Zirvələri aşan, fotolar çəkən azərbaycanlı memarın hekayəsi

Rəşad Mirzəyev – memar, fotorqaf, dağçı

“Məncə, hər bir insan fərqli və özünəməxsus olduğu üçün özünü kiməsə bənzətməyə çalışmamalıdır, sadəcə özü kimi olması kifayət edər”.

26 yaşlı Rəşad Mirzəyev ixtisasca memardır. Amma maraq dairəsinə gəlincə, onu çox müxtəlif yöndən təqdim etmək olar. Fotoqrafiya, videoqrafiya, səyahət, fərqli qəhvə növlərinin hazırlanması… Bütün bu hobbilərin başında isə dağçılıq gəlir. O, Azərbaycanda az sayda insanın maraq göstərdiyi bu idman növü ilə artıq bir neçə ildir ki, məşğul olur.

• “Kəpəzin zirvəsinə qalxırıq” – Azərbaycandan video
• Səhayətçinin gündəliyi
• Gəncə şəhərində mütləq görməli olduğunuz 5 yer

Uşaqlıqlan seçdiyi peşə – memarlıq

Amma bütün hobbilərinə zaman ayırsa da, memarlıq onun üçün həmişə hər şeydən öndə gəlib:

“Lap uşaqlıqdan ruhumun bu peşəyə – memarlığa yaxın olduğunu hiss edirdim. Bağça vaxtlarımdan özüm üçün şəhər salır, evlər tikirdim. Orta məkəb dönəmində memarlıq üçün kompüter proqramlarını öyrəndikdən sonra isə bu sahəyə həvəsim daha da artdı, hazırlıqlara başladım. Artıq gələcək peşəmin nə olacağına qərar vermişdim”.

Hazırda arzuladığı peşəyə yiyələnən Rəşad həm memarlıq, həm də dizaynerliklə məşğuldur:

“Təhsilimi tamamladıqdan sonra müxtəlif şirkətlərdə memar, dizayner, fotoqraf vəzifələrində çalışmışam. İndi məşhur market şəbəkələrindən birində hərəkətli-qrafika üzrə mütəxəssisəm”.

“Ailə sarıdan bəxtim gətirib”

Rəşad hesab edir ki, yaxşı ailə şanslı gələcək deməkdir və onun bəxti bu sarıdan gətirib. Deyir ki, onun hər addımını izləyən, çətin zamalarıda dəstəkçisi olan ailəsi daima yanındadır:

“Ailəmiz dörd nəfərdən ibarətdir. Məndən kiçik bir bacım var. Həyatı boyu insanın seçimlərini doğru etməkdə və qərarlarını düzgün verməkdə yardımçısı valideynləridir. Anam hər zaman mənə dua edərkən zirvələrdə ol deyir. Atam da zarafata salıb, anama cavab verir ki, deyəsən, oğlumuz məsələni yalnış anlayıb. Dağlara qalxmağımı nəzərdə tutur. Ailəm hər zaman mənimlə qürur duyur, mən də onlarla”.

İllərin ailə sənəti – fotoqrafiya

Rəşad fotoqraf ailəsində doğulub:

“Babam, nənəm, atam, əmilərim, bibilərim bu sənətlə yoğrulublar. Hətta ilk ayaq açmağım belə atamın əlində olan kameraya doğru addım atarkən fotoşəkilə həkk olub.

Bu sənətə olan marağım həm genimdən gəlir, həm də kiçik yaşlarımdan studiyada atamın yanında çox vaxt keçirdiyim üçün sənətin incəliklərinə çox tez yiyələnmişəm. İndi 2 yaşlı bacımoğlu da əlinə aldığı bütün əşyalarla kameraymış kimi şəkillər “çəkir” Mən isə öz əsas işimlə yanaşı fotoqrafiya ilə də peşəkar məşğul olmağa çalışıram”.

Rəşad çəkdiyi fotoları dünyaca məşhur internet səhifələrində yayır. Onun foto-əsərləri həmçinin Bakıda YARAT Müasir İncəsənət Məkanında, Mingəçevirdə Mədəniyyət Evində sərgilənib.

