Թույլ չենք տա հայրենիքը վաճառել: Թվացյալ հայրենասիրությունն Աբխազիայում

Ցանկացած նախաձեռնություն հալածանքի ենթարկելն այժմ նորաձև է դարձել: Փաստարկներ գտնելու համար չարչարվել պետք չէ. նման քննադատութան լավագույն գործիքը հայրենասիրական զգացմունքների հետ խաղն է: Բավական է գոռալ՝ «Հայրենիքն են վաճառո՜ւմ», և այդ պայմանական գնացքը, որքան ռացիոնալ գաղափարներով էլ այն բեռնված լինի, անպայման ռելսերից դուրս կգա:

Այլ տարբերակ պարզապես չկա: Եթե որևէ մեկնը մեզ մոտ չի չկասկածում, որ հայրենիքն անպայման վաճառելու են, նա նվազագույնը կասկածելի անձ է, որը դավաճանության եզրին է կանգնած:

Եվ այստեղ արդեն կարևոր չէ՝ խոսքը գնում է մեծ քաղաքականության, թե ինչ-որ սոցիալական ակցիայի մասին: Թվացյալ հայրենասիրական երգչախումբը, իսկ ես նրանց հենց այդպես էլ ընկալում եմ, գրավել է ողջ աբխազական տարածքը՝ իր ամենատես աչքից գրեթե ոչ մի ազատ տեղ չթողնելով: Եվ օրինակները շատ են:

Նախորդ շաբաթ օրը «Գումի» երկաթուղային պլատֆորմում տոնավաճառ անցկացվեց: Ակցիայի կազմակերպիչներն Աբխազիայի կանանց ասոցիացիան էր՝ ՄԱԿ զարգացման ծրագրի և Սուխումի քաղաքապետարանի աջակցությամբ: Գյուղացիները բոլորը շրջաններից (այսինքն անմիջական արտադրողները) հնարավորություն ստացան մայրաքաղաք բերել իրենց ապրանքն ու առանց միջնորդների ինքնուրույն այն իրացնել:

Գնորդների շրջանում աննախադեպ իրարանցում էր: Երկու ժամվա ընթացքում Սուխումի բնակիչներն ամեն ինչ սրբեցին վաճառասեղաններից:

Արդյունքով ոգևորված կազմակերպիչներն արդեն ուզում էին այդ միանգամյա ակցիան ավանդույթ դարձնել, բայց այստեղ խառնվեցին հայրենասերները:

Սոցցանցերում ինչ-որ մեկն, իր խոսքով, «Գումի» պլատֆորմում գտած վրացերեն կտրոն տեղադրեց, և առանց հասկանալու, թե ինչ է դա և որտեղից, շարանով սկսեցին բոլորը մեղադրական վճիռ կայացնել, այդ տրամաբանությունից հետևող եզրակացությամբ, որ հանգստյան օրվա տոնավաճառին գյուղացիները Վրաստանից բերված գյուղատնտեսական ապրանք են վաճառել:

Եվ կարևոր չէ, որ հետագայում պարզվեց, որ այդ կտրոնը 2 ամսվա վաղեմության էր, և որ դրա դիմաց, եթե Գուգլի թարգմանիչը չի խաբում, գազօջախ է գնվել, և տոնավաճառի հետ այդ թղթի կտորը ոչ մի կապ չունի: Թվացյալ հայրենասիրական ձթի տակառով մենք հասցրինք ոչնչացնել ռացիոնալ մի գդալ մեղրը:

Հիմա հաջորդ տոնավաճառին, ըստ երևույթին, դեռ երկար կսպասենք: Ո՞վ կուզի այդքան ջանքերից հետո կրկին մեղադրվել վաճառված լինելու մեջ:

Ավաղ, հանրության համար հաշվարկված բացահայտ ցուցադրական խաղի տեսք ունեցող սերը հայրենիքի հանդեպ այլ նախաձեռնություն չի ճանաչում: Քանի որ ցուցադրաբար սիրելուց բացի ոչ մի այլ բան չի կարող անել: Եվ ուրիշներին էլ թույլ չի տա նախաձեռնություն դրսևորել, այդ թվում նաև՝ հենց այն երկրին, որին անմնացորդ սիրում է:

Հոդվածում արտահայտած մտքերն արտահայտում են հեղինակի տերմինաբանությունն ու հայացքները և պարտադիր չէ, որ համընկնեն խմբագրության դիրքորոշման հետ:

Հրապարակվել՝ է 19.10.2016