"არა ტოტალურ კონტროლს" - ქალების მარში თბილისში

ქალების მარში თბილისში

„ქალებს შეუძლიათ, ქალები მოქმედებენ, ქალები ცვლიან”- ამ იდეით 8 მარტს, ქალთა უფლებების საერთაშორისო დღეს, თბილისსა და საქართველოს სხვა ქალაქებში ასობით ქალი შეიკრიბა საქართველოს ევროპული მომავლის მხარდასაჭერად. ამ მარშით ქალებმა თქვეს, რომ არ დათმობენ წლების განმავლობაში, ბრძოლით მოპოვებულ უფლებებს, არ მისცემენ ხელისუფლებას ტოტალური კონტროლის უფლებას.

——————————–

ქალთა მარში პარალელურად გაიმართა საქართველოს რამდენიმე ქალაქში: ბათუმში, ზუგდიდში, ქუთაისში, ახალციხეში, გორსა და თელავში.

თბილისში ქალებმა მსვლელობა რესპუბლიკის მოედნიდან დაიწყეს და საბოლოოდ საქართველოს პარლამენტის შენობასთან შეიკრიბნენ. ხალხმრავლობის გამო რუსთაველის გამზირი გადაიკეტა.

მარშის ორგანიზატორებმა თქვეს, რომ ამ მანიფესტაციაზე იყო ყველა, ვის ცხოვრებასაც რუსული კანონი გააუარესებს.

რისთვის იბრძვიან ქალები? ყველაზე მარტივი კითხვები ფემინიზმზე

სინამდვილეში, პატრიარქალურმა წყობამ კაცებიც არანაკლებ დააზარალა და აქ მოგიყვებით, თუ რატომ

ისინი ამბობენ, რომ ეს კანონი შეეხება ყველას, ყველა ქალს, მათ შორის: ძალადობაგამოვლილ, შშმ პირს, რეგიონში მცხოვრებს, მიგრანტს, ეთნიკური და რელიგიური უმცირესობის წარმომადგენელს, დევნილს, მარტოხელა დედას, მრავალშვილიანს და ა.შ. მათ, ვინც არასამთავრობო ორგანიზაციების მეშვეობით უმნიშვნელოვანეს მხარდაჭერას იღებს.

“ვინ ვართ ჩვენ? საქართველოს ქალები”, “რა გვინდა ჩვენ? საქართველო – ევროპაში”, – ისმოდა აქციაზე.

აქციაზე ქალებმა ვრცელი მანიფესტი წაიკითხეს.

მანიფესტში ნათქვამია, რომ ის უფლებები, რაც დღეს ქალებს აქვთ, მათ შორის, განათლების, ხმის მიცემის, საზოგადოებრივ ცხოვრებაში ჩართვის, ქალთა ბრძოლის, სლოიდარობის და წინააღმდეგობის დამსახურებაა:

“სხვადასხვა დროის ფემინისტურმა ბრძოლებმა შექმნა ის გამარჯვების ისტორიები, დღეს რომ სიამაყითა და რწმენით გვავსებს!“

ხაზგასმული იყო, რა რთულია თანასწორობისთვის ბრძოლა ისეთ პოლიტიკურად და ეკონომიკურად არამდგრად ვითარებაში, როგორიც საქართველოშია:

• „დღეს ვიბრძვით, რომ სახელმწიფო პოლიტიკა აღიარებდეს ქალთა სიღარიბეს, მაშინ, როდესაც ქალების უმრავლესობა ვმუშაობთ ყველაზე დაბალანაზღაურებად, და დაუფასებელ სამუშაოებზე. ქალები ვართ არაფორმალური ეკონომიკის უჩინარი მუშაკები, არ გვაქვს შრომითი ხელშეკრულებები, ჩვენი შრომითი უფლებები დაუცველია და ვერ ვსარგებლობთ სოციალური სიკეთეებით – ღირსეული პენსიითა და ჯანმრთელობის დაზღვევით. ხშირად ჩვენ გაწეული შრომისთვის საკმარის ანაზღაურებასაც კი ვერ ვიღებთ, რათა სიღარიბეს თავი დავაღწიოთ“;

• დღეს ვიბრძვით, რათა სახელმწიფოსთვის უხილავ უმრავლესობად არ დავრჩეთ ემიგრანტი ქალები, რომელთა ფულადი გზავნილებიც საქართველოს ეკონომიკის მნიშვნელოვან წილს შეადგენს, მაშინ, როცა ამ ქალების ეკონომიკური სტაბილურობისთვის სახელმწიფოს მხარდამჭერი პროგრამები არ გააჩნია;

• დღეს ვიბრძვით იმისთვის, რომ გენდერული ნიშნით ძალადობის აღკვეთა მანამდე ხერხდებოდეს, სანამ ძალადობის მძიმე ფაქტები ან ფემიციდი მოხდება;
  

• ვინ გამოუცვლის ბავშვს საფენს და ვინ მართავს ქვეყანას? გენდერული როლები საქართველოში

• უხამსი წინადადება: საქართველოს პარლამენტი გენდერულ კვოტებს განიხილავს

• ფემიციდი საქართველოში: გამოცხადებული სიკვდილების ქრონიკა გრძელდება

• დღეს ვიბრძვით, რომ ქვეყანაში გაუპატიურების წინააღმდეგ არსებობდეს ისეთი კანონი, რომელიც სათანადოდ დასჯის მოძალადეს;
  
