გამოქვეყნდა იმ ჟურნალისტთა სია, რომლებმაც აზერბაიჯანის ხელისუფლებისგან საჩუქრად ბინები მიიღეს

20 ივლისს, ეროვნული პრესის დღემდე ორი დღით ადრე, აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა ილჰამ ალიევმა მეორე “ჟურნალისტების სახლის” გახსნაში მიიღო მონაწილეობა

“ახლა ჩვენ მეორე შენობის გახსნას აღვნიშნავთ. პირველში 156 ბინაა, მეორეში კი 255. ამვდროულად, ჩვენ მესამე შენობის საფუძველსაც ჩავყრით. მესამე შენობაშიც 255 ბინაა გათვალსიწინებული”, – განაცხადა პრეზიდენტმა ილჰამ ალიევმა გახსნის ცერემონიაზე.

გამოქვეყნდა 133 ბინის მფლობელთა ვინაობა. მათ შორის არიან საკმაოდ ცნობილი, დამსახურებული ჟურნალისტებიც და ისეთებიც , რომლებსაც არათუ მკითხველი, კოლეგებიც კი არ იცნობენ. ბინები მიიღო რამდენიმე ადრე დაღუპული ჟურნალისტის ოჯახმაც. ბინის მიმღებთა სია შეგიძლიათ აქ ნახოთ (აზერბაიჯანულად)

სახელმწიფოს მიერ უფასო ბინების დარიგება სოციალურ ქსელებში სერიოზული დიკუსიის საგნად იქცა. ზოგიერთმა მომხმარებელმა ამას ჟურნალისტების შენიღბული მოსყიდვა უწოდა, სხვებმა კი გადაწყვიტეს, რომ ჟურნალისტებმა უკეთესი საყოფაცხოვრებო პირობები ნამდვილად დაიმსახურეს, და სანამ რაიმეს გაძლევენ,უნდა აიღო. ავტორების ვინაობის დაუსახელებლად ფეისბუკის მომხმარებელთა სტატუსებიდან რამდენიმე ციტატას გთავაზობთ.

“ვულოცავ სახლის მიმღებ კოლეგებს! დაე, ახალ სახლებში მხოლოდ სასიამოვნო ამბები გაიგონ. ძალიან მინდა, რომ აზერბაიჯანში თითოეულმა ჟურნალისტმა საკუთარი ხელფასით შეძლოს ბინის ყიდვა. ვიცი, რომ ეს უტოპიაა, მაგრამ იმედის გარდა, რაღა დაგვრჩენია”.

“ყველას ვეხვევი, ვინც დაქირავებულ ბინაში ცხოვრებას თავი დააღწია. როგორც 17-წლიანი “მდგმურობის” სტაჟის მქონე ადამიანს კარგად მესმის მათი. მათაც ვულოცავ, ვისაც ორი ან სამი ბინის ქონის მიუხედავად, განცხადება მაინც შეიტანა და კიდევ ერთი მიიღო, იმ ლოგიკით -“რატომაც არ ავიღო, თუკი სახელმწიფო არიგებს”. არც ვბრაზდები და არც ვქილიკობ. გამარჯვებულებს არ ასამართლებენ. მაგრამ დარწმუნებული ვარ, რომ მათი სიხარული პირველების სიხარულისგან განსხვავდება.”

“პატივცემულო, Elliot Zuckerberg!

გთხოვთ, ერთი სახლი აზერბაიჯანში ფეისბუკის აქტიურ მომხმარებლებს აუშენოთ. ჩვენ ხომ თქვენი ვებგვერდის პოპულარიზაციას ვეწევით. ვშრომობთ, სტატუსებს ვწერთ, ვაგროვებთ და ვსვამთ ლაიკებს…”

“მე ჟურნალისტების პირველ სახლში მომცეს ბინა. მანამდე 21 წელიწადს მდგმურად ვცხოვრობდი. ეს საჩუქარი კი არა , დამსახურებული პრემია იყო. დღეს ბინები ბევრ სხვა ღირსეულ კოლეგასაც მისცეს. მათი არ მესმის, ვინც სიამოვნებას იმით იღებს, რომ კარგად ცხოვრობს სხვადასხვა მთავრობებისგან მიღებული ფულით, მათ კი აქილიკებს, ვინც “ფული ხელისუფლებისგან მიიღო”. მე ხელისუფლებისგან ბინის მიღების შემდეგ რეალურად დამოუკიდებელი გავხდი. პირველ რიგში უსახლკარო აღარ ვარ. მეორეც – როდესაც გაძლევენ, უნდა აიღო. საბოლოოდ კი: 21 წელიწადს ვიხდიდი ბინის ქირას, ახლა კი ამ ფულს შვილების სწავლას ვახმარ. სწორედ ისინი არიან ჩემი მომავალი და იმედი.

“ვიღაცას შინისკენ მიმავალ გზაზე აპატიმრებენ, ვიღაცას ბინას აძლევენ. ამ სიიდან ერთ ჟურნალისტს ვიცნობ, რომელსაც ნამდვილად ორი ბინა აქვს, და ეს მესამე იქნება. ბევრ ისეთსაც ვიცნობ, ვინც პირად საუბარში ხელისუფლებას ჩემზე უფრო მძაფრად აკრიტიკებს; გადის დღე – და სახოტბო სიმღერებს თხზავენ, ბინების მფლობელებს ულოცავენ და თავიანთ რიგს ელოდებიან”.

“ბინების დარიგებას, ჯობდა, დაპატიმრებული ჟურნალისტები გაეთავისუფლებინათ”

(დღეისთვის აზერბაიჯანში, სულ ცოტა, რვა ჟურნალისტი და და ბლოგერია დაპატიმრებული – რედ.)

“მეგობრებო, მოულოცეთ ჩვენს ოჯახს! ჩვენ 20 წელიწადზე მეტია, პრესაში ვათ და ბედნიერება გვხვდა, რომ ასეთი სტატუსის წერა გვიწევს. ჩვენი შრომა დააფასეს. მადლობას ვუხდით ჩვენს სახელმწიფოს და ბატონ პრეზიდენტს იმ სიხარულისთვის, რაც ჩვენმა ჟურნალისტურმა ოჯახმა საყოფაცხოვრებო და საცხოვრებელი პირობების გაუმჯობესებით მიიღო!”

ბინების დარიგებასთან დაკავშირებით ექსპერტების კომენტარებს შეგიძლიათ JAMnews-ის მასალაში გაეცნოთ:

https://jam-news.net/?p=39236&lang=ka