Վրացի լրտեսները Հարավային Օսեթիայում

Հարավային Օսեթիայի խորհրդարանում պետք է քննարկվի մի օրենսդրական նախագիծ, որը բողոք է առաջացրել թե հասարակության, թե հենց պատգամավորների շրջանում:

Օրինագիծը կոչվում է «Վրաստանի հատուկ ծառայությունների, անվտանգության մարմինների կամ հետախուզական մարմնի հետ համագործակցության համար քրեական պատասխանատվության մասին»:

Այս հոդվածով մեղավոր ճանաչվողներին, 50 հազ. ռուբլի տուգանք  և մինչև 2 տարի ազատազրկում է սպառնում: Այն ենթադրում է պատիժ բոլոր նրանց համար, ովքեր միտումնավոր կամ անգիտակցաբար Վրաստանի հատուկ ծառայություններին տրամադրել են տեղեկատվություն, որը պետական գաղտնիք չի պարունակել, սակայն սպառնում է Հարավային Օսեթիայի անվտանգությանը:

Օրինագիծը ներկայացվել է Հարավային Օսեթիայի կառավարության կողմից:

Օսեթիայի խորհրդարանի վերահսկիչ-իրավական վարչության պետ Զիտա Բեսաևան կարծում է, որ օրինագիծը հակասում է միջազգային իրավունքին.

«Իրավական տեսանկյունից այն հակասում է Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրում ամրագրված միջազգային նորմերին, որոնց համաձայն յուրաքանչյուր ոք տեղեկատվության հավաքագրման և տարածման իրավունք ունի, եթե այն չի վերաբերում պետական գաղտնիքի և պաշտպանված չէ օրենքով:

Փաստացի, տվյալ օրինագիծը քրեական պատասխանատվություն է ենթադրում պետական գաղտնիք չհանդիսացող տեղեկատվության տարածման համար: Ստացվում է, որ հանցակազմի բացակայության պայմաններում մարդը կարող է քրեական պատասխանատվության ենթարկվել: Սա մարդու և քաղաքացու իրավունքների և ազատությունների ուղղակի ոտնահարում է»:

Ցխինվալի պետծառայող, ով չցանկացավ ներկայանալ, օրինագիծը վնասակար անվանեց.

«Այդ օրինագիծը հստակ ձևակերպումներ չի պարունակում: Ընդունել լղոզված օրենք, իմ կարծիքով, կնշանակի ստեղծել հնարավորություն անբարեխիղճ պաշտոնյաների համար, ովքեր այն կարող են հետագայում օգտագործել իրենց խանգարողների դեմ:

Ինձ զարմացնում է, օրինակ, որ չի կարելի նկարահանել Ռոկի թունելը, սակայն այնտեղով ամեն օր հազարավոր մեքենաներ են անցնում տեսանկարահանող սարքերով: Կարելի է մարդու հետ շփվել և չկասկածել, որ նա Վրաստանի հատուկ ծառայությունների աշխատակից է: Եվ ինչո՞ւ, երբ մենք խոսում ենք հանրապետության անվտանգության մասին, օրինագծում նշված է միայն Վրաստանը: Ստացվում է, որ ամերիկացիներին այդ տվյալները կարելի՞ է փոխանցել»:

Քաղաքագետ Ալան Ջուսոևը «Էխո Կավկազա» ռադիոկայանի եթերում այսպես է գնահատել կառավարության նախաձեռնությունը.

«Այդ օրինագծից պարզ չէ, ով, որտեղ, ինչ և ում հետ կարող է կամ չի կարող քննարկել, ընդ որում ցանցակած թեմայով՝ սկսած խոհարարությունից և ավարտած եղանակով: Մեզ մոտ շատերը բարեկամներ ունեն Վրաստանում, հետևաբար հեռախոսով խոսում են Վրաստանի հետ, շատերը բուժման են գնում Վրաստան:

Ստացվում է, որ նվազագույնը 2-3 հազար մարդ կարող է այդ մեղադրանքներին համապատասխանել: Դա նշանակում է, որ 3 հազար մարդ ամեն հեռախոսազրույցից կամ Վրաստան բուժման մեկնելուց հետո 50 հազար տուգանք է վճարելու: Իսկ Լենինգորսկի շրջանն ամբողջությամբ պետք է նստեցնել: Ինչպես նաև Զնաուրի շրջանի կեսն ու Ձաուսի շրջանի մի մասը՝ նկատի ունեմ սահմանամերձ տարածքները»:

Նույն ռադիոկայանի եթերում անանունության հիմունքներով ելույթ ունեցած հարավօսական փորձագետը նկատել է. 

«Եթե նույնիսկ նման օրենք ընդունվի,ապա… հարկ կլինի վրացական ռեզիդենտուրայի կատալոգ կազմել, որը հասանելի կլինի հանրապետության բոլոր բնակիչներին»:

Սոցցանցերի օգտատերերը նույնպես մտահոգ մեկնաբանություններ են գրում.

«Այս հոդվածը բոլորին կարող է համապատասխանել, ովքեր Վրաստան են մեկնում բուժվելու, հարազատների մոտ, միջազգային միջոցառումների մասնակցելու, իսկ առաջին հերթին՝ Միջադեպերը կանխարգելելու և դրանց արձագանքելու մեխանիզմների և Ժնևյան հանդիպումների մասնակիցներին, բոլոր լրագրողներին, ովքեր խնդիրների մասին են գրում, բոլոր առցանց լրատվամիջոցներին: Բոլոր նրանց, ով պետք է բերանը փակ պահի, կարող են այս հոդվածին համապատասխանեցնել»:

Հոդվածում հնչած կարծիքներն արտահայտում են հեղինակի տերմինաբանությունն ու հայացքները և պարտադիր չէ, որ համընկնեն խմբագրության կարծիքի հետ: