Վրաստանի դպրոցներն ընտրում են վարակի և մեկուսացման միջև
Ուսումնական տարվա մեկնարկը Վրաստանի խոշոր քաղաքներում կորոնավիրուսի պատճառով հետաձգվել է մինչև հոկտեմբերի 1-ը։
Այս քայլը երկրի վարչապետ Գիորգի Գախարիան բացատրել է առկա ռիսկերի գնահատման և ճիշտ որոշումների կայացման անհրաժեշտությամբ։ Սակայն այս մոտեցումը շատերին ոչ համոզիչ է թվացել։ Հատկապես՝ մյուս շարունակվող զանգվածային միջոցառումների, օրինակ, Վրաստանում խոհրդարանական ընտրությունների նախընտրական արշավի ֆոնին։
Ծայրահեղ դժգոհ են աշխատող ծնողները․ ի՞նչ անել երեխաների հետ, եթե իրենք պետք է աշխատավայրում լինեն, իսկ դպրոցները չեն աշխատում։ Վրդովմունք է առաջացրել նաև այն, որ կառավարությունը որոշում է կայացրել այն ժամանակ, երբ շատ դպրոցներում դասերն արդեն սկսվել էին, իսկ մյուսները նախապատրաստվում էին բացվել։
Սա այն դեպքում, երբ որոշում կայացնելու համար իշխանությունները բավականաչափ ժամանակ ունեին՝ մի ամբողջ ամառ։ Եվ ընդհանրապես, ի՞նչ է փոխվելու մինչև հոկտեմբերի 1-ը։
Կրակի վրա յուղ են լցնում UNICEF-ի կանխատեսումները, որոնց համաձայն՝ դպրոցների փակումը երեխաների մոտ լուրջ խնդիրներ է առաջացնելու անվտանգության և առողջապահության տեսակետից։
Իշխանությունները պարզաբանում են, որ ամռանը շատերը հանգստանալու են մեկնել և ընտրել են Աջարիան, որտեղ համաճարակային իրավիճակը մտահոգություն է առաջացնում։ Հետևաբար, հանգստացողների վերադարձից հետո նրանց հարազատ քաղաքներում համաճարակային իրավիճակը կարող է բարդանալ, իսկ մինչև հոկտեմբերի 1-ը մնացած երկու շաբաթը հենց այն կարանտինային փուլն է, որը խորհուրդ են տալիս պահպանել վարակաբաններն ու համաճարակաբանները։
Սակայն մի խումբ ծնողներ, այնուամենայնիվ, բողոքի ակցիա են անցկացրել Վրաստանի խորհրդարանի մոտ՝ «Ոչ՝ հեռավար կրթությանը», «Երեխաները կրթության իրավունք ունեն» պերճախոս պաստառներով։
Համավարակի առաջացրած սահմանափակումները հասարակությունում ուսման հետ կապված նոր գաղափարներ են առաջացրել։ Թբիլիսիի մասնավոր դպրոցներից մեկի աշակերտի ծնողները JAMnews-ին պատմել են, որ իրենց երեխայի դասարանում միտք է առաջացել տեղափոխել դասերն աշակերտներից մեկի մեծ սեփական տուն։ Եվ սա նորարարություն չէ, այս «սխեման» փորձարկվել է արդեն թբիլիսյան մի քանի դպրոցներում։
Կրթության նախարարությունում հաստատել են այս տեղեկությունը, սակայն միաժամանակ հստակեցրել, որ բոլոր մասնավոր դպրոցները, որոնք իրենց են դիմել դասերն աշակերտների տուն տեղափոխելու խնդրանքով, մերժում են ստացել։
Հասարակությունում կարծում են, որ նախարարությունը պետք է ավելի անհատական մոտեցում ցուցաբերի դպրոցներին։ Մասնավոր դպրոցների մեծ մասը ողջ ամառ պատրաստվել է նոր ուսումնական տարվան և պատրաստ էր դասերը ժամանակին սկսել՝ երեխաների և ուսուցիչների համար առավելագույնս անվտանգ պայմաններում։
Այժմ այն, ինչ չի ստացվել դպրոցների դեպքում, մի խումբ ծնողներ փորձում են իրականացնել մանկապարտեզներում։ Նրանք պնդում են, որ այլ ելք չկա․ պետք է ընտրել աշխատանքի և երեխաների համար հոգ տանելու միջև։
Հասարակությունում, սակայն, միասնական կարծիք ուսումնական տարվա մեկնարկի հետաձգման առնչությամբ չկա։ Կորոնավիրուսով վարակման դեպքերի վիճակագրական աճի ֆոնին, աճում են նաև բնակչության ֆոբիաները։ Քիչ չեն ծնողները, որոնք առանց կրթության նախարարության հրահանգի էլ չէին պատրաստվում երեխաներին դպրոց տանել։ Ոմանք ասում են, որ հոկտեմբերի մեկին ուսումնական տարին սկսելու հրահանգն, իհարկե, հաշվի կառնեն, սակայն ուղարկել երեխաներին դպրոց, թե ոչ, իրենք կորոշեն՝ համաճարակային իրավիճակից ելնելով։
Փորձագետների մեծ մասը բացասական վերաբերմունք ունի հեռավար ուսուցման նկատմամբ, ոչ անհիմն պնդելով, որ երեխաների զգալի մասը տանը ցածր արագությամբ ինտերնետ ունի կամ ընդհանրապես չունի, չունի նաև համապատասխան սարքեր՝ գաջեթներ, հեռավար ուսուցման համար։ Այս մասին են վկայում, մասնավորապես, 2018 թ-ի տվյալները․ Վրաստանի բնակչության մոտավորապես երկու հինգերորդն ինտերնետ չունի։
UNICEF-ի հատուկ հայտարարության մեջ ասվում է, որ դասապրոցեսի ընդհատումը երկարաժամկետ հեռանկարում ծայրահեղ բացասական հետևանքներ է ունենալու հասարակական կյանքի տարբեր ոլորտների վրա․ խորանալու է անիրավահավասարությունը, վատթարանալու է առողջապահական իրավիճակը, թուլանալու են սոցիալական կապերը։
Վրաստանը հեռավար ուսուցման անգամ նվազագույն փորձ չուներ, այդ պատճառով էլ բազում խնդիրներ են առաջացել, ասում է կրթության ոլորտի փորձագետ Ռևազ Ապխազավան։ Նրա խոսքով՝ կրիտիկական իրավիճակ է ստեղծվել տարրական դասարաններում․ երեխաները, որոնք նոր են սկսել հարմարվել դպրոցին, դժավարությամբ են անցնում հեռավար ռեժիմի։
Ապխազավան կարծում է, որ իշխանությունները պետք է թույլ տան դասապրոցեսը սկսել տարրական դասարաններում։ Ընդհանուր առմամբ, նա կարծում է, որ կրթությունը նոր մարտահրավերների է բախվել․ առանց այդ էլ ոչ այնքան բարձր կրթական մակարդակը կարող է ավելիխորը անկում ապրել։ Ստեղծված իրավիճակը նպաստելու է այն թինեյջերների թվի ավելացմանն, ովքեր հեռանում են դպրոցից, չի բացառում Ապխազավան։
