Ի հեճուկս քննադատությունների. «Երևանի գինու օրեր» փառատոնը տեղի ունեցավ
«Երևանի գինու օրեր» փառատոնն այս տարի կրկին անցկացվեց, չնայած խիստ քննադատությանը, որը հնչեց սոցիալական կայքերում։ Շատերը վրդովված էին, որ Արցախյան պատերազմում պարտությունից հետո հազարավոր զոհեր ունեցող երկրում նման խրախճանք է նախատեսվում։ Մարդիկ հիշեցնում էին նաև, որ դեռ վերադարձված չեն Ադրբեջանից հայ գերիները, կան անհետ կորածներ․․․։
Սակայն գինու ավանդական փառատոնի կազմակերպիչներն այն չչեղակեցին, գինու օրերն անցան սովորականի պես մարդաշատ։ Միջոցառմանը մասնակցեցին թե՛ բազմաթիվ զբոսաշրջիկներ, թե՛ տեղացիներ։ Նրանց կարծիքները՝ ստորև։
- Կորոնավիրուսն ընդդեմ գինեգործների և խաղողագործների
- Յուրահատուկ փնջով գինիների գաղտնիքը՝ Հայաստանի արտադրողներից
Փառատոնի մասին
Երևանի գինու օրերը կազմակերպվում են 2017 թվականից, մայիս ամսվա առաջին ուրբաթ և շաբաթ օրերին, Երևանի կենտրոնական մի քանի փողոցներում։ Միայն 2021թ. միջոցառումը տեղի է ունենացավ ոչ թե մայիսին, այլ հունիսին։ Իսկ նախորդ տարի փառատոնը չկայացավ, նախ տեղափոխվեց կորոնավիրուսային համավարակով պայմանավորված սահմանափակումների պատճառով, ապա որոշվեց առհասարակ հրաժարվել դրանից։
Կազմակերպիչները միջոցառումը ներկայացնում են որպես տնտեսության երկու կարևորագույն ոլորտների՝ զբոսաշրջության ու գինեգործության շփման հարթակ և զարգացման խթան։
Այս տարի գինու փառատոնի տաղավարներում ներկայացվել է 281 տեսակ գինի․ 113 կարմիր, 91 սպիտակ, 30 վարդագույն, 18 փրփրուն և 38 մրգային:
Ի դեպ, 2021-ին փառատոնն իրականացրել է մի քանի բարեգործական նախաձեռնություն։ Մասնավորապես, Հադրութից բերված գինիների և տեղում պատրաստվող ժենգյալով հացի վաճառքից ստացված եկամուտը կուղղվի պատերազմից տուժած զինվորների և զոհվածների կանանց աջակցությանը։
Ի՞նչ էին ասում մասնակիցները
Ռուսաստանից Հայաստան ժամանած Անդրեյն ու նրա ընկերները հյուրանոցում են տեղեկացել միջոցառման մասին ու որոշել են, որ պետք է անպայման մասնակցել դրան։ Հարցին, որ փառատոնը քննադատության է ենթարկվում մարդկանց կողմից, ովքեր կարծում են, թե հետպատերազմական իրականությունում նման միջոցառումներ կազմակերպելն անթույլատրելի է, Անդրեյն արձագանքեց՝ մատնացույց անելով հավաքվածներին․
«Իսկ այս մարդիկ ինչ է, երջանիկ լինելու իրավունք չունե՞ն»։
Արտերկրում բնակվող և ամառային հանգստի մի քանի օրերը Հայաստանում անցկացնող Սամվելն անգամ չի ցանկանում նման հարց լսել․
«Պատերազմի ու քաղաքականության մասին չեմ ցանկանում խոսել։ Այդ ամենը [պատերազմը, զոհերը] նրա համար էին, որ կյանքը շարունակվի, ու ահա՝ շարունակվում է»։
Սպասարկման ոլորտում աշխատող Անուշն էլ է փառատոնի մասին բազմաթիվ հակասական կարծիքներ լսել, սակայն նա գնահատում է տնտեսական նման ծանր պայմաններում աշխատող գինի արտադրողների ջանքերը․
«Ֆանտաստիկ նոր բրենդներ բացահայտեցի։ Ուրախացա, որ չնայած երկրի տնտեսական վատ վիճակին, գործ են անում ու արտահանում այլ երկրներ։ Թող մարդիկ գիտակցեն, որ տնտեսությունը սգով ու լացով չեն պահում։ Պետք է առաջ շարժվել»։
Զբոսաշրջության ոլորտում աշխատող Ռոզան նույնպես համակարծիք է այդ պնդման հետ, քանի որ նախորդ տարի տնտեսության այս ճյուղը պարզապես կաթվածահար էր եղել։
«Կազմակերպիչներն ավելի համեստ են գտնվել երաժշտական հատվածի մասով։ Նախորդ տարիներին այդպես չէր։ Այսինքն, նրանք էլ են մտահոգված, բայց ամենակարևորը, որ այսքան զբոսաշրջիկ եմ նորից տեսնում», — ասում է Ռոզան։
