“Yaxşı çimərliyə imkan çatmır, pulsuz olanlar isə bərbad haldadır”. Bakıda çimərlik mövsümü

Abşeronda çimərlik mövsümü

Azərbaycanda iyunun 15-dən etibarən çimərlik mövsümü açıq elan edilib. Mövsümün başlaması ilə birgə ödənişli çimərliklərin qiymətləri də açıqlanıb. Bir nəfər üçün 10 manatdan 80 manatadək təyin olunan qiymətlər həftəsonları dəyişir.  Məsələn, Mərdəkandakı çimərliklərdən birinə giriş həftəiçi 35, həftəsonu isə 50 manat təşkil edir. Üstəlik, insanların bu çimərliklərə özlərilə bərabər yemək gətirmələri də qadağandır. İstirahət zamanı ehtiyac duyduqları hər şeyi ancaq oradan əlavə ödənişlə ala bilərlər. 

Paytaxt sakinlərinin isə heç də hamısı bu çimərliklərdə istirahət edə bilmir. Həmsöhbət olduğumuz vətəndaşların çoxu qazanclarının buna imkan vermədiyini deyir. 

“Əhalinin yarısından çoxu kasıb yaşayır, çoxu da acdır. Elə mən özüm də acqarına gedirəm işə bu dəqiqə. Mənim cibimdə qara qəpiyim də yoxdur. Mən o çimərliyin adını necə tuta bilərəm?”, – deyə Bakı sakinlərindən biri şikayətlənir.  

Həmsöhbətlərimizin çoxu girişdə heç bir ödənişə ehtiyac olmadığı üçün əsasən ictimai çimərliklərə üz tutduqlarını deyirlər. Amma belə çimərliklərin də şəraiti ürəkaçan deyil. İstirahət eləmək üçün dənizə üz tutanlar suyun və sahilin natəmizliyindən şikayətçidir. 

“Vallah qiymətlərdən qorxduğumuz üçün qıraqda, pulsuz yerdə çimirik. Biz getdiyimiz yer bir az natəmizlik idi. Yəqin ki, pulsuz olduğuna görədir. Hər halda pulla olsa, elə bilirəm ki, təmiz olardı”, – deyə, başqa bir paytaxt sakini danışır. 

Sahili qumsuz, suyu üfunətli – ictimai çimərliklər 

Novxanı. Sırası ilə geniş löhvələrin üzərinə müxtəlif çimərliklərin adı yazılıb. Onlardan bəziləri üçün giriş pulsuzdur.  

Elə sahildəki maşın izdihamından da bunu dərhal sezmək olur. Pulsuz çimərliklərin ərazisinə insanlar maşınla gəlirlər və buna heç kim nəzarət etmir. Bu səbəbdəndir ki, bəzi pulsuz çimərliklər avtomobil dayanacağını xatırladır.

Sıradakı sayca ən sonuncu çimərliyə daxil oluram.  

Burada da çimərliyin bir hissəsi parkinq ərazisinə bənzəyir. Sahilin qumu isə daşınıb. Yerli sakinlərin dediklərinə görə, bəzi işbazlar sahilin qumunu daşıyıb satırlar. Qumsuz sahil çatlar vermiş səliqəsiz beton zəmin kimi görünür.  

Bəzi hissələrdə üstü açıq kiçik çalalar var. Çimərlik inzibatçılarından biri deyir ki, bu, sahildə maşınların hərəkətini məhdudlaşdırmaq üçündür. 

“Bunları ayın əvvəli polis gəlib qazdırdı ki, maşınlar o tərəf-bu tərəfə şütüməsin. Amma elə də xeyri olmadı. Yenə də maşın sürürlər sahildə”. 

Sahil boyunca müxtəlif plastik tullantılara rast gəlmək mümkündür. Bəzi yerlərdə zir-zibil dalğaların kənara atdığı yosunlara qarışıb. Suyun içərisində sellofan paketlər üzür. 

Ətrafdakı yeganə zibil qabı isə paltar dəyişdirmək üçün nəzərdə tutulan kabinənin yanındadır. Kabinənin özü isə baxımsızlıqdan uçmaq üzrədir. Nazik taxta parçalarından tikilən içərisinin zəmini palçıqlı daxmayabənzər yerin qapısının ilgəyi də qopub.  

Xeyli axtarsam da tualet və duş kabinəsi tapmıram. Az sonra məlum olur ki, bu çimərlikdə bunlar ümumiyyətlə yoxdur. 

Bununla belə sahildə xeyli insan var. Uşaqlardan bəziləri suyun içində atılıb-düşür, bəziləri isə üzməyi öyrənir.  

“İsti qarğıdalı, şirin pambıq”, – saitləri uzada-uzada qışqıran yeniyetmə oğlan mallarını satmağa tələsir. 

Dənizə baxan kiçik çardaqların aldında dörd-beş nəfərlik ailələr əyləşib.  

Yeri gəlmişkən, bu çimərliklərdə hər şey pulsuz deyil. Elə bu çardaqların qiyməti 15 manatdır.  Dənizdən nisbətən aralı olanlar isə daha ucuz – 10 manata kirayələnir. 

Gün xeyli aşağı düşüb. Yaşlı ər və arvad getməyə hazırlaşır.  Yüklərini yığdıqdan sonra isə kirayələdikləri çardağı sahilə yeni gələn körpə uşaqlı gənc cütlüyə təklif eləyir. 

“Oğlan (çimərlik inzibatçısı) gələndə deyərsən ki, guya mən sənin əminəm, yerimizdə ona görə oturmusan. Biz gəldiyimiz heç bir saat deyil, pul vermə bir də”, – yaşlı kişi oğlanın qucağındakı körpəni əzizləyə-əzizləyə deyir. 

Gənc ailə minnətdarlıq edib əyləşir. Oğlan bir az sonra gələn çimərlik inzibatçısına yaşlı kişinin öyrətdiyi şeyləri deyir. İnzibatçı gülərüz tövrünü pozur. 

“Əmin çoxdan gedib, pulu ver görüm. Pulun yoxdursa, xoş getdin”, – deyə, oğlanı acılayır. Deyəsən, birinci dəfə deyil belə halla qarşılaşır.  

Oğlan pərtliyini üzə vurmamağa çalışırsa da, alınmır. Pulu dinməzcə inzibatçıya verib, əyləşirlər. Onlar da bir öncəki cütlük kimi – bir saat belə qalmadan gedirlər. Amma nə çardaq, nə də qumu daşınan sahil boş qalmır.