რამდენიმე ხნის წინ უკრაინასა და პოლონეთს შორის ურთიერთობა მოულოდნელად დაიძაბა და დაძაბულობის მოსალოდნელი მშვიდობიანი გადაწყვეტის ნაცვლად, უფრო მწვავდება.
დროის მიხედვით, ბოლო ნაბიჯი იყო, როდესაც პოლონეთმა „ანტიპოლონური შეხედულებების მქონე“ რამდენიმე უკრაინელს თავის ტერიტორიაზე შესვლა აუკრძალა, – წერს Reuters.
მათი გვარები, ვისაც პოლონეთის ტერიტორიაზე შესვლა ეკრძალება, არ ხმაურდება.
ვარშავამ ეს გადაწყვეტილება იმის საპასუხოდ მიიღო, რომ მანამდე უკრაინამ პოლონელ მეცნიერებს მეორე მსოფლიო ომის დროს უკრაინის ტერიტორიაზე მოკლული პოლონელების მოძებნა და ექსგუმირება აუკრძალა.
ლაპარაკია „ვოლინის ხოცვის“ მსხვერპლებზე – 1943 წელს ქალაქ ვოლინში უკრაინის მეამბოხე ჯარმა პოლონური მოსახლეობა მასობრივად გაანადგურა.
პოლონეთის ხელისუფლება „ვოლინის ხოცვას“ პოლონური მოსახლეობის გენოციდის კლასიფიკაციას აძლევს. კიევი უფრო თავშეკავებულ შეფასებებს ამჯობინებს.
ხოლო ამ სრულიად არასახუმარო კონფლიქტს სათავე ნოემბერში დაედო, როდესაც დაიწყო კამათი, თუ ვის ეკუთვნოდა ლვოვი 1918 წელს, როდესაც ის პოლონეთმა დაიპყრო. დისკუსიის მიზეზად იქცა პოლონეთის ვიცე-კონსულის განცხადება, რომელიც ირწმუნებოდა, რომ იმ დროს უკრაინის სახელმწიფო არ არსებობდა, ლვოვის მოსახლეობის უმეტესობას პოლონელები წარმოადგენდნენ, და ამიტომ, პოლონეთის მიერ ქალაქის ოკუპაციაზე ლაპარაკი არ შეიძლება.
პოლონეთი ბევრ ევროპულ ქვეყანაზე აქტიურად გმობს ყირიმთან და დონბასთან დაკავშირებით რუსეთის ქმედებებს და მხარს უჭერს უკრაინის ევროკავშირთან უფრო მჭიდრო თანამშრომლობას.
მიუხედავად ამისა, ეს ხელს არ უწყობს ვარშავასა და კიევს შორის ურთერთობის გაუმჯობესებას. პოლონეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს ხელმძღვანელმა ვიტოლდ ვაშიკოვსკიმ ახლახან აღნიშნა, რომ „უკრაინა-პოლონეთის დიალოგში რეგრესი შეინიშნება“.
პოლონეთის პრეზიდენტის კანცელარიის ხელმძღვანელის, კშიშტოფ შერსკის თქმით, პოლონეთი, რომელიც 2004 და 2013 წლებში მაიდანის მოვლენების დროს უკრაინას ეხმარებოდა, ახალი პოლიტიკური კრიზისის გაჩენის შემთხვევაში, შესაძლოა, ასე აღარ მოიქცეს.
პოლონეთსა და უკრაინას შორის ისტორიულ ფაქტებთან დაკავშირებული კონფლიქტი ორივე ქვეყანაში არსებული რთული შიდაპოლიტიკური პროცესების ფონზე მიმდინარეობს. პოლონეთში ხელისუფლების სათავეში მემარჯვენე მთავრობაა, რომელიც ისეთ იდეებს ავითარებს, რომლებსაც ევროკავშირში ბევრი ნაციონალისტურს უწოდებს. უკრაინა, თავის მხრივ, 2019 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებისთვის ემზადება და იქაც არსებობენ ძალები, რომლებიც მზად არინ, რომ ამომრჩევლებს გარე მტრის ხატი შესთავაზონ.
და მაინც, ეს კონფლიქტები ჯერჯერობით მარგინალურად რჩება. უპირატესობა საერთო ინტერესებსა და ევროპულ ფასეულობებზე ორიენტაციას ენიჭება. მაგალითად, 2018 წელს პოლონეთი უკრაინელებისთვის სამუშაო ვიზების რაოდენობას 900 ათასამდე გაზრდის.