Հայաստանում անցկացվում են հայ-ռուսական համատեղ զորավարժություններ

Հայաստանի տարածքում սկսվել են հայ-ռուսական համատեղ զորավարժությունները: Դրանց մասնակցում է մոտ 3 հազար զինվորական, 500 միավոր ռազմական տեխնիկա, այդ թվում՝ ՄԻԳ-29 կործանիչներ, ուղղաթիռներ, զենիթահրթիռային համալիրներ և անօդաչու սարքեր: Հայաստանում զորավարժությունները կտևեն մինչև օգոստոսի 15-ը:

Դրանք անցկացվում են Վրաստանում ՆԱՏՕ-ի մասշտաբային զորավարժությունների ֆոնին: «Արժանի գործընկեր 2018» զորավարժություններին մասնակցում է ավելի քան երեք հազար զինծառայող 13 երկրներից, այդ թվում՝ Վրաստանից, ԱՄՆ-ից, Մեծ Բրիտանիայից, Գերմանիայից, Ֆրանսիայից, Թուրքիայից, Ուկրաինայից, Ադրբեջանից: Հայաստանից դրանց մասնակցում է 4 սպա:

Ռուսաստանի իշխանություններն արդեն հասցրել են ափսոսանք հայտնել այն կապակցությամբ, որ այդ զորավարժություններին մասնակցում են իր հարևան երկրները: Մոսկվան կարծում է, որ զորավարժությունները Ռուսաստանի դեմ են ուղղված: Եվ ԱԳՆ մամուլի քարտուղար Մարիա Զախարովան նույնիսկ պաշտոնապես այդ մասին հայտարարել է.

«Չենք կարող համաձայնել Վրաստանի պաշտպանության նախարարության այն հայտարարության հետ, թե այդ զորավարժություններն ուղղված են սևծովյան տարածաշրջանում անվտանգության ապահովմանն աջակցելուն: Կայունությունն ու անվտանգությունը կառուցողական երկխոսությունն է, այլ ոչ թե ուղղաթիռներն ու տանկերը: Ակնհայտ է, որ դրանց իրական նպատակն, առաջին հերթին, Հարավային Օսիայի, Աբխազիայի և Ռուսաստանի վրա ուժային ճնշման պրոյեկտումն է»:

Քաղաքագետ Ստեփան Գրիգորյանը նշում է, որ Ռուսաստանն ավանդաբար բացասաբար է վերաբերվում ՆԱՏՕ-ի հետ իր գործընկերների համագործակցությանը.

«Ռուսաստանը ՆԱՏՕ-ին դիտարկում է որպես իր համար սպառնալիք: Եվ նա ցավագին է վերաբերվում հետխորհրդային երկրներին, որոնք համագործակցում են կամ ձգտում են անդամակցել ՆԱՏՕ-ին: Դա Վրաստանն է և Ուկրաինան: Հայաստանը միշտ է աշխատել ՆԱՏՕ-ի հետ: Մեր ծրագրերն այնքան մեծ չեն եղել, որպեսզի Ռուսաստանի համար վտանգ ներկայացնեն: Սակայն նույնիսկ այդ պարագայում է նա ափսոսանք հայտնել: Դա, առաջին հերթին, կապված է մեծ քաղաքականության հետ: Եվ հայ-ռուսական զորավարժությունները, հնարավոր է, փոխհատուցման քայլ են Հայաստանի իշխանությունների կողմից, որպեսզի Ռուսաստանն այդքան չնեղանա»:

Միաժամանակ փորձագետը կարծում է, որ ՆԱՏՕ-ի զորավարժություններին մասնակցելու Հայաստանի իշխանությունների որոշումը ճիշտ է.

«Այդ զորավարժությունները մեր ռազմական կոնտինգենտին, բուժանձնակազմին և սակրավորներին լավ հմտություններ են տալիս: Չէ՞ որ դա ռազմատեխնիկական համագործակցություն չէ, որ մենք ասեինք, թե Հայաստանն անցնում է ՆԱՏՕ-ի չափանիշներին: Ոչ, մեր զինվորականները կարևոր հմտություններ են ստանում: Եվ հետո, Հայաստանը չի կարող ամբողջությամբ մեկուսանալ միջազգային հանրությունից: Սակայն նման բաները պետք է քննարկել Ռուսաստանի հետ, ոչ թե համաձայնեցնել, այլ քննարկել»:

Ստեփան Գրիգորյանը նշում է, որ մինչ այսօր Հայաստանի իշխանությունները կարողացել են ռազմական համագործակցություն ձևավորել ՀԱՊԿ շրջանակում՝ միաժամանակ չհրաժարվելով ՆԱՏՕ-ի ծրագրերից.

«Այդ ծրագրերը չեն հակասում ՀԱՊԿ շրջանակում համագործակցությանը: ՆԱՏՕ-ի հետ մենք գիտական ծրագրեր, արտակարգ իրավիճակների ծրագրեր ենք անցկացնում: Ըստ էության, այդտեղ ռազմական բաղադրիչը մեծ չէ»: