Համերգ-ուրվական

Ի՞նչն էր զարմանալի այս համերգում: Առաջին հերթին, հենց համերգի փաստը՝ ռոք-համերգ Բաքվի կենտրոնում: Մեզ մոտ դա հազվադեպ երևույթ է: Երկրորդը, հանդիսատեսի միաձայն հիացմունքը: Երրորդը, համերգը սկսվեց հանկարծակի, ներկաների մեծ մասը պարզապես այդ կողմերով էր անցնում: Եվ վերջապես, մամուլի ուշադրության լիովին բացակայությունը: Տեղեկատվական կայքերն անտեսեցին Մակդոնալդսի ետևը ուրախ պարող ամբոխին, դեպի կենտրոն հնարավոր չէր անցնել: Այս իրադարձությունը կարծես անհետացավ, առավոտյան դրա մասին ոչ ոք նույնիսկ մեկ տող չէր գրել:

Սակայն, իհարկե Radio&Video-ի տղաները ոչ մի տեղ չանհետացան և նույնիսկ խոստացան վերադառնալ կիրակի: Լրատվամիջոցների լռությունը նրանց չնեղացրեց: Ինչպես հասկացրեց խմբի կիթառահար Զաքիր Գասիմովը, խումբն ուղղակիորեն է գործում, ելույթները պետք է գրավեն և ամբոխին, և լրատվամիջոցներին: Նրա խոսքով, ելույթների նպատակը քաղաքի կյանքն ավելի բազմազան դարձնելն է: Դատելով հավաքվածների արձագանքից՝ քաղաքը դա նույնպես ուզում է: Ռոքի երիտասարդ սիրահարները, ովքեր սովոր են ծխած նկուղներում անցկացվող համերգներին, ակնհայտ ուրախ էին ազատ շնչելու և շարժվելու հնարավորության համար:

Կիրակնօրյա բացօթյա համերգները կազմակերպել էր Մշակույթի և զբոսաշրջության նախարարությունը: Հայտնի չէ, թե ինչու էին Բաքվի բոլոր ռոք խմբերից դիմել հենց Radio&Video-ին, սակայն ընտրությունը միանշանակ ճիշտ էր:

Michelle Hope՝ վոկալ

Ռոման Շուլգա՝ խմբի ղեկավար, կիթառ, վոկալ

Դմիտրի Տուր՝ հարվածային գործիքներ, պերկուսիա

Անդրեյ Կուդինով՝ բաս կիթառ

Զաքիր Գասիմով՝ կիթառ

Հրապարակվել է 05.07.2016