Ռուսաստանի և Ուկրաինայի հարաբերություններում լարվածությունն աճում է և սպառնում է վերաճել լայնամասշտաբ պատերազմի։ Ինչ վտանգ է ներկայացնում Ուկրաինայի հետ կապված իրավիճակն Ադրբեջանի համար։ Այս առնչությամբ իր կարծիքն է հայտնել ադրբեջանցի քաղաքական գործիչ Նաթիկ Ջաֆարլին։
«Կարծում եմ, այնուամենայնիվ, չի հասնի Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև պատերազմի։ Պուտինի և Բայդենի բանակցությունների հիմնական թեմաներից մեկն Ուկրաինայի շուրջ ստեղծված իրավիճակն էր։ Հստակ որոշումների հույս չկա, բայց այդ բանակցությունները կարևոր են նվազագույնը պատերազմի ռիսկի նվազեցման համար։ Իսկ հիմա եկեք հասկանանք, թե ինչ են ուզում այդ կոնֆլիկտի կողմերը», — նշել է ադրբեջանական «Հանրապետական այլընտրանք» ընդդիմադիր կուսակցության առաջնորդներից մեկը՝ Նաթիկ Ջաֆարլին։
Ռուսաստանի ակնկալիքները
Քաղաքական գործչի խոսքով՝ Ռուսաստանի հիմնական ակնկալիքն այն է, որ Ուկրաինան չինտեգրվի Արևմուտքին․
«Կրեմլը վստահ է, որ Ուկրաինան չպետք է ՆԱՏՕ-ին անդամակցի։ Քանի որ այդ սցենարի դեպքում Ռուսաստանը դա կգնահատի որպես իր շահերի ոտնահարում, «կարմիր գծերի» հատում։ Պաշտոնական Մոսկվան պնդում է, որ, եթե Խարկովի մոտ տեղակայվեն հյուսիսատլանտյան դաշինքի հրթիռները, դրանք կարող են Ռուսաստանի մայրաքաղաք հասնել հաշված րոպեների ընթացքում․ հեռավորությունն ընդամենը 740 կմ է։
Առաջին հայացքից այս փաստարկը բավականին լուրջ է, բայց խաբուսիկ։ Որովհետև մերձբալթյան երկրները ՆԱՏՕ-ի անդամ են, և դրանց սահմանից մինչև Մոսկվա ավելի կարճ է տարածությունը։ Օրինակ՝ Մոսկվան Լատվիայի սահմանից հեռու է ընդամենը 680 կմ։
Կամ Թուրքիան՝ ՆԱՏՕ-ի ևս մեկ անդամ երկիրը, Ղրիմից ընդամենը 300 կմ հեռավորության վրա է։ Այլ կերպ ասած՝ Կրեմլի այս թեզն անհիմն է»։
Ի՞նչ է ուզում ԱՄՆ-ն
«Աֆղանստանում ունեցած ձախողումից հետո Միացյալ Նահանգները չի ուզում զիջումների գնալ ուկրաինական հարցում։ Բայդենի վարկանիշը լրջորեն նվազել է, և եթե այժմ նա զիջի նաև Ուկրաինայի հարցում կամ աչքերը փակի ՌԴ կողմից Դոնբասի օկուպացիայի վրա, հանրապետականները նրան պարզապես «կուտեն»։ Իսկ դա նշանակում է Սենատի և կոնգրեսի հաջորդ ընտրություններին ձայների լուրջ կորուստ։
Սա պատկերի միայն տեսանելի մասն է։
Եթե ավելի խորը նայենք, Ռուսաստանի շուրջ լայն օղակ է ստեղծվում։ Այն կոչում են «երեք ծովերի հայեցակարգ»՝ Բալթիկ, Սև և Կասպից։ Հետո գալիս է Միջին Ասիայի գիծը (այդ թվում՝ թյուրքական աշխարհի), և Ռուսաստանը հայտնվում է արևմտամետ երկրների լիակատար շրջափակման մեջ։ Բայց սա երկարաժամկետ հայեցակարգ է», — ընդգծել է Ջաֆարլին։
«Կիևն անելանելի դրության մեջ է»
«Պաշտոնական Կիևը ներկա պահին անելանելի դրության մեջ է։ Կորցրել է Ղրիմը, դրա վերադարձն իրատեսական չի թվում։ Այն կորցրել է Դոնբասը մտածողության մակարդակում, բայց դա դժվար է ընդունել։ Բացի այդ, լուրջ խնդիրներ կան երկրի ներսում՝ տնտեսական դժվարություններ, օլիգարխների միջև վեճեր։ Այս ամենն Ուկրաինայի առջև կանգնած մարտահրավերներն են։
Այս բոլոր հարցերի լուծումն Արևմուտքի հետ խորը ինտեգրացիայի միջոցով է․ այլ եղանակ չկա, քանի որ Ռուսաստանն այրել է բոլոր կամուրջները։ Նա իր թշնամական վերաբերմունքն է ցույց տալիս Ուկրաինային ամեն հարմար առիթով», — պնդում է ադրբեջանցի քաղաքական գործիչը։
Ի՞նչ կանխատեսումներ կան և ինչո՞վ է դա վտանգավոր Ադրբեջանի համար
«Ըստ ամենայնի, Ռուսաստանը ճանաչելու է Կրեմլի կողմից Դոնբասում ստեղծված «հանրապետությունները»։ Այսպիսով՝ Մոսկվան գնալու է Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի սկզբունքով։
Այսպես՝ Դոնբասում ռուսական անձնագրեր են բաժանում, արդեն կես միլիոն մարդ ստացել է դրանք։ Հաջորդ տարի այդ թիվը կարող է հասնել մեկ միլիոնի։
Վերջնարդյունքում Ռուսաստանը կստեղծի «գաճաճ պետությունների լիգա», որոնք կապված կլինեն Մոսկվայի հետ։
Մեզ՝ Ադրբեջանի համար կարևոր է այն, որ Կրեմլն ավելացնում է իր ազդեցությունը Խանքենդիի [Ստեփանակերտ — JAMnews] և այդ քաղաքին հարող տարածքների վրա, դրանք իր հետ է կապում տնտեսապես և քաղաքականապես։
Այդպիսով Ռուսաստանը թույլ չի տալիս Ադրբեջանի տարածքում ապրող հայերին ինտեգրվել։ Եվ Կրեմլը շարունակելու է այդ քաղաքականությունը։ Այնուհետև փորձելու է այս տարածաշրջանը նույնպես «գաճաճ պետությունների իր լիգայում» ներառել կամ վախեցնելու է պաշտոնական Բաքվին այդ տարբերակով և իր պայմաններն է թելադրելու», — գրել է Նաթիկ Ջաֆարլին Ֆեյսբուքի իր էջում։