• დღეს ვიბრძვით ალიმენტის ისეთი სისტემებისთვის, რომელიც ბავშვების ინტერესებს სათანადოდ მოემსახურება;
  
• დღეს ვიბრძვით შშმ ქალებისა და ბავშვების პიროვნული, პროფესიული განვითარებისა და ღირსეული ცხოვრებისთვის;
  
• დღეს ვიბრძვით ქალების პოლიტიკურ ცხოვრებასა და გადაწყვეტილებების მიმღებ პოზიციებზე ყოფნისთვის;
  
• დღეს ვიბრძვით ქალების ეკონომიკური დამოუკიდებლობისთვის და იმისთვისაც, რომ დაცული იყოს ჩვენი შრომითი უფლებები, ქალებს გვქონდეს შრომის ღირსეული ანაზღაურება, და ქალები ვითვლებოდეთ მემკვიდრეებად;
  
• დღეს ვიბრძვით გოგოებისა და ქალების განათლებისთვის, რათა შეგვეძლოს იმ სფეროში პროფესიული განვითარება და კარიერული წინსვლა, რომელსაც თავად ავირჩევთ;
  
• დღეს ვიბრძვით, რომ ყველამ შევძლოთ ჯანსაღ და უსაფრთხო გარემოში ცხოვრება;
  
• დღეს ვიბრძვით გოგოების ნაადრევი და იძულებითი ქორწინებისა და ყველა იმ მანკიერი პრაქტიკის წინააღმდეგ, როცა ქალს არ შეუძლია დამოუკიდებლად მიიღოს გადაწყვეტილება საკუთარ ცხოვრებაზე;
  
• ყველა ეს მიღწევა, რაც ამ ბრძოლამ მოგვიტანა, ქალებს შორის სოლიდარობისა და ურთიერთმხარდაჭერის შედეგია.

მანიფესტში ნათქვამი იყო, რომ ქალები დღეს ისევ დგანან მოპოვებული უფლებების წართმევის რისკის წინაშე:

 “თავს მოხვეული რუსული კანონებით, რომელიც ტოტალურ კონტროლს აწესებს, საფრთხე ექმნება ჩვენს სოლიდარობას, ერთმანეთზე და უკეთესი გარემოსთვის ზრუნვას. და იმის ნაცვლად, რომ ჩვენი ამ უფლებების განმტკიცებასა და სხვა სოციო-ეკონომიკური და პოლიტიკური უფლებების გაუმჯობესებაზე ვაგრძელებდეთ მუშაობას, იძულებულნი ვართ, ხელისუფლების მიერ ხელოვნურად შექმნილ ბარიერებს, მოღალატეობრივ კანონს ვებრძოლოთ“

ამ მანიფესტით ქალებმა ხმამაღლა თქვეს, რომ არ დაუშვებენ უფლებებისთვის ხანგრძლივი ბრძოლის გაუფასურებასა და მოპოვებული უფლებების წარმთმევას.

 
ქალებო, გავერთიანდეთ ტოტალური კონტროლის წინააღმდეგ, რადგან თითოეული ჩვენგანის ხმა ჩვენს თავისუფლებასა და ქვეყნის დამოუკიდებლობას განსაზღვრავს!
ქალები არ შევეგუებით ჩაგვრას, უსამართლობასა და უთანასწორობას!
ქალები არ დავთმობთ საქართველოს დამოუკიდებლობას!
ქალები არ დავთმობთ ქვეყნის ევროპულ არჩევანს!
ჩვენ არ დავემორჩილებით ტოტალურ კონტროლს და ავჯანყდებით რუსული კანონების წინააღმდეგ!
ჩვენ ბევრნი ვართ!
#არარუსულკანონს! – ნათქვამი იყო მანიფესტში.

ქალთა მანიფესტი აზერბაიჯანულ, სომხურ და ინგლისურ ენებზეცაა ხელმისაწვდომი შემდეგ ბმულზე: shorturl.at/lIPQY

დღის ბოლოს მარშის მონაწილეები შეურთდნენ რუსთაველის გამზირზე, რუსული კანონის წინააღმდეგ დაგეგმილ, მასშტაბურ საპროტესტო აქციას. ეს არის წინა დღის, 7 მარტის აქციის გაგრძელება.

7 მარტს, იმ დღეს, როდესაც საქართველოს პარლამენტი პირველი მოსმენით განიხილავდა რუსულ კანონს აგენტებზე, თბილისში, პარლამენტის შენობასთან, ათობით ათასი ადამიანი შეიკრიბა. „არა რუსულ კანონს!“, „არა რუსულ რეჟიმს!“, „დადექით ისტორიის სწორ მხარეს!“ – მსგავსი სლოგანებით შეკრებილები რუსული კანონის ნაჩქარევად მიღებას აპროტესტებდნენ.

აქცია სპეცრაზმმს დააშლევინეს – გაზის, წყლის ჭავლისა და წიწაკის სპრეის გამოყენებით. ათობით დაშავებული საავადმყოფოში მოხვდა. 60-მდე ადამიანი კი პოლიციამ დააკავა.