Հայաստան․ հաղորդակցության արգելք կամ լրացուցիչ զրկանք կալանավորվածների համար
Կալանավորված անձանց տեսակցություններն ու զանգերն անհիմն արգելվում են։ Այս մասին ահազանգում է ՄԻՊ գրասենյակը՝ վկայակոչելով ստացված բողոքները։
«Բողոքներից մեկով՝ կալանավորված կինը զրկվել է անչափահաս երկու երեխաներին տեսնելու կամ նրանց հետ խոսելու հնարավորությունից, և չեն ներկայացվել պատշաճ հիմնավորումներ։
Գործերից մեկով սահմանվել և շուրջ վեց ամիս արգելանք է կիրառվել տեսակցությունների և հեռախոսազանգերի նկատմամբ, ներառյալ՝ զավակների»,- ասված է հաղորդագրությունում։
Պաշտպանի գրասենյակն ուսումնասիրել է ինչպես բողոքները, այնպես էլ վարույթ իրականացնող մարմինների կայացրած որոշումները։ Արդյունքում պարզվել է, որ որոշումները ոչ միշտ են պատճառաբանված, իսկ դրանց վերանայումն անհարկի ձգձգվում է։
«Նման պայմաններում սահմանափակումը հաճախ կիրառվում է ինքնանպատակ, առանց իրավաչափ շահի հետապնդման, ավելին, ունենում է կալանավորված անձին հոգեճնշելու, նրանից քննության համար անհրաժեշտ տեղեկություններ ստանալու միտում: Ստացվում է, որ անձին ազատությունից զրկելուց զատ, նրան պատճառվում են լրացուցիչ զրկանքներ՝ ընտանիքի հետ կապը սահմանափակելու ձևով», — ասված է ՄԻՊ 2020 թ․-ի տարեկան հաղորդման մեջ։
Ըստ աղբյուրի՝ չի պարզաբանվում, թե ինչ փաստական տվյալների արդյունքում է հետևություն արվել, որ տեսակցության ու հեռախոսային խոսակցության իրավունքից օգտվելը կխոչընդոտի գործի օբյեկտիվ քննությանը։
ՄԻՊ-ը հայտնում է, որ սովորաբար տեսակցություններն ու հեռախոսային խոսակցություններն արգելվում են միաժամանակ։
Ըստ Թաթոյանի՝ խնդրի լուծումը պետք է լինի ոչ թե իրավիճակային, այլ՝ համակարգային։
Այսինքն, հաղորդակցության ցանկացած սահմանափակում պետք է ունենա հատուկ և անհատականացված հիմնավորում, ինչպես նաև պարբերաբար վերանայման հնարավորություն։
Պաշտպանը հիշեցնում է, որ դեռևս 2018-ին ՄԻՊ աշխատակազմը մշակել էր օրենսդրական փոփոխությունների նախագիծ, որը քննարկվել էր Ազգային ժողովի հանձնաժողովներում։
