Կարծիք. Վրաստանում ընդդիմության սխալների մասին, և հնարավո՞ր է արդյոք ուղղել դրանք
Միջազգային հարաբերությունների դոկտոր, GIPA-ի համալսարանի պրոֆեսոր Թոռնիկե Շարաշենիձեի հարցազրույցը JAMnews-ին՝ 2020 թվականի հոկտեմբերի 31-ին խորհրդարանական ընտրություններից հետո Վրաստանում ընդդիմության և իշխանության դիմակայության արդյունքում ստեղծված քաղաքական ճգնաժամի մասին
Տասներորդ գումարման նոր խորհրդարանը Վրաստանում պետք է ձևավորվի դեկտեմբերի 11-ից ոչ ուշ: Այնուամենայնիվ, դեռ հայտնի չէ, թե ինչպիսին այն կլինի, քանի որ ընդդիմությունը չի ճանաչում ընտրությունների արդյունքները, հրաժարվում է զբաղեցնել խորհրդարանում իրենց տեղերը և պահանջում է նոր ընտրությունների անցկացում:
Ընդդիմության և իշխանությունների միջև երկխոսություն է ընթանում միջազգային միջնորդների մասնակցությամբ, հանդիպումները անցկացվում են Վրաստանում ԱՄՆ դեսպանի նստավայրում: Ընդհանուր առմամբ արդեն կայացել է երեք հանդիպում, բայց առայժմ անարդյունք:
Ե՛վ իշխանությունները, և՛ ընդդիմությունը վտանգում են իրենց ապագան
«Երկու կողմերն էլ մեծ ռիսկի են դիմում:
Ընդդիմությունը վտանգում է իր ապագան՝ հրաժարվելով աշխատել խորհրդարանում: Եթե իշխող կուսակցությունը կարողանա ստեղծել այնպիսի կառավարություն, որը կկարողանա հաղթահարել քաղաքական և տնտեսական ճգնաժամը, ընդդիմությունը կկորցնի բնակչության վստահությունը և կմարգինալացվի:
Բայց նաև իշխող «Վրացական երազանք» կուսակցությունն է վտանգում իր ապագան:
Եթե նա միայնակ լինի խորհրդարանում և ի վիճակի չլինի հաղթահարել ճգնաժամը, ապա միայն ինքը պատասխանատու կլինի հետևանքների համար, իսկ դա նշանակում է՝ պարզապես կթաղի իրեն քաղաքական իմաստով»:
Լավ և վատ սցենարներ
«Լավ սցենար կլինի ընդդիմության մուտքը խորհրդարան՝ երկու հիմնական պատճառով.
1. 2021 թվականին Վրաստանում տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրություններ են: Եթե ընդդիմությունը մնա փողոցում, չգիտեմ, թե որքան ակնկալիք կունենա հաղթել այդ ընտրություններում:
2. Հաջորդ խորհրդարանական ընտրությունները 2024 թվականին կանցկացվեն արդեն լիովին համամասնական ընտրակարգով: «Վրացական երազանքը» գործնականում հաղթանակի ոչ մի հնարավորություն չի ունենա, եթե ընդդիմությունը լավ նախապատրաստվի:
Վատ սցենարը. եթե ոչ մի ընդդիմադիր կուսակցություն չաշխատի խորհրդարանում, դա նույնպես կհանգեցնի երկրում զանգվածային քաղաքական և տնտեսական ճգնաժամի:
Այդ սցենարով չորս տարի անց երկիրը կարող է հայտնվել աղետալի բևեռացման վիճակում, և հաջորդ խորհրդարանական ընտրությունները քաղաքացիական պատերազմի նման կլինեն:
Ճիշտ է, այդտեղ կա մեկ «բայց». արդյոք ընդդիմությունը ռեսուրսներ ունի՞ այդ չորս տարին փողոցում կանգնելու համար: Չէ՞ որ նրա միակ հույսը կլինի սպասել, որպեսզի իշխող կուսակցությունը չկարողանա հաղթահարել ճգնաժամը:
Դրա համար ես ամեն դեպքում մտածում եմ, որ գործընթացները կընթանան առաջին սցենարով: Եվ միանգամայն հնարավոր է, որ այժմ ընդդիմադիր որոշ կուսակցություններ փաստարկներ են փնտրում բոյկոտից հրաժարվելու և խորհրդարանում աշխատանքը սկսելու համար»:
- Վրաստանի միակուսակցական խորհրդարան․ արդյո՞ք այն կարող է լիարժեք աշխատել
- Վրաստան. փողոցային բողոքի ակցիան և բանակցություններն ընթանում են միաժամանակ. Ֆոտոռեպորտաժ
Վրացական ընդդիմության սխալները, որոնց պատճառով Արևմուտքը չաջակցեց նրան
«Ընդդիմությունը պետք է եզրակացություններ անի իր սխալներից, որոնք հանգեցրին այն փաստին, որ այժմ նրանց համար դժվար է օգտվել Արևմուտքի աջակցությունից:
1.
Ընդդիմությունը լուրջ սխալ թույլ տվեց՝ 2020-ի գարնանը խորհրդարանին բոյկոտ հայտարարելով, և չմասնակցեց ընտրական օրենսգրքում սահմանադրական փոփոխությունների հաստատմանը:
Հենց այդ ժամանակ էլ ընդդիմությունը պարտվեց Արևմուտքում PR ճակատամարտում: Դիվանագետներին անհասկանալի էր, թե ինչու նրանք չեն մասնակցում այդքան կարևոր հանդիպումներին: Եվ վերջապես, «Վրացական երազանքը» այդ փոփոխությունները ընդունեց առանց նրանց:
2.
Հոկտեմբերի 31-ին ընտրատեղամասերը փակելուց բառացիորեն մի քանի ժամ անց, երբ բողոքարկման գործընթացը դեռ չէր ավարտվել, ընդդիմությունն արդեն սկսել էր բարձրաձայն հայտարարել, որ ընտրությունները կեղծված են:
Դա բավականին անլուրջ էր հնչում:
3.
Հասկանալի է, որ ընտրությունները վատ են անցել: Բայց ինչպե՞ս էր ստացվել, որ ընդդիմության ներկայացուցիչները Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովում ստորագրել էին արձանագրությունները: Կարող ենք ասել, որ նրանց կաշառել են, նրանք չեն հասկացել իրավիճակը կամ ուրիշ ինչ-որ բան:
Բայց ինչո՞ւ էր ընդդիմությունն ընտրել այդպիսի ներկայացուցիչների: Դա չի կարող հասկանալ ոչ մի արևմտյան գործընկեր»: