აზერბაიჯანის ხელისუფლება ჟურნალისტებს ბინებს დაურიგებს
გაზიარება
გაზიარება
მასობრივი საინფორმაციო საშუალებების მხარდაჭერის სახელმწიფო ფონდმა მეორე “ჟურნალისტების სახლში” ბინის მიღების პირობები გამოაცხადა. უფასო საცხოვრებელი ფართის პრეტენდენტები შეიძლება გახდნენ ის ჟურნალისტები, რომლებიც სამ წელიწადზე არანაკლები დროის განმავლობაში ერთსა და იმავე გამოცემაში მუშაობენ, და ჟურნალისტიკაში მუშაობის არანაკლებ 10 წლის სტაჟი აქვთ.
სახელმწიფო ბიუჯეტის ხარჯზე აშენებული სახლი ბაქოში მეორე “ჟურნალისტების სახლი” გახდება. პირველი ამგვარი სახლი 2013 წელს ჩაბარდა, და იქ ბინები მხოლო 155-მა ჟურნალისტმა მიიღო.
კანდიდატებს საბუთების შეტანა 22 მაისიდან 22 ივნისამდე შეუძლიათ, კომისიამ აზერბაიჯანის პრეზიდენტის ადმინისტრაციას საბუთები 30 ივნისამდე უნდა წარუდგინოს. ტელე და რადიოკომპანიებს 10 კანდიდატურის წარდგენა შეუძლიათ, ყოველდღიურ გაზეთებსა და საინფორმაციო სააგენტოებს – 6 ადამიანამდე, ყოველკვირეულ გაზეთებს, ჟურნალებს, ახალი ამბების პორტალებსა და ვებგვერდებს – 3-მდე კანდიდატის.
ბინების წინასწარ დარიგება დანიშნულია ამ წლის 22 ივლისს, აზერბაიჯანის პრესის დამოუკიდებლობის დღეს.
ამ სიახლემ საზოგადოებაში არაერთგვაროვანი რექცია გამოიწვია. ზოგიერთი დამოუკიდებელი ჟურნალისტი, არასამთავრობო ორგანიზაციის აქტივისტები და სოციალური ქსელის მომხმარებლები მიიჩნევენ, რომ უფასო ბინების დარიგება ქრთამის შენიღბული ფორმა და ჟურნალისტების მოსყიდვის მცდელობაა.
საინფორმაციო სააგენტო “ტურანის” დირექტორი მეჰმან ალიევი მიიჩნევს, რომ ის ჟურნალისტები, რომლებიც უფასო ბინებს მიიღებენ, ასე თუ ისე, ხელისუფლების მართვის ქვეშ მოექცევიან. “ისინი უკვე ვერ იქნებიან დამოუკიდებელი ჟურნალისტები. იძულებულები გახდებიან, რომ ხელისუფლებისგან მიღებული ეს მსუყე ლუკმა “დაიმსახურონ”.
ოპოზიციური მოძრაობა “РЕАЛ“-ის ერთ-ერთი ლიდერი, ექსპერტი ეკონომისტი ნატიკ ჯაფარლი ამ გადაწყვეტილებას პროფესიული საქმიანობის ნიშნით დისკრიმინაციად აღიქვამს: “მასობრივი საინფორმაციო საშუალებებისთვის, არასამთავრობო ორგანიზაციებისა და სხვა პროფესიული გაერთანებებისთვის სახელმწიფო ბიუჯეტის ხარჯზე ბინების დარიგება, ეს ქვეყანაში სამოქალაქო და პროფესიულ თავისუფლებაზე ზეწოლაა. ქვეყანაში, სადაც თავისუფალი კონკურენცია არსებობს, ყველა ამ კატეგორიას შეეძლებოდა ბინის შესაძენი თანხის გამომუშავება”.
მედიის საკითხების ექსპერტი სეიმურ კაზიმოვი მიიჩნევს, რომ უფასო ბინების დარიგებას აჯობებდა შეღავათიანი კრედიტების გაცემა: “რასაკვირველია, სახელმწიფო ჟურნალისტებს უფასო ბინებს არ უნდა ურიგებდეს. მაგრამ მათი სოციალური პრობლემების შესამსუბუქებლად ზომების მიღება შეუძლია. სახელმწიფოს შეეძლო, თავისი გარანტიით, მხოლოდ ჟურნალისტებისთვის შეღავათიანი კრედიტების გაცემის თაობაზე სხვადასხვა ბანკს მოლაპარაკებოდა. ჟურნალისტები ამ თანხით ბინების ყიდვას შეძლებდნენ. ამით არც პროფესიული ეთიკა დაირღვეოდა, და გარკვეული დროის შემდეგ თანხა ისევ სახელმწიფო ბიუჯეტს დაუბრუნდებოდა”.