Rusiyanın Baş naziri – Rusiya-Gürcüstan müharibəsinin onilliyi haqqında

2008-ci il Rusiya-Gürcüstan müharibəsinin onilliyinin astanasında o zaman Rusiyanın prezidenti vəzifəsini tutumuş Baş nazir Dmitri Medvedyev “Kommersant” qəzetinə müsahibə verib.

Müharibənin labüdlüyü haqqında

Yox, heç bir labüdlük olmayıb. Mənim qiymətləndirmələrim də əvvəlki kimi qalır: Saakaşvili və onun tətəfdarlarının məsuliyyətsiz, əxlaqsız, cinayətkar hərəkətləri olmasaydı, müharibə baş verməzdi.

Münaqişənin mənbələri haqqında

Problemlərin kökü, sözsüz ki, 1990-cı illərdə baş verənlərdə, 1990-cı illərdə Tbilisidə hökumətin qəbul etdiyi, əvəzində nə Abxaziyanın, nə də Cənubi Osetiyanın qəbul etmədiyi qərarlardadır. Nəticədə münaqişə baş verdi, sülhməramlılar yeridildi.

Amma 2008-ci ilədək bütün bu mənfi prosesləri, çıxışları, hətta hərdənbir baş verən zorakı təzahürləri tarazlaşdırmaq mümkün olurdu.

2008-ci ildə isə Gürcüstan hökuməti prezident başda olmaqla aqressiyaya yaşıl işıq yandırdı və olan oldu. Bu, qaçılmaz deyildi. Bu, sözsüz ki, Saakaşvili və onun ətrafının subyektiv seçimi idi.

Mixail Saakaşvili ilə münasibətlər haqqında

Mən prezident vəzifəsinə yenicə keçəndə o dedi ki, münasibətləri bərpa etmək istəyir, dost olmaq niyyətindədir – bir sözlə, xeyli xoş söz söylədi. Mən bütün bunları dinləyib dedim: münasibətləri inkişaf etdirmək istəyirsiniz – gəlin etdirək. Hardasa 2008-ci ilin iyulundan o, əlaqəni kəsdi. Zənnimcə, o zamanadək artıq öz himayədarları ilə tammiqyaslı məsləhətlər aparmışdı – hazırda söhbət, ən başlıcası, Amerika Birləşmiş Şatatlarından gedir.

Cənubi Osetiya və Abxaziyanın həlli ilə bağlı qərar necə qəbul olunub     

Mən müəyyən müddət düşünüb belə bir nəticəyə gəldim ki, bu iki təsisatın müstəqilliyini tanımaq təklifindən daha yaxşısı yəqin ki yoxdur. Mən ən başlıcası gələcəkdə sülhü təmin etməyi, Zaqafqaziyada, regionumuzda sabitliyi qoruyub saxlamağı əldə rəhbər tuturdum. Və bu, zənnimcə, yeganə mümkün addım idi.

Bir müddət sonra hökumət sədri Vladimir Vladimiroviç Putinlə söhbət etdim. O da məni dəstəklədi.

Rusiya qoşunları niyə dayandı

Məqsəd Gürcüstanı darmadağın etmək, ya da Saakaşvilini edam etmək deyildi. Mən təmkinlilik nümayiş etdirməyə və sonrakı hadisələri sürətləndirməməyə qərar verməklə düzgün hərəkət etdiyimi düşünürəm.

Sonda bu bizə təkcə Gürcüstanda, Osetiyada və Abxaziyada vəziyyəti sakitləşdirməyə deyil, həm də Avropa İttifaqı və digər ölkələrlə daha sakit münasibət qurmağa imkan verdi.

Gürcüstan və Ukrayna arasındakı fərqlər haqqında

Bu, müxtəlif situasiyalardır. Və orda artıq başqa adamlar işləyirlər: bizim partnyorlarımız tamam başqa mövqe tuturlar. Amma ən əsası, bunlar sadəcə prinsipial olaraq müxtəlif hekayətlərdir. Hərçənd, açığını deyək ki, Rusiya tərəfinin mövqeyi ondan ibarətdir ki, o həm də Ukraynada baş verən hadisələrə uyğundur. Partnyorlarımız daha çox əməkdaşlığa can atsaydı, oxları dərhal Rusiya Federasiyasına çevirməyə çalışmasaydılar, əksinə, məsələn, 2008-ci ildə olduğu kimi, daha yaxşı tarazlıq nümayiş etdirsəydilər, situasiya daha sadə olardı.

Gürcüstanın NATO-ya üzvlüyü haqqında           

NATO-nun genişləndirilməsi Rusiya Federasiyası üçün şəksiz təhlükədir. Və bu, şəksiz çağırışdır.
Nisbətən yaxın zamanlarda Gürcüstanı Şimali Atlantik alyansında gözləmələri və qəbul olunacağı haqda növbəti qərar qəbul edildi. Bunu necə şərh etmək olar? Bu, tamamilə əsassız mövqedir. Bu, sülhə təhlükədir. Biz hamımız anlayırıq ki, Gürcüstan ərazisində müəyyən gərginlik mövcuddur, Gürcüstan qonşuluğundakı əraziləri, bizim nöqteyi-nəzərimizdən, dövlətləri özününkü sayır. Düməli, bizim hansı mövqe tutmağımızdan asılı olamayaraq, tənzim olunmamış ərazi münaqişəsi mövcudur. Və bu cür ölkəni, bu cür dövləti hərbi bloka qəbul edəcəklər? Biz bunun hansı təhlükəyə səbəb olacağını anlayırıqmı?

Bu, şübhəsiz ki, potensial münaqişəyə gətirib çıxara bilər, çünki Abxaziya və Cənubi Osetiya bizim üçün dostluq münasibətlərimiz olan və ərazilərində hərbi bazalarımızın yerləşdiyi müstəqil dövlətlərdir. Və biz başa düşürük ki, əgər başqa ölkə onlara öz ərazisi kimi baxırsa, bu çox ağır nəticələrə gətirib çıxara bilər. Ona görə də ümid edirəm ki, NATO rəhbərliyinin bu istiqamətdə heç bir addım atmamağa iradəsi çatacaq. 

Go to top