რა ტერიტორიების და ობიექტების მიღება სურს რუსეთს აფხაზეთისგან. კომენტარი
რის მიღება სურს რუსეთს აფხაზეთისგან? აფხაზეთის პრეზიდენტმა ასლან ბჟანიამ ერთ-ერთ გამოსვლაში განაცხადა: „არავინ იფიქროს, რომ ჩვენ ვეთანხმებით ჩვენი პარტნიორების ყველა მოთხოვნას. არის საკითხები, რომლებზეც ჩვენ ვამბობთ მტკიცე „არას“.
პრინციპულობა სასიამოვნოა, თუმცა ვნახოთ როგორაა საქმე რეალურად:
აფხაზეთის რუსი კურატორების მხრიდან დღის წესრიგი დიდი ხანია განსაზღვრულია და ცნობილია, რა სურს რუსეთს აფხაზეთისგან:
1. ბინის გაყიდვა რუსებზე: კანონი უცხო ქვეყნის მოქალაქეებს უკრძალავს უძრავი ქონების ფლობას აფხაზეთში. მოსკოვი დიდი ხანია ცდილობს აიძულოს ადგილობრივი ხელისუფლება, გამონაკლისი დაუშვას რუსეთის მოქალაქეებისთვის.
2. ენგურჰესის კომპლექსის პრივატიზაცია და მისი გადაცემა რუსული ენერგოკომპანიისთვის. ჰესი პირდაპირ ქართულ-აფხაზური კონფლიქტის ზონაში მდებარეობს და მხარეები სისტემას ერთობლივად მართავენ. მათი არაფორმალური შეთანხმების თანახმად, აფხაზეთი წარმოებული ენერგიის 40 პროცენტს იღებს. აფხაზეთისთვი სადგური რეალურად ელექტროენერგიის ერთადერთი წყაროა. მოსკოვი დაჟინებით მოითხოვს მთელი აფხაზური ელექტროენერგიის რუსულ კომპანიებზე გადაცემას.
3. სასაზღვრო სოფელი აიბგა, რომლის ნახევარი რუსეთის მხარესაა, მეორე ნაწილი კი აფხაზეთის მხარეს. რუსეთი აცხადებს, რომ მთელ სოფელი მისია – აიბგას გამო რუსეთსა და აფხაზეთს შორის საზღვრის დემარკაციის შესახებ შეთანხმება ჯერ არ გაფორმებულა.
4. სახელმწიფო აგარაკი ბიჭვინთაში. 184 ჰექტარი ფართობით, რომელიც მოიცავს რელიქტური ნაკრძალის ნაწილს. ის რუსეთის მუდმივ მფლობელობაშია 1995 წელს დადებული ხელშეკრულების თანახმად, მაგრამ ახლა მოსკოვს უნდა, მთლიანად მიიტაცოს – ამან საზოგადოებაში პროტესტი გამოიწვია.
აფხაზები საკუთარ თავს ეკითხებიან: კიდევ რა უნდა მივცეთ რუსეთს, რომ ამ ქვეყანამ ჩვენთან იმეგობროს?
- უძრავი ქონება უცხოელებისთვის აფხაზეთში: გაიყიდოს თუ არა
- მოსაზრება: აფხაზეთს ენერგოსისტემის რუსეთისთვის გადაცემა ან უშუქოდ ცხოვრება მოუწევს
- არც ლიანდაგები, და არც ფული
- აფხაზეთი: რუსეთთან ახალი ურთიერთობის რისკები. ანალიზი
- ომისა და მშვიდობის ჰესი. ფილმი
ბიჭვინთის გარშემო მიმდინარე დისკუსიას რომცთავი დავანებოთ, ზემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელ საკითხზე გამოთქვა აფხაზეთის ხელმძღვანელობამ მტკიცე „არა“?
საცხოვრებლის რუსებისთვის მიყიდვასთან დაკავშირებით ხელისუფლების მკაფიო და ხმამაღლი პოზიცია არ გვახსოვს. ამ თემაზე ღიად მხოლოდ სამოქალაქო აქტივისტები საუბრობენ.
თუკი სოფელ აიბგას სტატუსთან დაკავშირებით აქვს აფხაზეთის ხელისუფლებას პრონციპული პოზიცია და ამ სოფლის სტატუსი არ განიხილება, მაშინ რატომ არ ვახორციელებთ საზღვრის დელიმიტაცია-დემარკაციას, რომელიც 30 წლით გადაიდო?!
