Միխեիլ Սաակաշվիլին (ծնվել է 1967թ․) վրացական և ուկրաինական քաղաքական գործիչ է, որը 2003-ի աշնանը հայտնի դարձավ որպես «Վարդերի հեղափոխության» առաջնորդ: Այն ժամանակ Վրաստանում իշխանությունից զրկվեց հետխորհրդային առաջնորդ, նախագահ Էդուարդ Շևարդնաձեն և նրա կառավարությունը:
Սաակաշվիլին աշխատել է որպես իրավաբան Նյու Յորքում և 1999-ին եկել է Վրաստան ՝ քաղաքականությամբ զբաղվելու նպատակով: 2000-ին նա դարձավ արդարադատության նախարար Շևարդնաձեի կառավարությունում, որը և տապալեց երեք տարի անց:
Սաակաշվիլին Վրաստանի նախագահի պաշտոնն է զբաղեցրել երկու ժամկետ՝ 2004 թվականի հունվարի 25-ից մինչև 2013 թ. նոյեմբերի 17-ը: Նրա հիմնական հաջողություններն են համարվում հակակոռուպցիոն նախագիծը և տնտեսության հիմնավոր բարեփոխումը:
Նրա օրոք բյուջեի իրական եկամուտները տասն անգամ ավելացել են, հանրապետության ամբողջ տարածքում նոր ճանապարհներ են կառուցվել, վերականգնվել են ենթակառուցվածքները, վերակառուցվել են բազմաթիվ քաղաքներ:
Սաակաշվիլիի կառավարման հիմնական խնդիրներն են մարդու իրավունքների ոտնահարումը, ներառյալ սեփականության իրավունքը: Ընդդիմությունն այս ժամանակահատվածը անվանում է «ոստիկանության ռեժիմի կառավարում»: 2007 թվականի նոյեմբերի 7-ին, արցունքաբեր գազի և ռետինե կոճղերի օգտագործմամբ ոստիկանությունը ցրել է բազմահազարանոց ցույցը Թբիլիսիի կենտրոնում, որի մասնակիցները պահանջում էին նախագահի հրաժարականը:
Սաակաշվիլիի նախագահության օրոք ամենածանր ճգնաժամն է համարվում օգոստոսյան պատերազմը Ռուսաստանի հետ 2008 թվականին Հարավային Օսիայի ինքնահռչակ հանրապետության շուրջ:
2015-ի մայիսից 2016-ի նոյեմբեր Միխեիլ Սաակաշվիլին Ուկրաինայի Օդեսայի շրջանի նահանգապետն էր, ստացել է ուկրաինական քաղաքացիություն: Բայց նա ստիպված է եղել լքել ուկրաինական քաղաքականությունը և լքել երկիրը Ուկրաինայի այն ժամանակվա նախագահ Պետրո Պորոշենկոյի հետ բախումից հետո:
Վրացական նոր իշխանությունները, միլիարդատեր Բիձինա Իվանիշվիլիի ուղորդմամբ, Միխեիլ Սաակաշվիլիի դեմ մի շարք քրեական գործեր են հարուցել: Սաակաշվիլին հրաժարվեց Վրաստանի քաղաքացիությունից 2015 թ.
