რისი ეშინია და როგორ ცხოვრობს ბაქო კარანტინში. ფოტო და ისტორიები
ოფიციალური მონაცემებით, მარტის ბოლოს, აზერბაიჯანში, სამას ადამიანზე მეტი დაინფიცირდა COVID-19-ით, ხუთი პაციენტი გარდაიცვალა, 26 კი უკვე გამოჯანმრთელდა.
ხელისუფლება კარდინალურ ზომებს მიმართავს, რომ ქვეყანა კარანტინში „ჩასვას“. მაგრამ, როგორც ჩანს, ბაქოში ბევრს კარანტინის და მისი შედეგების უფრო ეშინია, ვიდრე თავად კორონავირუსის.
მურადი საკუთარი დაბადების დღის აღნიშვნას თანაკლასელებთან ერთად გეგმავდა.
მაგრამ საბოლოოდ მას ონლაინ მიულოცეს, გართობით კი მხოლოდ ძაღლთან თამაში მოახერხა.
ოჯახი გაზაფხულის დღესასწაულზე რაიონში წავიდა, ამ დროს კი გზები ჩაიკეტა: ბაქოსა და მთლიანად აფშერონის ნახევარკუნძულზე რეგიონის მცხოვრებლებისა და სხვა რაიონებში დარეგისტრირებული ავტომობილების შეშვება აკრძალეს. დაშვებულია მხოლოდ „სპეციალური“ მანქანების, მაგალითად, სასწრაფოსა და პროდუქტებით დატვირთული სატვირთოების შეშვება.
„ყველაფერი კარგად იქნება, მაგრამ აქ ინტერნეტია ძალიან ნელი“, – წუხს მურადი.
დაკეტილია აზერბაიჯანის ყველა სახმელეთო საზღვარი, რომელიც მას მეზობლებთან აკავშირებს, შეჩერებულია ავიამიმოსვლა. იმ აზერბაიჯანელებთან დაკავშირებით, რომლებიც გაფრთხილების მიუხედავად მარტში უცხოეთში გაემგზავრნენ და იქ „ჩარჩნენ“, არსებობს პრეზიდენტის სპეციალური ბრძანებულება, რომ შედეგები მათი პირადი პასუხისმგებლობის საკითხია.
თავდაპირველად მეტრო დღეში ორი საათით მუშაობდა, რამაც აჟიოტაჟი და ვაგონების გადატვირთულობა გამოიწვია. 31 მარტს ის დაკეტეს და ხალხის ნაკადმა ავტობუსებში გადაინაცვლა. დახურულია ყველა საწარმო და მომსახურების ობიექტი: არ მუშაობს კაფეები, სილამაზის სალონები და სავაჭრო ცენტრები.
„მინდა, დროზე დადგეს ის დღე, როდესაც ისევ წავალთ ხალხმრავალ მეტროში, მეორე მცდელობით შევაღწევთ საჭირო მატარებელში, მივალთ სავაჭრო ცენტრში და იქ მესამე სართულზე, სადაც კაფეებია და არც ერთი თავისუფალი ადგილი არ არის, ყავით ხელში ვივლით აქეთ-იქით და ადამიანებს „სკანირებას“ ჩავუტარებთ, რათა ასე მივხვდეთ, რომელიც მათგანი აპირებს ადგომას და მაშინვე მათი ადგილი დავიკავოთ“, – წერს ერთ-ერთი ბაქოელი Facebook-ში.
სკოლის მოსწავლეებს ტელევიზიით ასწავლიან – მასწავლებლები გაკვეთილებს ატარებენ სამინისტროს მიერ შექმნილი ტელესტუდიიდან, რამდენიმე არხი კი მის ტრანსლირებას ახდენს. უნივერსიტეტები ონლაინსწავლების პირობას დებენ, მაგრამ ჯერჯერობით ეს პროცესი არ დაწყებულა.
რესტორნები სახლში მიტანის რეჟიმში მუშაობენ, მაგრამ მათი მომსახურება დიდი მოთხოვნით არ სარგებლობს.
ტემპს კრეფს კამპანია #evdəqal (დარჩი სახლში). სახელმწიფო სტრუქტურების მიერ გადაღებული ვიდეორგოლების გარდა, მას შეუერთდა „ეროვნული ფოლკლორი“ – კარანტინის აგიტაციის სამოყვარულო ვიდეოები.
აკრძალულია ყველანაირი ღონისძიება დაკრძალვის გარდა. არ შეიძლება ქელეხების გადახდა სპეციალურ დარბაზებში, როგორც ეს მიღებული იყო.
გააუქმეს ყველა დიდი ღონისძიება, რომელიც გაზაფხულსა და ზაფხულის დასაწყისში იგეგმებოდა. მათ შორის, ფეხბურთში ევროპის ჩემპიონატის მატჩები და ფორმულა 1-ის ბაქოს ეტაპი.
მსოფლიო ბაზარზე ნავთობის ფასი ვარდნას აგრძელებს. და რადგან აზერბაიჯანი ნავთობის მწარმოებელი ქვეყანაა, ადგილობრივი მოსახლეობა შეშფოთებულია, ხომ არ გამოიწვევს ეს მორიგ დევალვაციას.
წინა ორი მსგავსი მოვლენა 2015 წელს მოხდა, როდესაც მანათის კურსი დოლართან თითქმის ორჯერ შემცირდა. ჯერჯერობით მანათი ინარჩუნებს პოზიციას, მაგრამ ბევრი ყოველი შემთხვევისთვის დოლარის ყიდვას ამჯობინებს.
ბანკებში რიგებია – ბაქოელების უკმაყოფილების ერთ-ერთი მიზეზი. ერთ-ერთი კომენტარი სოციალური ქსელებიდან: „რატომ ქმნის ეს ანტივირუსული რეჟიმი ასეთ ხალხმრავლობას? გუშინ ბანკში მივედი – ყველა უნიღბოდაა და ერთმანეთს კეფაში ასუნთქებენ“.