Atadan gələn dağçılıq həvəsi

Rəşadın dediyinə görə, elə dağçılıq həvəsi də atasından gəlir:

“Atam köhnə dağçılardandır. Həm anam, həm atam bizə səyahət etməyi, təbiətlə həmahəng yaşamağı öyrədiblər. Uşaqlıq dönəmimdə ara-sıra dağlarda ovçuluq, Kür çayı və Mingəçevir su anbarında balıqçılıq etmişik. Atamla birlikdə biri-birindən fərqli məkanlarda çadır qurur, aktiv istirahətlə məşğul olurduq”.

Rəşad hesab edir ki, həyatını nə dərəcədə rəngləndirə bilirsənsə, bir o qədər də ruhun dincəlir. Ruhunu dincəltdiyi əsas məşğuliyyət – dağçılıq isə Rəşad üçün sadəcə idman növü deyil, həm də motivasiya qaynağıdır.

“Çalışıdığım işlərdən asılı olaraq oturaq həyat keçirdiyimdəm daha çox aktiv həyata ehtiyac duyuram. Düşünürəm ki, dağlarda gəzəndə işdə olduğum zamanlardan daha az yoruluram, çünki işdə zehni, dağlarda isə fiziki olaraq yoruluram”.

“Dağa dırmananda iltizam imzalayırıq”

Həvəskar alpnist səfərləri boyunca Rəşad “Heydər Əliyev”, “Atatürk”, “Kəpəz” kimi bir çox zirvələri fəth edib. Dırmandığı ən uca zirvə isə “Bazardüzü” zirvəsindən şərqdə yerləşən və 4301 metr hündürlükdə olan “Şərqi Bazardüzü” (indiki “Zəfər”) zirvəsdir.

Rəşad deyir ki, hər səfərin özünə görə yadda qalan, təhlükəli anları olur. Onun üçün ən maraqlı anlar təbiətlə vəhdətdə olduğu, özünü təbiətin bir hissəsi kimi hiss etdiyi anlardır.

“Bəzi zirvələrə getmədən öncə qoruq ərazisinə daxil olarkən, həmin qoruq əməkdaşları bizə iltizamnamə imzaladırlar. Bu o deməkdir ki, başımıza gələcəklərdən heç kim məsuliyyət daşımır.

Müəyyən yüksəklikdən sonra oksigen azlığına görə nəfəs darlığı, təzyiq dəyişikliyi, səhhətin anidən dəyişməsi kimi hallar baş verir. Bunlar da mənim üçün normal haldır, artıq hamısına öyrəşmişəm”.

“Dağçılıq bahalı hobbidir”

Dağçılıq, səyahət xərc tələb edən bir hobbidir. Rəşad xərclərinin heç də az olmadığını, amma orada keçirdiyi vaxt ərzində almağı zövqə görə bu xərcə dəydiyini deyir:

“Səfərlərimiz uzun müddətli olanda əvvəlcədən neçə gün qalacağımıza və orada olacaq şəraitə uyğun qida tədarükümüzü edir və digər ehtiyyat tədbirlərimizi görürük. Təbii ki, hər şeyi təmin etmək çətindir, məsafədən, şəraitindən asılı olaraq səyahət xərcləri stabil olmur, azala, çoxala bilir. Amma bütün bunlara baxmayaraq, ruhumun sakitləşməsi üçün çalışıram, buna dəyər”.

Rəşad dağçılığa başlamaq istəyən həvəskarlara əvvəlcə səhər idmanı ilə məşğul olmağı məsləhət görür və deyir ki, zirvələri aşmaq hər kəs üçün daxili motivasiya məbəyi ola bilər:

“Dağda yorğun da olsan etməli olduğun işi təxirə sala bilməzsən, nə olursa-olsun etməlisən. Hədəfə çatmaq bundan asılıdır üçünki. İnsan zirvəyə qalxıb düşəndən sonra normal həyatda demək olar ki, aşa bilməyəcəyi hədəf qalmır”.