նա է մեր պետության իրական, կարելի է ասել՝ միակ հենասյունն ու պաշտպանը»։
Տեխնիկական իշխանության և ընդդիմության մասին
«[Վրաստանի խարտիան] ասում է, որ ընտրական միջավայրը պետք է լինի ազատ, և մենք այլևս չպետք է գտնվենք այն իրավիճակում, որում գտնվում էինք երկար տարիներ։
Վրաստանի բնակչությունը կասի, թե ով է կատարել իր խոստումներն ու պարտավորությունները, և ով չի կատարել։ Ես ձեզ ասեմ, թե ով այս պահին չի կատարում իր պարտավորությունները: Հաջորդ ընտրություններում բնակչությունը կասի, թե ում է վստահում, ում` ոչ։ Սա վստահության վերականգնման պահ է։
Քաղաքական կուսակցություններին հազվադեպ է հնարավորություն տրվում կատարել ժողովրդի պատվերը և վերադարձնել նրան ժողովրդավարության մանդատը։ Հետո կարող են ասել. «Ես կատարեցի իմ խոստումը, առաջարկում եմ իրական ծրագիր, ուղղություն, ուրեմն քվեարկեք իմ օգտին»։ Եվ դա կարտացոլի այն, ինչ ուզում է հասարակությունը։ Այս ընտրություններում ոչ ոք չպետք է համարի, որ ինքն անձամբ ժողովրդից մանդատ է ստանում։ Այս ընտրություններում ընդունվելու է խարտիա, իսկ ժողովրդից մանդատ պետք է ստանա Եվրոպան։
Կուսակցությունները գոյություն ունեն նրա համար, որպեսզի ցույց տան տարբեր ճաշակներ և յուրաքանչյուրին տան իր կարծիքն արտահայտելու հնարավորություն։ Նպատակը միասնական հարթակն է, կոնսենսուսը, ինչպես նաև կուսակցական բազմազանությունը։
Ժամանակ չկա բանավիճելու, թե գործող թեկնածուներից ով կդառնա վարչապետ, քանի որ իրականում որևէ քաղաքական գործչի վարչապետ դառնալու վերաբերյալ քաղաքական կուսակցությունների միջև համաձայնությունը լինելու է չափազանց դժվար, եթե ոչ անհնար»։
