მოსაზრება აფხაზეთიდან: რუსეთსა და საქართველოს შორის „ურთიერთქმედება დიპლომატიური ურთიერთობების გარეშე“

ქართველებისთვის რუსეთის ვიზების გაუქმება

ინალ ხაშიგი, სოხუმი

არ ვიცი რატომ, მაგრამ ბევრმა სენსაციურად აღიქვა მოსკოვის გადაწყვეტილება საქართველოს მოქალაქეებისთვის სავიზო რეჟიმის გაუქმებისა და პირდაპირი ფრენების აკრძალვის მოხსნის შესახებ. მეჩვენება, რომ რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობების ხარისხიდან გამომდინარე, ასეთი ნაბიჯი სრულიად ბუნებრივია.

მილიონობით რუსი ტურისტი საქართველოში, მილიონობით ბოთლი ქართული ღვინო რუსული მაღაზიების თაროებზე, სატვირთო მანქანების გაუთავებელი საცობები ლარსზე… საქართველოს ეკონომიკის ბუმი აშკარად მისი რუსეთთან ურთიერთობის შედეგია.

პოლიტიკაშიც მიღწეულია მაქსიმალური კონვერგენცია – არანაირი სანქციები, არანაირი „მეორე ფრონტი“. რუსული ოპოზიციის კუთხითაც კი, რაღაცნაირად საერთო ენა გამონახეს – ახლა ბევრი რუსი ოპოზიციონერისთვის საქართველოს გზა ჩაკეტილია.

• მოსაზრება აფხაზეთიდან: რა დგას თბილისში საპროტესტო აქციების უკან და იქნება თუ არა „მეორე ფრონტი“
• ულტიმატუმი ასლან ბჟანიას: ოპოზიცია ხელისუფლების გადადგომას და რუსეთისთვის „არას“ თქმას ითხოვს

ფაქტობრივად, ვიზების გაუქმება და საჰაერო მიმოსვლაზე აკრძალვის მოხსნა არის პირობითი სახელით: „ურთიერთქმედება დიპლომატიური ურთიერთობების გარეშე“.

ეს პროექტი, გარკვეულწილად შეესაბამება აფხაზეთის შესახებ ევროკავშირის გეგმას, რომელიც ჩამოყალიბდა 2000-იანი წლების დასაწყისში მისი სპეციალური წარმომადგენლის, პიტერ სემნების მიერ სათაურით “ურთიერთქმედება აღიარების გარეშე” – სწორედ ასე მუშაობს საქართველოს შემთხვევაშიც, განსაკუთრებით კი მას შემდეგ, რაც რუსეთ-უკრაინის ომი დაიწყო.

რასაც ვერ ვიტყვით აფხაზეთის ევროკავშირის პროგრამაზე – ამ შემთხვევაში ბევრი ისაუბრეს, მაგრამ არაფერი გაუკეთებიათ. რუსულ-ქართულმა პროგრამამ კი პირიქით, არაფერი თქვა, მაგრამ ბევრი გააკეთა.

აფხაზეთში, რა თქმა უნდა, შეშფოთებით აკვირდებიან მოსკოვსა და თბილისს შორის ურთიერთობის არსებულ ტემპს, ძალიან მარტივი მიზეზის გამო – ისე არ მოხდეს, რომ ამ მეგობრობის შედეგად აფხაზეთი განზე დარჩეს. ზოგადად კრემლი ნიუანსების მიმართ ყურადღებით არ გამოირჩევა. მაგალითად, წელს რატომღაც დაავიწყდათ აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის პრეზიდენტების მიწვევა წითელ მოედანზე, სამხედრო აღლუმზე. 2008 წლიდან ამ ორი რესპუბლიკის ლიდერს პრაქტიკულად არც ერთი მსგავსი ღონისძიება არ გამოუტოვებია. ყოველ წელს ისინი VIP ლოჟაში ისხდნენ მსოფლიო ლიდერების გვერდით. წელს კი, როდესაც ნახევარმა მსოფლიომ რუსეთს ზურგი აქცია და მეგობრების დეფიციტი შეექმნა, მათ უცებ დაავიწყდათ ამ ორის დაძახება.

ეს რა თქმა უნდა დეტალია, მაგრამ ღრმად დაფიქრების საფუძველს იძლევა.

ამ კონტექსტში მნიშვნელოვანია, რომ აფხაზეთის ხელისუფლება არ დარჩეს მხოლოდ პროცესის დამკვირვებლად. მათ უფრო აქტიურად უნდა იმოქმედონ როგორც დამოუკიდებელმა სუბიექტებმა და ქართულ-აფხაზური კონფლიქტის მოგვარება არ უნდა გადატანონ მხოლოდ მოსკოვის მხრებზე. წინააღმდეგ შემთხვევაში, შედეგი შეიძლება იყოს სრულიად მიუღებელი აფხაზეთისთვის.

სტატია მომზადებულია სოხუმის რედაქციის მიერ და პროექტის პირობების თანახმად, დაბეჭდილია უცვლელად. ტექსტში გამოყენებული ტერმინები და ტოპონიმები, ასევე მოსაზრებები და იდეები, გამოხატავს სტატიის ავტორის პირად პოზიციას და ყოველთვის არ ემთხვევა JAMnews-ის და მისი ცალკეული თანამშრომლების მოსაზრებებსა და პოზიციას. JAMnews-ი იტოვებს უფლებას წაშალოს პუბლიკაციის ქვეშ დატოვებული კომენტარები, რომლებიც შეფასდება, როგორც შეურაცხმყოფელი, მუქარის შემცველი, ძალადობის წამქეზებელი და ასევე ეთიკურად მიუღებელი სხვა მიზეზების გამო