“Yuğ” teatrından Krişna məbədinə - bir aktyorun hekayəsi
Krişna Şüurunu seçən animator
“Necə olur ki, insan dünyaya gəlir, yaşayır, ailə qurur, ev-eşik, var-dövlət, iş, karyera qazanır və sonda heç olmayıbmış kimi dünyadan köçür. Bu sual məni həmişə düşündürüb ki, görəsən, burada məna nə idi? Allah-Təala bizə nə demək istəyir?”
50 yaşlı aktyor, animator Natiq Abdulla bu suallar ətrafında hələ məktəbliykən düşünməyə başlayıb. Elə bu suallar da onu gənclik illərində Krişna Məbədinə gətirib çıxarıb. Artıq 30 ildən çoxdur ki, o, bu məbəddə xidmət edir.
- Lili: rəssam niyə evinə qayıda bilmir?
- Bakıda “dreadlocks” bacaran yeganə bərbər. Video
- “Taun vaxtı ziyafət”. Gürcüstanda ilk azərbaycandilli teatr necə yarandı?
Aktyorluq həvəsilə “Yuğ” teatrına
Natiq Abdulla Şirvanda anadan olub. Uşaqlıqdan aktyorluq sənətinə marağı olub. Odur ki, məktəbi bitirəndən sonra İncəsənət Universitetinin Aktyorluq Fakültəsinə qəbul olub.
“Mən düşünürdüm ki, teatrda çox maraqlı, dəyərli rollar, fikirlər olacaq. Teatrda, sonradan bir neçə illik televiziya təcrübəmdə də gördüm ki, ssenarilər, tamaşalar, mövzular çox sıradandır və kommersiya xarakteri daşıyır”.
Universitetin bitməsinə bir ay qaldıqda Natiq anlayır ki, onu təyinatla rayona işləməyə göndərəcəklər. Rayon teatrlarında heç bir perspektiv görməyən Natiq üçün gözlənilməz hadisə baş verir. Dostlarının təkidilə “Yuğ” teatrına, Vaqif İbrahimoğlunun tamaşasını izləməyə gedir. Tamaşanın sonunda Vaqif İbrahimoğlu onu çağırır və məşqlərə dəvət edir.
“Vaqif müəllim hamı dağılışandan sonra dedi ki, Eey… sən keç bu tərəfə. Hələ də anlamıram ki, bu necə oldu. O qədər adamın içindən məni seçdi, əyləşdirdi, dedi ki, sən bundan sonra məşqlərə gəl. Ondan sonra teatra gedib-gəlməyə başladım, məşqlərdə iştirak edirdim. Çox qısa bir zamanda Vaqif müəllim mənə rol verdi. Elə bir rol idi ki, tamaşa başlayandan sona kimi səhnədə idim”.
“Vaqif İbrahimoğlu tələbələrini itirməyi sevmirdi”
“Həyat fəlsəfəsi” ətrafında düşüncələri “Yuğ” teatrında çalışmağa başlamazdan əvvəl, hələ universitetin ilk illərində onu Krişna Şüuruna gətirib çıxarmışdı.
“Universitetim şəhərin mərkəzində, “Molokan” bağı deyilən yerdə idi. Universitetin ətrafında Krişna Şüuru davamçıları olan qardaşlarımızı tez-tez görürdüm. Onlar kitab təbliğ edirdilər, küçədə insanlara bu dinin fəlsəfəsi barədə danışırdılar. Mən də o söhbətlərə qulaq asarkən gördüm çox maraqlı şeylər danışırlar. Ölümdən sonrakı həyat… Mənim də elə axtardığım o idi”.
Natiq “Yuğ” teatrında çalışdığı dövrdə də Krişna məbədinə davamlı gedib-gəlirdi. Məbədə, Krişna Şüuruna daha çox bağlandıqca teatrı tərk etməyə qərar verir.
“Vaqif müəllimin, “Yuğ” teatrının da öz fəlsəfəsi vardı və mənə çox yaxın idi. 2 il teatrda işlədim. Sonra artıq hiss etdim ki, Vaqif müəllimin fəlsəfəsi mənə kifayətdir. Bir yerdən sonra artıq hiss edirsən ki, bir mərhələdən o biri mərhələyə keçid etməlisən. Mən teatrda daşıdığım fəlsəfəni sadəcə səhnədə yaşaya bilirdim, Krişnada isə bunu real həyatımda yaşamaq mümkün idi”.
Deyir ki, müəllimi Vaqif İbrahimoğlu Krişna üçün teatrı tərk etmək istədiyini öyrənəndə çox məyus olub,
“İstəyirdi məni yolumdan döndərsin, deyirdi ki, səni mən bu səviyyəyə gətirmişəm, mən yetişdirmişəm, sən isə teatrı qoyub getmək istəyirsən. O zaman mən cavab verdim ki, Vaqif müəllim, mən sizə hər şeyə görə borcluyam, hər şeyə görə dərin təşəkkür edirəm, ancaq məni artıq o tərəf çox cəlb edir, həyatımı, gələcəyimi, hətta bu dünyadan sonrakı həyatımı da orada aydın şəkildə görürəm. Vaqif müəllimə son günə qədər dərin təşəkkürümü bildirmişəm. Amma onda mənə qarşı böyük bir inciklik qaldı, tələbələrini itirməyə sərt yanaşırdı”.
