«Եթե այսպես շարունակվի, Արևմուտքն իրոք կցանկանա Վրաստանում իշխանափոխության հասնել». կարծիք
Արևմուտքի պատասխանը «Վրացական երազանքին»
Քաղաքական ակտիվիստ Դավիթ Զուրաբիշվիլին կարծում է, որ ի պատասխան «Վրացական երազանք» կուսակցության կողմից բռնաճնշող բնույթի օրենքների ընդունման, Արևմուտքը միանգամայն կարող է որոշել Վրաստանում իշխանություն փոխել: Այսինքն՝ իրականում անել այն, ինչում մինչ այժմ նրան մեղադրում է «Երազանքը»:
Դավիթ Զուրաբիշվիլի
«Ընդունելով օրենք, որն արգելում է ստանալ արտասահմանյան դրամաշնորհներ առանց կառավարության թույլտվության, «Վրացական երազանքը» փորձում է լիովին վերահսկել հասարակական կազմակերպությունների ոլորտը:
Բացի այդ, նրանք ցանկանում են արգելել ընդդիմադիր կուսակցությունների գործունեությունը և այլն: Աստված գիտի, թե էլ ինչ կանցնի նրանց մտքով:
Ինչո՞ւ է կառավարությունն այդպես վարվում:
Իմ կարծիքով՝ սա փորձ է փակելու բոլոր հնարավոր ճեղքերը, որոնցից կառավարությանը, ըստ իր կարծիքի, սպառնում է հեղափոխություն և հեղաշրջում:
«Վրացական երազանքի» պատվավոր նախագահ Բիձինա Իվանիշվիլին և նրա մերձավոր շրջապատը լրջորեն կարծում են, որ որոշ ազդեցիկ արևմտյան ուժեր ծրագրում են տապալել իրենց հասարակական կազմակերպությունների և ընդդիմադիր կուսակցությունների դրամաշնորհային ֆինանսավորման միջոցով: Համապատասխանաբար, «Երազանքը» դիմում է հակամիջոցների՝ հեղափոխությունը կանխելու համար:
Իհարկե, նման դավադրության տեսությունը լկտիության գագաթնակետն է: Բայց խնդիրն այն է, որ Իվանիշվիլին, նրա շրջապատն ու նրանց կողմնակիցների զգալի մասն իրոք հավատում են այդ հիմարությանը և ըստ դրա են գործում:
Իսկ դա իր հերթին շատ լուրջ խնդիր է ներկայացնում ամբողջ երկրի համար: Բայց դա նաև լուրջ խնդիր է հենց «Երազանքի» և անձամբ Բիձինա Իվանիշվիլիի համար:
Բանն է, որ իրականում Ամերիկայում կամ Եվրամիությունում ոչ ոք երբեք չի դիտարկել Իվանիշվիլիի կառավարության տապալման հնարավորությունը: Ընդհակառակը, ողջ Արևմուտքը փորձում էր համոզել Իվանիշվիլիին, հորդորել նրան, իսկ հետո՝ «ուշքի բերել նրան» փոքր ճնշմամբ:
Բայց այդ ամենն ապարդյուն եղավ: Իվանիշվիլին այդ բոլոր փորձերը համարում էր իրեն տապալելու ծրագրի մաս: Վերջին հույսը 2024 թվականի խորհրդարանական ընտրություններն էին, բայց այդ ընտրություններից հետո Իվանիշվիլին և «Երազանքը», ընդհակառակը, փաստացի Հավաքական Արևմուտքը հայտարարեցին իրենց գլխավոր թշնամի:
Ի՞նչ կարելի է ակնկալել այս ամենից: Արևմուտքը վերջապես կորոշի անել այն, ինչը «Երազանքը» վերագրում էր նրան մինչ այժմ՝ իշխանափոխություն Վրաստանում: Եվ նրանք ունեն դրա համար բավականին արդյունավետ լծակներ: Եթե այդպիսի որոշում կայացվի, ապա դրան անպայման կհետևեն համապատասխան գործողություններ, և կուսակցությունների ու դրամաշնորհների ոչ մի արգելք դրան չի օգնի:
Հավանաբար, այս սպառնալիքն արդեն ձեռք բերած կլիներ միանգամայն իրական ուրվագծեր, եթե չլիներ քաղաքական փոթորիկը, որը բորբոքվեց Դոնալդ Թրամփի ընտրվելուց հետո: Սա ժամանակավորապես հետաձգեց Վրաստանի հարցը, քանի որ Արևմուտքն այժմ մեզ համար ժամանակ չունի: Բայց վաղ թե ուշ, ինչպիսին էլ լինի նոր աշխարհակարգը, այն կանդրադառնա նաև մեզ վրա»:
Հետևեք մեզ — Facebook | Youtube | Telegram
Արևմուտքի պատասխանը «Վրացական երազանքին»