სინამდვილეში, ყოველწლიურად აფხაზეთის პოზიციები ამ საკითხთან დაკავშირებით კი არ ძლიერდება, არამედ პირიქით. თუ 30 წელია ვერ ახერხებ შენს სახლთან ღობის აღმართვას, ნუ გაგიკვირდება, თუკი შენი მიწის გამოყენებას სხვები დაიწყებენ.
დიახ, ეს საკითხი არ არის ძალიან სასიამოვნო, მაგრამ ის უნდა გადაიჭრას. იქნებ მას შემდეგ, რაც რუსეთს ბიჭვინთის ნაწილი ვაჩუქეთ, დროა გადავიდეთ ურთიერთობების მოგვარებაზე?
მრავალი წელია საუბრობენ ენგურჰესის ნაწილზე, რომელიც აფხაზეთის ტერიტორიაზე მდებარეობს. სხვადასხვა პრეზიდენტების დროს რუსეთიდან ჩამოდიოდნენ ადამიანები, რომლებსაც სურდათ ამ კომპლექსის ყიდვა.
დღეს რუსული Inter RAO უკვე ფლობს სადისტრიბუციო ქსელების მნიშვნელოვან ნაწილს, ასევე გენერირების ობიექტებს რეგიონის სხვა ქვეყნებში (სომხეთი, საქართველო). ეს ნიშნავს, რომ ენგურჰესის საკითხი სულ უფრო აქტუალური იქნება.
ზამთარში აფხაზეთში ისევ დაიწყება დენის გათიშვები და არ უნდა გაგვიკვირდეს, როცა დაგვიწყებენ ახსნას, თუ რა დიდ სარგებელს მოგვიტანს ენგურის გაყიდვა.
ჩვენ გვეტყვიან, რომ თვითონ ვერ შევძლებთ სადგურის შენახვას, შეკეთებას, მართვას და ამ ყველაფერს ინვესტორი გააკეთებს და ტარიფებს დიდად არ გაზრდის – ბოლოს და ბოლოს, ეს ხომ მეგობარი ქვეყნის წარმომადგენელი ინვესტორია.
თუმცა, მოგეხსენებათ, კორპორაციებს მეგობრები არ ჰყავთ, აქვთ მხოლოდ ინტერესები. სხვათა შორის, საქართველოს მთავრობა „ინტერ რაოს“ საერთაშორისო სასამართლოში უკვე დიდი ხანია უჩივის, სწორედ ტარიფების გაზრდის გამო. როგორ დაიცავს აფხაზეთი თავის ინტერესებს ასეთ ვითარებაში?
კარგი იქნება თუ მკაფიოდ გვეცოდინება სახელმწიფოსთვის მნიშვნელოვანი ამ და სხვა საკითხების ირგვლივ აღმასრულებელი ხელისუფლებისა და პრეზიდენტის აზრი, სანამ ფაქტის წინაშე დავდგებით.
ასევე, აუცილებელია ვიცოდეთ საკანონმდებლო ორგანოს პოზიცია. თუმცა, ამ პარლამენტის იმედი დიდად არც უნდა გვქონდეს. დღევანდელი პარლამენტი, თუნდაც წინა პარლამენტთან შედარებით, სუსტი და უნებისყოფოა.
მხოლოდ რამდენიმე ადამიანს შეუძლია პარლამენტში საკუთარი, დამოუკიდებელი აზრის ქონა, რომელსაც მერე დანარჩენები დაეთანხმებიან. დაეთანხმებიან ყველაფერს, რასაც პრეზიდენტის ადმინისტრაციიდან გამოუგზავნიან.
და ეს არის ყველაზე საგანგაშო.
სტატია მომზადებულია სოხუმის რედაქციის მიერ და პროექტის პირობების თანახმად, დაბეჭდილია უცვლელად.ტექსტში გამოყენებული ტერმინები და ტოპონიმები, ასევე მოსაზრებები და იდეები, გამოხატავს სტატიის ავტორის პირად პოზიციას და ყოველთვის არ ემთხვევა JAMnews-ის და მისი ცალკეული თანამშრომლების მოსაზრებებსა და პოზიციას. JAMnews-ი იტოვებს უფლებას წაშალოს პუბლიკაციის ქვეშ დატოვებული კომენტარები, რომლებიც შეფასდება, როგორც შეურაცხმყოფელი, მუქარის შემცველი, ძალადობის წამქეზებელი და ასევე ეთიკურად მიუღებელი სხვა მიზეზების გამო
რისი მიღება სურს რუსეთს აფხაზეთისგან?
