2006 წელს რუსეთის ტერიტორიიდან ათასობით ქართველთან ერთად გამოძევებულმა პირებმა, რომლებიც დამამცირებელ მდგომარეობაში აღმოჩნდნენ, რუსეთს საქმე მოუგეს.
20 დეკემბრის გადაწყვეტილებით საქართველოს მოქალაქეების საქმეებზე რუსეთის წინააღმდეგ ევროპის ადამიანის უფლებათა სასამართლომ დაადგინა, რომ დაირღვა ადამიანის უფლებათა კონვენციის 4 მუხლი. ადგილი ჰქონდა არაადამიანურ და ღირსების შემლახავ მოპყრობას, მოქალაქეებს არ ჰქონიათ სამართლებრივი დაცვის ეფექტიანი საშუალება, გადაადგილების თავისუფლება, ასევე მოხდა კოლექტიური გაძევება.
საქმეში შიოშვილი და სხვები რუსეთის წინააღმდეგ, ფეხმძიმე ქალისა და მისი 4 მცირეწლოვანი შვილის მიმართ მოპყრობაზე იყო ყურადღება გამახვილებული. მას რუსეთმა 30 ათასი ევრო უნდა გადაუხადოს. მომჩივანი ქალი აცხადებდა, რომ ის გააძევეს სხვებთან ერთად რუსეთიდან, თუმცა შემდეგ 2 კვირის განმავლობაში ხელს უშლიდნენ ქვეყნის დატოვებაში. ამ დროის განმავლობაში დაზარალებული რუსეთის მთავრობას საკმაოდ მძიმე პირობებში ჰყავდა. მიუხედავად იმისა, რომ ქალი საქართველოში ჩავიდა, მას მკვდრადშობილი ბავშვი ეყოლა.
საქმეზე ძიძავა რუსეთის წინააღმდეგ კი სასამართლომ დაადგინა, რომ რუსეთის მთავრობა ქართველ მამაკაცს, რომელსაც ასთმა ჰქონდა არაადამიანურად მოეპყრა და ვერ დაასაბუთეს, თუ რატომ გარდაიცვალა მოქალაქე დეპორტირების პროცესში. ამ საქმეში სასამართლომ რუსეთის ფედერაცია პასუხისმგებლად სცნო თ. ტოგონიძის გარდაცვალების გამო და რუსეთს გარდაცვლილის მეუღლის სასარგებლოდ 40 ათასი ევროს და სამართალწარმოებისას გაწეული ხარჯის 1944.78 ფუნტი-სტერლინგის გადახდა დააკისრა.