«Իվանիշվիլիի ռեժիմը հիստերիկ կերպով պաշտպանում է արժանապատվությունը, որը չունի»․ կարծիք
Իվանիշվիլիի ռեժիմն ու «արժանապատվությունը»
Վրաստանում մի քանի երիտասարդ ակտիվիստների նկատմամբ վարչական կալանքի սահմանումը մեկնաբանելիս Իլիայի պետական համալսարանի պրոֆեսոր, գրաքննադատ Զաալ Անդրոնիկաշվիլին հայտարարել է, որ իշխող «Վրացական երազանք» կուսակցությունը «հիստերիկ կերպով փորձում է պաշտպանել այն արժանապատվությունը, որը չունի և չի կարող ունենալ»։
Մայիսի 30-ին «Վրացական երազանք» կուսակցության ներկայացուցիչ, խորհրդարանի պատգամավոր Մարիամ Լաշխիի բողոքի հիման վրա 12-օրյա վարչական կալանքի են ենթարկվել երկու ակտիվիստ՝ Լիկա Լորթկիպանիձեն և Թաթիա Ապրիամաշվիլին։ Պաշտոնական պարզաբանմամբ՝ 2025 թվականի մայիսի 17-ին Թբիլիսիի սրճարաններից մեկում նրանք վիրավորել են Մարիամ Լաշխիին՝ նրա հասցեին բացականչելով. «Ազատություն ռեժիմի բանտարկյալներին, ոչ թե ռուսական ռեժիմին, կորչեն Ռուսաստանի ստրուկները»։ Բացի այդ, խղճի բանտարկյալ Սաբա Սխվիթարիձեի եղբայր Թորնիկե Սխվիթարիձեն 5 օրով ձերբակալվել է ոստիկանության աշխատակից Միրիան Կավթարաձեին «վիրավորելու» համար։
Զաալ Անդրոնիկաշվիլի
«Իվանիշվիլիի ռեժիմն ունի կարիկատուրայի տեսք։ Դա ունի թե՛ լավ, թե՛ վատ կողմեր։
Լավն այն է, որ իր կարիկատուրային լինելու պատճառով այս ռեժիմը պատմության մեջ կմտնի համապատասխան լույսի ներքո։
Վատն այն է, որ կարիկատուրայի տեսքը դիմակ է, որը հաճախ թաքցնում է ծայրահեղ լուրջ, ծանր, կործանարար, իսկ երբեմն էլ անդառնալի վնասը, որը ռեժիմը պատճառում է Վրաստանին, վրացական հասարակությանն ու Վրաստանի քաղաքացիներին։
Հասարակության սոցիալական կապերը խախտված են։ Այս իրավիճակը շտկելու համար տարիներ կպահանջվեն։ Ռեժիմն իրեն «վիրավորված» է զգում և հիստերիկ կերպով փորձում է պաշտպանվել։ Ծանր տրավմաները, որոնք նա պատճառում է քաղաքական ընդդիմադիրներին և նրանց ընտանիքի անդամներին, սոցիալական կառուցվածքին հասցվող վնասներից են։
Ոստիկանության օգնությամբ ռեժիմը պաշտպանում է այն արժանապատվությունը, որը չունի և չի կարող ունենալ։ Նա այդքան սուր է արձագանքում «ստրուկ» բառին հենց այն պատճառով, որ լիովին գիտակցում է իր մասին այդ բառի գործածման արդարացիությունը։
«Ստրուկն» այս պարագայում վիրավորանք չէ և ոչ էլ մարտահրավեր։ Ռեժիմի ծառան պարտադիր կերպով ստրուկ է այն պարզ պատճառով, որ բռնապետություններում հարաբերությունների այլ ձևեր գոյություն չունեն։
Ցանկացած մեկը, ով ուզում է հասկանալ այս ստրկության մեխանիզմը, կարող է ընթերցել կամ վերընթերցել Մարիո Վարգաս Լյոսայի «Այծի տոնը» վեպը, որտեղ նկարագրվում է Ռաֆաել Տրուխիլյոյի բռնապետությունը Դոմինիկյան Հանրապետությունում։ Այս վեպում ոչ միայն չարագործները, այլև խելացի ու քաջ մարդիկ ինքնակամ կորցնում են իրենց արժանապատվությունը, ամեն օր նրանք ու նրանց ընտանիքի անդամները ենթարկվում են նվաստացումների ու դաժան վիրավորանքների՝ պաշտոնի ու բարեկեցության դիմաց։
Ռեժիմը կարող է բանտարկել կամ սպանել իր հակառակորդներին, բայց իրականում ամենադաժան, անտանելի, երկարատև խոշտանգումներին ենթարկվում են ռեժիմի ստրուկները։ Պարտադիր չէ, որ դրանք լինեն Լյոսայի նկարագրած նվաստացման ձևերը։ Բայց դրանք խորհրդանշական կերպով արտահայտում են արժանապատվությունը կորցնելու ցանկացած ձևի անտանելի, ամենօրյա ցավը, որը նույնիսկ Իվանիշվիլիի ռեժիմին սպասարկող անձնակազմը զգում է ամեն օր։
Հետևաբար, որքան էլ պարադոքսալ թվա, հենց այն մարդիկ, որոնք, իբր, «վիրավորել» են ռեժիմի կամակատարներին և դրա համար ձերբակալվել, իրականում պաշտպանում են նրանց արժանապատվությունը»։
Հետևեք մեզ — Facebook | Youtube | Telegram
Իվանիշվիլիի ռեժիմն ու «արժանապատվությունը»
