სომხეთი: 2016 წლის მნიშვნელოვანი დღეები
16 იანვარი. ერევნის იერსახის დაკარგვის პროცესი გრძელდება
ბოლო წლებში აშენებული “ჩრდილოეთის პროსპექტის” ფონზე თითქმის შეუძლებელია არამის 30-ში მდებარე ძველი, ერთსართულიანი შენობის დანახვა. მაგრამ ეს ნაგებობა ერთ ღამეში დაანგრიეს. ერევნელების ცხოვრებიდან ძველი ქალაქის კიდევ ერთი ცოცხალი ნაწილია ამოღებული. ბავშვობის პერიოდის სათამაშოს ჰგავდა, რომელიც ადამიანს აღარ ახსოვს, მაგრამ თუკი ამ სათამაშოს გადააგდებენ, ადამიანი ბავშვობას დაკარგავს.
2-5 აპრილი. ოთხდღიანი ომი
ოთხდღიანმა ომმა მხოლოდ საკუთარი, პირადი საქმეებით დაკავებულ ერევნელებს დაანახა, რომ მშვიდობას ისინი სასაზღვრო ზოლში მდგარ ჯარისკაცებს უნდა უმადლოდნენ. ამას გარდა, ომი მთელი საზოგადოების კონსოლიდაციის ფაქტორად იქცა. ეს იყო პირველი შემთხვევა, როდესაც ადამიანები მიისწრაფოდნენ არა ერევნისკენ, არამედ სასაზღვრო ზონისკენ და ცდილობდნენ, საკუთარ ჯარს იმით დახმარებოდნენ, რითაც შეეძლოთ.
24-25 ივნისი. რომის პაპის ვიზიტი ქრისტიანობის პირველად მიმღებ ქვეყანაში
სომხეთში რომის პაპის ვიზიტს დიდხანს ელოდნენ. გენოციდის უდანაშაულო მსხვერპლის სამახსოვროდ ერევანსა და გიუმრიში მან საჯარო საეკლესიო რიტუალები აღასრულა და სომხეთის კათოლიკური თემის წევრებს შეხვდა. და, მიუხედავად იმისა, რომ რომის პაპის სტუმრობას არაოფიციალური ხასიათი ჰქონდა, ქვეყნის მოსახლეობამ ეს ვიზიტი მხარდაჭერისა და სოლიდარობის გამომხატველ მეგობრულ ნაბიჯად აღიქვა.
17-31 ივლისი. პოლიციის საპოსტო-საპატრულო სამსახურის პოლკის ტერიტორიის დაკავება
როდესაც შენს მოსაზრებას არ ითვალისწინებენ, იარაღს იღებ ხელში. სწორედ ეს გზა აირჩიეს დაჯგუფება “სასნა ცრერის” წევრებმა, რომლებმაც ორ კვირაზე მეტი ხნის მანძილზე დაძაბულ მდგომარეობაში ამყოფეს მთელი ქვეყანა. საზოგადოებაში დაგროვლი უკმაყოფილება იმდენად დიდი იყო, რომ ხალხი დაჯგუფების წევრების მხარდასაჭერად და საკუთარი მოთხოვნების გასაჟღერებლად ქუჩაში გამოვიდა. ისინი კატეგორიულად ეწინააღმდეგებოდნენ პოლიციის საპოსტო-საპატრულო სამსახურის პოლკის ტერიტორიის დაკავებაში მონაწილე დაჯგუფების წევრების ტერორისტებად მონათვლას. საბოლოო ჯამში, სისხლისღვრის თავიდან აცილების მიზნით, დაჯგუფება დანებდა და საკუთარი მისია (საზოგადოებისა და ხელისუფლების “შეჯანჯღარება”) შესრულებულად გამოაცხადა. უფრო დეტალური ინფორმაცია დაჯგუფების მიერ იმ დღეებში განვითარებული მოვლენების დროს წარმოდგენილი მოთხოვნების შესახებ ჩვენს პუბლიკაციებშია წარმოდგენილი.
17 აგვისტო. ოლიმპიური ოქრო 20 წლის შემდეგ
რიო-დე-ჟანეიროს ოლიმპიურ თამაშებზე მოასპარეზე მოჭიდავე არტურ ალექსანიანი პირველი სპორტსმენია, რომელმაც, 1996 წელს ატლანტაში გამართული ოლიმპიური თამაშების შემდეგ სომხეთს ოლიმპიური ოქრო მოუტანა.
21 სექტემბერი. სამხედრო აღლუმი
გარკვეულწილად, ეს ერთგვარი პასუხი იყო აზერბაიჯანისადმი. ახალი შეიარაღება და ახალი რიტორიკა. ომმა ჯარის პრობლემებიც გამოავლინა და ამიტომ ხალხს სჭირდებოდა იმის რწმენა, რომ ხელისუფლება მსგავს შემთხვევას აღარ დაუშვებს.
12 ნოემბერი. 3:2 – გამარჯვება დაძაბული ბრძოლის შემდეგ
სომხეთში უყვართ ფეხბურთი, მაგრამ სომხებს გამარჯვებულებიც უყვართ. ამიტომ რესპუბლიკურ სტადიონი ამ მატჩის დროსაც ნახევრად ცარიელი იყო. და შეხვედრა, რომელიც სომხეთის უახლეს ისტორიაში ყველაზე ბრწყინვალე გამარჯვებით დასრულდა, მხოლოდ იმ ადამიანებმა ნახეს, რომლებსაც ჩვენი ნაკრები გამარჯვებებზე მეტად უყვართ. შეხვედრის პირველი ნახევრის დასრულებისას არტურ პეტროსიანის შეგირდები მარცხდებოდნენ ანგარიშით 0:2, მაგრამ მეორე ტაიმში მათ თამაში გადაარჩინეს და გაიმარჯვეს ანგარიშით 3:2.
გამოქვეყნებულია: 03.01.2017