„სამსახურის დაკარგვის გვეშინია“ - ახალქალაქი COVID-19-ის მოლოდინში
საქართველოში, ეთნიკური უმცირესობა ყურადღების ქვეშ მას შემდეგ მოექცა, რაც 23 მარტს, კარანტინზე დაიხურა ერთდროულად ორი ქალაქი – მარნეული და ბოლნისი.
ადგილობრივ მცხოვრებს კორონავირუსი მას შემდეგ აღმოუჩინეს, რაც მას უკვე ჰქონდა მონაწილეობა მიღებული ხალხმრავალ რელიგიურ დღესასწაულში და შესაძლოა, იქ მყოფი ათეულობით ადამიანი დააინფიცირა.
მარნეულში, აზერბაიჯანელები კომპაქტურად ცხოვრობენ და სოციალურ ქსელებში დაიწყო გაბრაზებული, შეუწყნარებელი კომენტარები, რომლის ავტორებიც ეთნიკურ უმცირესობას ვირუსის გავრცელებაში ადანაშაულებდნენ.
კომენტარებში ამბობდნენ, რომ ამ ადამიანებმა არ იციან ქართული და ამიტომ არ იციან ეპიდემიისა და საგანგებო მდგომარეობის მოთხოვნების შესახებ, რომელიც ქვეყანაში 23 მარტს გამოცხადდა.საქართველოში, სამცხე-ჯავახეთის რეგიონში, ქალაქ ახალქალაქში კომპაქტურად ცხოვრობენ სომხები.
რა იციან აქ ეპიდემიისა და საგანგებო მდგომარეობის შესახებ, ასევე, როგორ შეიცვალა ადამიანების ცხოვრება?
- მარნეული ეპიდემიის მოლოდინში. რა ხდება დახურულ ქალაქში (ფოტო)
- კორონავირუსის ეპიდემიის დროს დაცარიელებული თბილისი
- რამდენად რეალურია საქართველოს მთავრობის ეკონომიკური პროგრამა
შეუძლებელია ვირუსის შესახებ არ იცოდეთ, რადგან ახალქალაქის მაცხოვრებლების ტიპური ცხოვრება კარდინალურად შეიცვალა. დახურულია ყველაფერი – საზღვარი, კაფე, რესტორანი, სასტუმრო, აზარტული და სხვა დაწესებულებები.
კორონავირუსის შესახებ საუბრობს ყველა რუსული და სომხური ტელეარხი – ჯავახეთში, ძირითადად, სწორედ მათ უყურებენ.
გუბერნატორის ოფისი აქტიურად ავრცელებს ინფორმაციას საგანგებო მდგომარეობის შესახებ – ადგილობრივი მედიის საშუალებით სომხურ ენაზე.
არიან თვითიზოლაციაში მყოფებიც – 343 ადამიანი. 27 კაცი კი კარანტინშია, მაგრამ არა ახალქალაქში. ესენი არიან ადგილობრივები, რომლებიც სახლში მას შემდეგ დაბრუნდნენ, რაც საგანგებო მდგომარეობა გამოცხადდა და კარანტინი სავალდებულო გახდა საქართველოში შემოსული ყველა ადამიანისთვის.
ახალქალაქის ქუჩებში ბევრი ადამიანი არ არის, ბევრი ცდილობს, რომ მოთხოვნები შეასრულოს და სახლში დარჩეს. მაგრამ, სამაგიეროდ, ბევრი მანქანაა
«დიახ, ვირუსის შესახებ ვიცით, მაგრამ რა შეგვიძლია გავაკეთოთ? არაფერი არ შეგვიძლია. ქალაქში სიგარეტის საყიდლად ჩამოვედით», – ამბობს ერთ-ერთი სოფლის მცხოვრები.
სასურსათო მაღაზიებში, ბაზარსა და აფთიაქებში, ადამიანები ხელთათმანებითა და ნიღბებით მუშაობენ. შიგნით თითო-თითო ადამიანს უშვებენ, შენობაში კი 10 კაცზე მეტს არ აჩერებენ. სამაგიეროდ, ხანდახან კართან დგას მთელი ჯგუფი.
«ვირუსის გვეშინია, მაგრამ რა გავაკეთო, ბანკში ფული უნდა ავიღო და მაღაზიაში რაღაცები ვიყიდო. ბავშვების წამოყვანა მომიწია, არავინ მყავდა, რომ ისინი დამეტოვებინა», – ამბობს ორ ქალიშვილთან ერთად მყოფი ახალგაზრდა დედა, რომელიც ბანკთან იდგა.
სამუშაო აღარ არის
ახალქალაქში, კორონავირუსზე არანაკლებ ეშინიათ მისი შედეგების.
სეზონი იწყება, მაგრამ ადგილობრივები ვერ შეძლებენ სამუშაოდ რუსეთში წასვლას – ეს ტრადიციული გზაა ამ რეგიონის მცხოვრებლებისთვის სამსახურის მოსაძებნად.
შეჩერებულია ყველაფერი, მშენებლობიდან დაწყებული, ვაჭრობით დასრულებული.
მაღაზიის მფლობელები ამბობენ, რომ ვაჭრობის ბუმმა გადაიარა, მაგრამ თაროებზე ყველაფერია.
„ბუმი თავიდან იყო. ადამიანები ყველაფერს იღებდნენ. ახლა საქონლის დეფიციტი არ გვაქვს, თბილისიდან ყველაფერი ჩამოაქვთ. ახლა მყიდველის ნაკლებობაა. ყველამ იყიდა რაც ჭირდებოდა და სახლებში დასხდნენ. იშვიათად თუ შემოვა ვინმე“, – ამბობს ახალქალაქში ერთ-ერთი მაღაზიის გამყიდველი.
ეკლესიებში მსახურება მორწმუნეების გარეშე მიმდინარეობს
ეპიდემიის დასაწყისი აღდგომის წინა დიდი მარხვის პერიოდს დაემთხვა, თუმცა, ახალქალაქის ცენტრში მდებარე ეკლესია ცარიელია.
სომხეთის აპოსტოლური ეკლესიის სამცხე-ჯავახეთისა და წალკის ეპარქიაში გადაწყვიტეს, სამწყსოს არ შეუქმნან საფრთხე და მსახურება დახურულ კარს მიღმა, მორწმუნეების გარეშე ჩაატარონ.
სომხურმა ეკლესიამ ადგილობრივ მოსახლეობას სანიტარულ-ჰიგიენური წესების დაცვისა და საქართველოს ხელისუფლების მოთხოვნების შესრულებისკენ მოუწოდა.
სომხურ თემში, გაურკვეველი ვადით შეჩერდა ქორწილები და ნათლობები. დაკრძალვის ცერემონიები მხოლოდ სასაფლაოზე იმართება და ეკლესიამ მოუწოდა ყველას, თავი შეიკავონ მასობრივი დაკრძალვებისა და ქელეხებისგან, ისევე, როგორც ტრადიციული მისასამძიმრებელი ხელის ჩამორთმევისგან.
გაზაფხული ჯავახეთში
