ფოსტალიონები ცხინვალში: „გადარჩენისთვის ვიბრძვით, სანამ ხელისუფლება დაპირებებით გვკვებავს“
ფოსტალიონები ცხინვალში
2023 წლის ნოემბრის დასაწყისში ცხინვალში ფოსტალიონები მიზერული ხელფასის გამო გაიფიცნენ და მუშაობაზე უარი თქვეს. ე.წ. ხელისუფლებამ მათთან ოფიციალური პირები გაგზავნეს და კონფლიქტის მოგვარება სცადეს. ისინი მათ დაპირდნენ, რომ 2024 წლიდან ხელფასი გაეზრდებოდათ, რაც საშუალოდ 13 ათას რუბლზე ოდნავ მეტია [დაახლოებით $146]. მაგრამ ჯერჯერობით, ფოსტალიონების შემოსავალი ისევ დაბალია, სამუშაო პირობები კი რთული.
ოქტომბერში ცხინვალის მთავრობამ დაამტკიცა საარსებო მინიმუმი ერთ სულ მოსახლეზე 2023 წლის მესამე კვარტლისთვის 15157 რუბლის ოდენობით [დაახლოებით $170]. ეკონომიკური განვითარების მინისტრის, ძამბოლატ თადატაევის განცხადებით, ეს 0,44 პროცენტით მეტია მეორე კვარტალზე.
სამხრეთ ოსეთში ცხოვრების დონეს მთავრობა ყოველკვარტალურად ამტკიცებს ფასების დინამიკის ანალიზის საფუძველზე, მაგრამ ეს მშრალი მაჩვენებლები არანაირად არ მოქმედებს რეალურ მდგომარეობაზე.
როგორც ოსმა ფოსტალიონებმა JAMnews-ს ანონიმურობის პირობით განუცხადეს, რეგიონებში ფოსტალიონების ხელფასი დაახლოებით 6 ათასი რუბლია [$67], ხოლო მათი კოლეგები ცხინვალიდან 9 ათასს [101 აშშ დოლარს] იღებენ.
- ოკუპირებული ახალგორის პროკურატურამ აქტივისტი თამარ მეარაყიშვილი დააკავა
- სამხრეთ ოსეთს სურს შეუერთდეს რუსეთს, ამბობენ ადგილობრივი პოლიტიკოსები
- ცხინვალი: რატომ არ გაუადვილებს ფერმერებს ცხოვრებას „გამარტივებული წვდომა“
“არავინ მუშაობს ასეთ გროშებზე “კარგი ცხოვრების” გამო”
ყოველ დილით 66 წლის მზია (სახელი შეცვლილია) ცხინვალში სამუშაოდ მიდის ახლომდებარე სოფლიდან:
„წვიმაში, თოვლში და სიცხეში ცხინვალში ჩავდივარ 9 საათზე, ვიღებ გაზეთებს და წერილებს, შემდეგ კი შუადღის სამ-ოთხ საათამდე დავდივარ მიმდებარე სოფლებში და ვარიგებ. წერილები ბევრია, მიწოდებას არასდროს ვაყოვნებ“.
მზია ამბობს, რომ უკვე 14 წელია ცხინვალთან მდებარე ექვს დასახლებაში დადის. მისი ხელფასი 5800 რუბლს შეადგენს [დაახლოებით $65]. მზია ამბობს, რომ სოფლის მცხოვრებლები ძალიან ინტერესდებიან არა მხოლოდ სამხრეთ ოსეთის, არამედ ჩრდილოეთ ოსეთის მოვლენებით.
„კარგი ცხოვრების გამო, არავინ მუშაობს ასეთ გროშებზე. მაგრამ ჩვენ არ ვიცით რაიმე სხვა გზა. ყველანი ფეხით დავდივართ. ველოსიპედი არავის აქვს. წინა წლებში ქალაქის ფოსტალიონებს ჩუქნიდნენ ფეხსაცმელებს, ქოლგებს და საწვიმარ ქურთუკებს, მაგრამ ეს მხოლოდ ცხინვალის ფოსტალიონებისთვის იყო განკუთვნილი. ჩვენ, სოფლელებს, ეს არასდროს გვღირსებია.” – ჩივის ქალი.
მზიას მოკრძალებული შემოსავლის თითქმის მესამედი ყოველთვიურად კომუნალური გადასახადების გადახდაზე მიდის. კერძოდ, ელექტროენერგიაზე, რომლის ხარჯები მერყეობს 1000-დან 2000 რუბლამდე [დაახლოებით $11-22]. გაზის გადახდა არ უწევს – სოფლებში გაზი არ არის, სახლს შეშით ათბობს.
თანაგრძნობის გარდა არაფერი
მზიამ თავისი კოლეგის, ზარემას (სახელი შეცვლილი) ისტორიაც გვიამბო, რომელიც 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ დანგრეულ სახლში ცხოვრობს. დაბომბვისას მეორე სართული განადგურდა – ახლა არც სახურავია და არც ფანჯრები, წვიმის დროს სახლში ისე იღვრება წყალი, როგორც გარეთ. მაგრამ ბოლო 15 წლის განმავლობაში ზარემას ხელისუფლებისგან “თანაგრძნობის” გარდა არაფერი მიუღია.
ის ცდილობს პრობლემის მოგვარებას დამოუკიდებლად. მან მოახერხა ფანჯრების დამონტაჟება პირველ სართულზე, მაგრამ აღარ ეყო საკმარისი თანხა რემონტისთვის და სახლის შემდგომი კეთილმოწყობისთვის.
მზია იხსენებს, რომ რამდენიმე წლის წინ ზარემამ შვილი ავტოკატასტროფაში დაკარგა და სამძიმრის დღეებში სახლის კედელი ჩამოინგრა, რამაც სასწაულებრივად არ დახოცა სამძიმრის გამოსახატად მისული ხალხი. სახლის ნაწილი დღემდე დანგრეულია:
„ვინ დაუბრუნებს შვილს დედას? ასე ვცხოვრობთ. ჩვენ მხარს ვუჭერთ ერთმანეთს, სანამ პოლიტიკოსები იბრძვიან ძალაუფლებისთვის და იძლევიან დაპირებებს. ჯერჯერობით გვჯერა, რომ ხელფასები ახალი წლიდან გაიზრდება. სხვა რა გზაა?”
სტატია მომზადებულია ცხინვალის რედაქციის მიერ და პროექტის პირობების თანახმად, დაბეჭდილია უცვლელად.ტექსტში გამოყენებული ტერმინები და ტოპონიმები, ასევე მოსაზრებები და იდეები, გამოხატავს სტატიის ავტორის პირად პოზიციას და ყოველთვის არ ემთხვევა JAMnews-ის და მისი ცალკეული თანამშრომლების მოსაზრებებსა და პოზიციას. JAMnews-ი იტოვებს უფლებას წაშალოს პუბლიკაციის ქვეშ დატოვებული კომენტარები, რომლებიც შეფასდება, როგორც შეურაცხმყოფელი, მუქარის შემცველი, ძალადობის წამქეზებელი და ასევე ეთიკურად მიუღებელი სხვა მიზეზების გამო