Qatı müsəlman ailənin Krişnaya tapınan övladı
Natiq deyir ki, müsəlman ailəsində dünyaya gəlib. Ailəsi dinə, Allaha çox bağlı insanlar olub. Hətta nənə-babaları rayonda böyük din təbliğatçıları kimi tanınıblar. Odur ki, ailəsi onun fərqli dini etiqada yönəldiyini öyrənəndə bunu ilk vaxtlarda qəbul edə bilməyiblər. Xüsusən də anası uzun müddət bu vəziyyətlə barışa bilməyib, amma sonralar oğlunun seçiminə hörmətlə yanaşmağa başlayıb.
“Ailəm fərqliliklərə takılırdı ki, Krişnada filan şey başqa cürdür, İslamda başqadır. Mən bacardığım qədər anlatmağa çalışırdım ki, əslində burda olan şeylər İslamda da var. Xüsusən, anam çox dindardı deyə iradları çox olurdu. Amma indi aramızda heç bir mübahisə olmur, mən onun imanına, o da mənim imanıma böyük hörmətlə yanaşırıq. Hətta sonradan anam deyirdi ki, bala, elə əsl müsəlman sənsən (gülür)”.
Ailədə iki qardaş, bir bacıdırlar. Deyir ki, onlar da Allaha, dinə bağlı olan adamlardır.
“Bacı-qardaşlarımla din mövzusunda heç bir ziddiyət yaşamamışam. Biləndə ki, mən Krişna məbədinə gəlib-gedirəm, bacım o qədər gözəl qəbul elədi. Qardaşım da həmçinin vegetariandır, o da həmişə ilahi elmi təqdir edir”.
Krişna məbədində təməli qoyulan vegetarian ailə
Teatrdan ayrıldıqdan sonra Natiq məbədə köçüb, orda yaşamağa və xidmət etməyə başlayır. Elə oradaca həyatının sevgisini tapır. Krişna Şüuru davamçısı olan iki gənc bir müddət birlikdə yaşadıqdan sonra el qaydası ilə evlənir.
“Bizdə toy olmayıb, kampaniya olub. Qonaqlar evə yığılıb, süfrə açılıb. Qızın evindən də, bizdən də ən yaxın qohumlar dəvət olunub. Beləcə evlənmişik. Onun məndən daha çox Krişnaya, Allaha sevgisi, məhəbbəti var, məndən də çox inkişaf edib bu yolda”.
İndi onların 2 oğlu var. Hər ikisi Krişna Şüuru davamçısıdır, amma müasir dövrlə də çox yaxşı ayaqlaşırlar. Böyük oğlan pianoçudur, hərbi xidmətdən yenicə qayıdıb. Kiçik oğlu isə məktəbdə oxuyur.
“Onlara baxanda heç deməzsən ki, bu bizim övladlardı, amma bir az dərinə gedəndə, ünsiyyət saxlayanda işartı artıq görünür. Onlar özlərində müasirlik, əxlaq və fəlsəfəni birləşdiriblər. Oğlum pianoçudur, musiqilər bəstələyir, öz üzərində çalışır, orta musiqi təhsili alıb. Düzdü, məktəbi yaxşı oxumayıb, müəllimlər şikayət edirdi həmişə. Bunları eşitsə, deyəcək ki, ata, bunları niyə danışırsan (gülür). Amma sən demə, çox böyük potensialı var imiş. İstəyirəm, musiqi potensialını daha yaxşı açması üçün ona bacardığım qədər şərait yaradım…”
Natiq Krişna Şüuruna gəldikdən sonra ətdən birdəfəlik imtina edir. Həyat yoldaşı da həmçinin. Odur ki, onların evində ümumiyyətlə ətdən istifadə olunmur. Hətta övladları doğulandan bəri ümumiyyətlə ət dadmayıblar.
“Bizə çox dedilər ki, siz ət yeməsəniz, uşaqlara ət yedizdirməsəniz, uşaqlarınız xəstə, fiziki zəif, qüsurlu ola bilərlər. Amma hamısı yanlış çıxdı. Uşaqlar gözlərini açandan ət yeməyiblər. Yumurta, balıq belə dillərinə dəyməyib. Sağlamlıqları da yerində. Bədənlərimizi heyvan qəbirstanlığına çevirməməliyik. İnsan ətin verdiyi zülalları, vitaminləri başqa qidalardan, məsələn, paxlalılardan ala bilər”.
Uşaqlarla ruhu zənginləşən Natiqin YouTube kanalı xəyalı
Natiq hazırda uşaq ad günlərində, şənliklərdə, bayramlarda animator olaraq çalışır. Deyir ki, bu işi də mənəvi cəhətdən onu təmin edir.
“Uşaqlar yer üzünün ən təmiz yaradılmışlarıdır. Onlarla ünsiyyətdə olduqca, onları əyləndirdikcə, gülüşlərini gördükcə, mən də mənən rahatlıq tapıram. Uşaqlar ruhumu daha da zənginləşdirirlər”.
Lakin Natiqin bir xəyalı da var. O, sosial mediada fəlsəfi mövzuda verilişlər hazırlamaq arzusundadır.
“Youtube kanalı açmaq istəyirəm. Məqsədim insanları düşünməyə vadar etmək, dünyanın mahiyyəti, yaşamağın mənası barədə söhbətlər açmaqdır. Tanınmış mütəfəkkirlərin dinlə bağlı aforizmlərini öz nəzər nöqtəmdən keçirərək bu fikirləri aşıqlamaq xəyalım var. Ümid edirəm ki, buna nail olacam”.
